Efsunkar
Bayan Üye
La soeur de Mustafa, Makbule, était malade de sorte qu'elle soit restée à la maison ce jour. Pour cette raison Mustafa allait prendre soin seul du champ de fève. Il n'était pas aussi difficile de courir après corneille. Quand il a commencé la première fois à aller au champ de fève pour chasser après eux, les corneilles ont compris à quel point il intelligent était et comment il difficile était de surmonter avec la technique il a employé. Elles ont fait leur meilleur mais ne pourraient pas réussir à se débarasser de lui ainsi elles ont dû voler loin. Quand Mustafa est arrivé dans le domaine qu'il a assumé une présidence hors de la hutte qui était juste au milieu du champ et il s'est assis là-dessus. Après qu'environ une demi-heure il ait commencé à obtenir ennuyeux parce qu'il n'a pas aimé s'asseoir autour de ne faire rien. Il a toujours voulu maintenir occupé et aider d'autres. Il était utile pour son oncle en prenant soin du champ de fève mais ce n'était pas assez pour lui. Que devrait-il faire ? Il y avait quelques livres dans la hutte. Il a toujours pensé que les meilleurs amis étaient des livres. Vous les lisez et vous apprenez de plus en plus des choses et améliorez votre connaissance. Il a commencé à lire un des livres. C'était bien mieux et il ne s'est pas ennuyé plus.
Après deux heures Mustafa s'est rendu compte qu'un vieil homme venait vers lui complet le chemin dans les domaines. Il y avait un agneau avec lui. Il s'est assis sous un arbre qui était près du champ. Quand Mustafa l'a vu s'asseoir, il s'est levé, a pris son livre de nouveau dans la hutte et gauche il là et est allé près du vieil homme. `Bonjour, monsieur. Où allez-vous ? , il a dit au vieil homme.
`Je vais à la ville pour rendre visite à mon fils', il a répondu et a continué le `que je prends cet agneau comme présent pour mon fils. La semaine dernière ils sont venus au village et sont restés pendant une semaine et mon fils a voulu que je lui donnât un agneau comme présent mais je ne pourrais pas parce que cette fois les agneaux étaient trop peu et j'ai promis de lui donner un quand ils grandissent. Maintenant je veux qu'il grandisse cet agneau. La chose la plus importante est amour dans le monde. Une personne qui est manque d'amour ressemble à un arbre de mort que des moyens qu'il ne sait pas ce que l'amour des moyens de nature ou d'humain et lui ne sait pas la valeur de l'amour. Beaucoup de nationalités est allé bien à des ennemis et en conséquence l'humanité a souffert de cette haine. Nous devons montrer l'amour aux gens et enseigner à d'autres comment aimer. Puisque l'amour est un grand sentiment et il rend des personnes très heureuses et animées. Nous devrions aimer tout et être a aimé par tout le monde', a dit le vieil homme. Tandis qu'il parlait, Mustafa s'asseyait et écoutait lui très soigneusement. Maintenant, c'était son tour à parler. Cher Monsieur de `, je finis par la difficulté pour comprendre pourquoi certains n'aiment pas leurs pays. J'aime mon pays beaucoup et je suis fier d'être un membre de lui. Comment les gens qui n'aiment pas leurs pays peuvent-ils apprendre à l'aimer ? Et comment est-ce que je peux améliorer mon amour pour mon pays ? Ce qui vous conseil je ?' il a dit. L'enthousiasme de Mustafa a étonné le vieil homme parce qu'il était seulement 10 années mais il était vraiment bien informé, cultivé et intelligent, mais il n'a pas été satisfait de lui, ainsi il a voulu s'améliorer beaucoup davantage et il pourrait poser des questions bravement. Lesquels des enfants à son âge s'inquiéteraient de l'amour de la patrie. Le vieil homme a souri et a dit le `mon fils que vous m'avez non dit ce qu'est votre nom'. Mustafa a répondu, `que mon nom est Mustafa'. Le vieil homme l'a suggéré lisant la biographie de Namık KEMAL qui était un poèt et n'a jamais hésité à crier dehors que son amour pour ses un bon nombre de revêtements de pays d'empêchement. Il a souffert beaucoup mais il n'a jamais abandonné servir son pays'. Mustafa a promis de lire ses poésies beaucoup plus soigneusement et a demandé au vieil homme quel bonheur était selon lui. Le bonheur de `est très différent pour chacun', a indiqué le vieil homme et a commencé à parler de lui.
