|
|
Hayattan Neler Öğrendik?
- Konbuyu başlatan C'abonBô
- Başlangıç tarihi
---> Hayattan Neler Öğrendik?
Vay be. 7 aydır yazmamışım sana. Ama bugün yazmam gerek.
Bugün hiç birşeyden ders almadığımı öğrendim.
Artık bu sondu, birdaha kimse olmayacak, acı çekmeyeceğim dediğim gün en büyük yalanımı söylediğimi öğrendim.
Bir kez daha güvenmemeyi öğrendim.
Sevginin acı çekmekten başka bir işe yaramadığını öğrendim.
Seven dürtülür dürten sevilir lafının ne kadar gerçek olduğunu öğrendim
Tek tabancılığın değerini bir kez daha anladığımı öğrendim
Ve artık bunun son olduğundan adım gibi emin olduğumu öğrendim.
Bu şarkının ne yapmam gerektiğini söylediğini anladım...
Bugün hiç birşeyden ders almadığımı öğrendim.
Artık bu sondu, birdaha kimse olmayacak, acı çekmeyeceğim dediğim gün en büyük yalanımı söylediğimi öğrendim.
Bir kez daha güvenmemeyi öğrendim.
Sevginin acı çekmekten başka bir işe yaramadığını öğrendim.
Seven dürtülür dürten sevilir lafının ne kadar gerçek olduğunu öğrendim
Tek tabancılığın değerini bir kez daha anladığımı öğrendim
Ve artık bunun son olduğundan adım gibi emin olduğumu öğrendim.
Bu şarkının ne yapmam gerektiğini söylediğini anladım...
Gözde'
Bayan Üye
redsoul
Bayan Üye
---> Hayattan Neler Öğrendik?
bazen ölmek düşünülsede aslında içgudusel olarak yasama ne kadar baglı oldgumuzu farkettım..aşk para guc mevkı okul dıploma vs gıbı seyler ıcın kendımızı ne kadar hırpaladıgımızı..aslında varoluşun keyfını ne zaman cıkardık? ne zaman vakıt bulabıldık buna?derın bı nefes alıp bunun nasıl bı nımet oldugunu anlamaya bunu dusunmeye en son ne zaman vakıt ayırdık gundelık ıslerden..kalabalık bı trafık hayat ordan oraya kosusturup durmakla gecıyo ne zaman o kosusturma arasında durup bı baktık cevremıze? suan burdayım nefes alıyorum ve hıssedıyorum dusunebılıyorum..varım! ve yaşamak sadece varlığın farkındalıgında herseye ragmen guzel olabılır bence..bunu ogrendım
bazen ölmek düşünülsede aslında içgudusel olarak yasama ne kadar baglı oldgumuzu farkettım..aşk para guc mevkı okul dıploma vs gıbı seyler ıcın kendımızı ne kadar hırpaladıgımızı..aslında varoluşun keyfını ne zaman cıkardık? ne zaman vakıt bulabıldık buna?derın bı nefes alıp bunun nasıl bı nımet oldugunu anlamaya bunu dusunmeye en son ne zaman vakıt ayırdık gundelık ıslerden..kalabalık bı trafık hayat ordan oraya kosusturup durmakla gecıyo ne zaman o kosusturma arasında durup bı baktık cevremıze? suan burdayım nefes alıyorum ve hıssedıyorum dusunebılıyorum..varım! ve yaşamak sadece varlığın farkındalıgında herseye ragmen guzel olabılır bence..bunu ogrendım