Le bonheur de `est une réalité et il y a de bonheur dans la vie et tout le monde a différentes formes de lui. Il soit jusqu'à toi, qu'être heureux sans rendre d'autres malheureux ou pas. Vous n'avez pas besoin d'argent ou de grandes choses pour être heureuses. Si vous voulez, vous pouvez être heureux quand vous voyez un vol de papillon ou floraison ou personnes d'une fleur se serrant la main. Quoi qu'il en soit Mustafa je dois aller parce que je dois être dans la ville avant qu'elle obtienne l'obscurité. Je serai très heureux si je pouvais vous enseigner quelque chose au sujet de l'amour et du bonheur. Avoir un beau jour', il a dit. Mustafa a indiqué qu'il était ainsi heureux pour parler lui et lui était vraiment une conversation utile pour lui. Après que le vieil homme soit parti, Mustafa a tourné de nouveau à la hutte et a commencé à penser à ce qu'ils avaient parlé avec le vieil homme.
Écrit par : Serdar Yıldırım
ATATÜRKÜN ÇOCUKLUĞU - 2
Mustafanın kız kardeşi Makbule rahatsızlandığı için çiftlikte kalmıştı. Bugün Mustafa tek başına bakla tarlasında bekçilik yapacaktı. Şu karga kovalama işinin pek bir zorluğu kalmamıştı. Bakla tarlasına gelmeye başladığı ilk günlerde kargalar Mustafanın ne derece zorlu bir rakip olduğunu anlamışlar ve onun uyguladığı yöntemi müthiş bir mücadele örneği göstermelerine karşın boşa çıkaramamışlar, çekilip gitmişlerdi. Mustafa sabah erkenden bakla tarlasına gelince tarlanın tam ortasında bulunan kulübenin önüne bir sandalye çıkarıp oturdu. Aradan yarım saat geçmeden canı sıkılmaya başladı. Böyle boş oturmak Ona göre değildi. O, bir şeylerle meşgul olsun, bir işe yarasın, faydalı olsun isterdi. Dayısının bakla tarlasında bekçilik yapmakla bir işe yarıyordu, faydalı oluyordu, fakat bunlar yeterli miydi? Hayır, yeterli değildi. Ne yapabilirdi? Kulübede birkaç tane ders kitabı vardı. Kitap en iyi arkadaştı. Okurdun, öğrenirdin, fikirlerin gelişirdi. Mustafa bir kitap alıp okumaya başladı. Böylesi çok daha iyiydi, hem artık canı da sıkılmıyordu.
Aradan iki saat geçmişti. Mustafa ilerdeki tarlaların arasındaki patika yoldan yaşlı bir adamın geldiğini gördü. Yaşlı adamın yanında bir kuzu vardı. Onun gelip tarlanın kenarındaki bir ağacın altına oturmasını fırsat bilen Mustafa yerinden kalktı, kitabı kulübeye bıraktı ve yaşlı adamın yanına gitti. Mustafa söze şöyle bir giriş yaptı: Merhaba dede, nereye böyle?
Yaşlı adam:
Yolcuyum ben evlat, kasabaya oğlumun yanına gidiyorum. Bu kuzuyu toruna hediye olarak götürüyorum. Geçen ay köye gelmişlerdi, bir hafta kaldılar. Torun kuzu diye tutturmuştu. Ben de, şimdi çok küçükler, biraz büyüsünler bir tane sana getiririm dediydim. Alsın kuzuyu besleyip büyütsün. Dünyada en önemli şey sevgidir. Sevgisiz kalmış bir insan kuru bir ağaca benzer. Zamanında onun kalbine sevgi tohumu ekilmemiştir, sevmek öğretilmemiştir. Bir bilinmezlik içinde bocalar durur. Yüzyıllardır süregelen anlamsız kargaşayı sevgi yoksunu insanlar çıkardılar. Toplumları birbirine düşman ettiler. Sonuçta bunun acısını insanlık çekti. İnsanlara sevgiyle yaklaşmalı, onların kalplerine sevgi tohumu ekmeliyiz. Sevmek çok güzel bir duygudur ve insanı hayata bağlar. Sevelim, sevilelim, hayatın tadına varalım.
Yaşlı adam konuşurken Mustafa oturmuş ve anlattıklarını ilgiyle dinlemişti. Şimdi söz hakkı Mustafanındı:
Dede, bazı insanlar nedense vatanlarını sevmiyorlar. Ben vatanımı çok seviyorum ve bu vatanın evladı olduğum için gurur duyuyorum. Şimdi vatanlarını sevmeyenler vatanını sevmeyi nasıl öğrenecek ve ben vatan sevgimi nasıl geliştirebilirim. Tavsiyelerin neler olacak?
Mustafa nın coşku dolu konuşması yaşlı adamı şaşırtmıştı. On yaşlarındaki bir çocuğun bu derece bilgili ve kültürlü olması, düşüncesini korkusuzca söyleyebilmesi, öğrendiklerini yeterli bulmaması, yeni bir şeyler daha öğrenmek için soru sorması akıl alır gibi değildi. Hani bu yaşlardaki kaç çocuğun aklına gelirdi vatan sevgisi?
Yaşlı adam düşüncelerinden sıyrılınca, gülümseyerek: Evlat, adını demedin bana, neydi adın? deyince Mustafa: Dede, benim adım Mustafa dedi. Bunun üzerine yaşlı adam: Sana tavsiyem Büyük Vatan Şairi Namık Kemal olacak. Namık Kemal, türlü engellemelere karşın vatanını çok sevdiğini haykırmaktan çekinmedi. Bu uğurda çok acı çekti, fakat hiçbir acı Onu vatanına hizmetten alıkoyamadı.
Mustafa:
Bundan sonra Namık Kemalin şiirlerini daha bir önem vererek okuyacağıma söz veriyorum. Dede, mutluluk nedir sence? Ben mutlu olmak insandan insana değişebilir diyorum dedi. Yaşlı adamın mutluluk hakkında söyledikleri şunlar oldu:
Mutluluk yaşamsal bir gerçektir yani yaşamda mutluluk vardır ve her insanın mutluluğu ayrıdır. Hakkın olan mutluluğu başkalarının mutluluğuna gölge düşürmeden istemek sana kalmıştır. Mutlu olmak için büyük şeyler istemek gerekmez. İnsan isterse bir kelebeğin uçuşunu görüp mutlu olabilir. Herneyse Mustafa yavaş yavaş kalkayım. Hava kararmadan kasabaya varmalıyım. Anlattıklarımın sana bir parça faydası olduysa ne mutlu bana. İyi günler dilerim.
Mustafa:
Ne demek dede, hem de çok faydası oldu. Ben de sana iyi günler dilerim. Yolun açık olsun dedi. Mustafa yaşlı adam gittikten sonra kulübeye döndü ve sandalyesine oturarak konuşulanları düşünmeye başladı.
Yazan: Serdar Yıldırım
Après deux heures Mustafa s'est rendu compte qu'un vieil homme venait vers lui complet le chemin dans les domaines. Il y avait un agneau avec lui. Il s'est assis sous un arbre qui était près du champ. Quand Mustafa l'a vu s'asseoir, il s'est levé, a pris son livre de nouveau dans la hutte et gauche il là et est allé près du vieil homme. `Bonjour, monsieur. Où allez-vous ? , il a dit au vieil homme.
`Je vais à la ville pour rendre visite à mon fils', il a répondu et a continué le `que je prends cet agneau comme présent pour mon fils. La semaine dernière ils sont venus au village et sont restés pendant une semaine et mon fils a voulu que je lui donnât un agneau comme présent mais je ne pourrais pas parce que cette fois les agneaux étaient trop peu et j'ai promis de lui donner un quand ils grandissent. Maintenant je veux qu'il grandisse cet agneau. La chose la plus importante est amour dans le monde. Une personne qui est manque d'amour ressemble à un arbre de mort que des moyens qu'il ne sait pas ce que l'amour des moyens de nature ou d'humain et lui ne sait pas la valeur de l'amour. Beaucoup de nationalités est allé bien à des ennemis et en conséquence l'humanité a souffert de cette haine. Nous devons montrer l'amour aux gens et enseigner à d'autres comment aimer. Puisque l'amour est un grand sentiment et il rend des personnes très heureuses et animées. Nous devrions aimer tout et être a aimé par tout le monde', a dit le vieil homme. Tandis qu'il parlait, Mustafa s'asseyait et écoutait lui très soigneusement. Maintenant, c'était son tour à parler. Cher Monsieur de `, je finis par la difficulté pour comprendre pourquoi certains n'aiment pas leurs pays. J'aime mon pays beaucoup et je suis fier d'être un membre de lui. Comment les gens qui n'aiment pas leurs pays peuvent-ils apprendre à l'aimer ? Et comment est-ce que je peux améliorer mon amour pour mon pays ? Ce qui vous conseil je ?' il a dit. L'enthousiasme de Mustafa a étonné le vieil homme parce qu'il était seulement 10 années mais il était vraiment bien informé, cultivé et intelligent, mais il n'a pas été satisfait de lui, ainsi il a voulu s'améliorer beaucoup davantage et il pourrait poser des questions bravement. Lesquels des enfants à son âge s'inquiéteraient de l'amour de la patrie. Le vieil homme a souri et a dit le `mon fils que vous m'avez non dit ce qu'est votre nom'. Mustafa a répondu, `que mon nom est Mustafa'. Le vieil homme l'a suggéré lisant la biographie de Namık KEMAL qui était un poèt et n'a jamais hésité à crier dehors que son amour pour ses un bon nombre de revêtements de pays d'empêchement. Il a souffert beaucoup mais il n'a jamais abandonné servir son pays'. Mustafa a promis de lire ses poésies beaucoup plus soigneusement et a demandé au vieil homme quel bonheur était selon lui. Le bonheur de `est très différent pour chacun', a indiqué le vieil homme et a commencé à parler de lui.
Le bonheur de `est une réalité et il y a de bonheur dans la vie et tout le monde a différentes formes de lui. Il soit jusqu'à toi, qu'être heureux sans rendre d'autres malheureux ou pas. Vous n'avez pas besoin d'argent ou de grandes choses pour être heureuses. Si vous voulez, vous pouvez être heureux quand vous voyez un vol de papillon ou floraison ou personnes d'une fleur se serrant la main. Quoi qu'il en soit Mustafa je dois aller parce que je dois être dans la ville avant qu'elle obtienne l'obscurité. Je serai très heureux si je pouvais vous enseigner quelque chose au sujet de l'amour et du bonheur. Avoir un beau jour', il a dit. Mustafa a indiqué qu'il était ainsi heureux pour parler lui et lui était vraiment une conversation utile pour lui. Après que le vieil homme soit parti, Mustafa a tourné de nouveau à la hutte et a commencé à penser à ce qu'ils avaient parlé avec le vieil homme.
Écrit par : Serdar Yıldırım
ATATÜRKÜN ÇOCUKLUĞU - 2
Mustafanın kız kardeşi Makbule rahatsızlandığı için çiftlikte kalmıştı. Bugün Mustafa tek başına bakla tarlasında bekçilik yapacaktı. Şu karga kovalama işinin pek bir zorluğu kalmamıştı. Bakla tarlasına gelmeye başladığı ilk günlerde kargalar Mustafanın ne derece zorlu bir rakip olduğunu anlamışlar ve onun uyguladığı yöntemi müthiş bir mücadele örneği göstermelerine karşın boşa çıkaramamışlar, çekilip gitmişlerdi. Mustafa sabah erkenden bakla tarlasına gelince tarlanın tam ortasında bulunan kulübenin önüne bir sandalye çıkarıp oturdu. Aradan yarım saat geçmeden canı sıkılmaya başladı. Böyle boş oturmak Ona göre değildi. O, bir şeylerle meşgul olsun, bir işe yarasın, faydalı olsun isterdi. Dayısının bakla tarlasında bekçilik yapmakla bir işe yarıyordu, faydalı oluyordu, fakat bunlar yeterli miydi? Hayır, yeterli değildi. Ne yapabilirdi? Kulübede birkaç tane ders kitabı vardı. Kitap en iyi arkadaştı. Okurdun, öğrenirdin, fikirlerin gelişirdi. Mustafa bir kitap alıp okumaya başladı. Böylesi çok daha iyiydi, hem artık canı da sıkılmıyordu.
Aradan iki saat geçmişti. Mustafa ilerdeki tarlaların arasındaki patika yoldan yaşlı bir adamın geldiğini gördü. Yaşlı adamın yanında bir kuzu vardı. Onun gelip tarlanın kenarındaki bir ağacın altına oturmasını fırsat bilen Mustafa yerinden kalktı, kitabı kulübeye bıraktı ve yaşlı adamın yanına gitti. Mustafa söze şöyle bir giriş yaptı: Merhaba dede, nereye böyle?
Yaşlı adam:
Yolcuyum ben evlat, kasabaya oğlumun yanına gidiyorum. Bu kuzuyu toruna hediye olarak götürüyorum. Geçen ay köye gelmişlerdi, bir hafta kaldılar. Torun kuzu diye tutturmuştu. Ben de, şimdi çok küçükler, biraz büyüsünler bir tane sana getiririm dediydim. Alsın kuzuyu besleyip büyütsün. Dünyada en önemli şey sevgidir. Sevgisiz kalmış bir insan kuru bir ağaca benzer. Zamanında onun kalbine sevgi tohumu ekilmemiştir, sevmek öğretilmemiştir. Bir bilinmezlik içinde bocalar durur. Yüzyıllardır süregelen anlamsız kargaşayı sevgi yoksunu insanlar çıkardılar. Toplumları birbirine düşman ettiler. Sonuçta bunun acısını insanlık çekti. İnsanlara sevgiyle yaklaşmalı, onların kalplerine sevgi tohumu ekmeliyiz. Sevmek çok güzel bir duygudur ve insanı hayata bağlar. Sevelim, sevilelim, hayatın tadına varalım.
Yaşlı adam konuşurken Mustafa oturmuş ve anlattıklarını ilgiyle dinlemişti. Şimdi söz hakkı Mustafanındı:
Dede, bazı insanlar nedense vatanlarını sevmiyorlar. Ben vatanımı çok seviyorum ve bu vatanın evladı olduğum için gurur duyuyorum. Şimdi vatanlarını sevmeyenler vatanını sevmeyi nasıl öğrenecek ve ben vatan sevgimi nasıl geliştirebilirim. Tavsiyelerin neler olacak?
Mustafa nın coşku dolu konuşması yaşlı adamı şaşırtmıştı. On yaşlarındaki bir çocuğun bu derece bilgili ve kültürlü olması, düşüncesini korkusuzca söyleyebilmesi, öğrendiklerini yeterli bulmaması, yeni bir şeyler daha öğrenmek için soru sorması akıl alır gibi değildi. Hani bu yaşlardaki kaç çocuğun aklına gelirdi vatan sevgisi?
Yaşlı adam düşüncelerinden sıyrılınca, gülümseyerek: Evlat, adını demedin bana, neydi adın? deyince Mustafa: Dede, benim adım Mustafa dedi. Bunun üzerine yaşlı adam: Sana tavsiyem Büyük Vatan Şairi Namık Kemal olacak. Namık Kemal, türlü engellemelere karşın vatanını çok sevdiğini haykırmaktan çekinmedi. Bu uğurda çok acı çekti, fakat hiçbir acı Onu vatanına hizmetten alıkoyamadı.
Mustafa:
Bundan sonra Namık Kemalin şiirlerini daha bir önem vererek okuyacağıma söz veriyorum. Dede, mutluluk nedir sence? Ben mutlu olmak insandan insana değişebilir diyorum dedi. Yaşlı adamın mutluluk hakkında söyledikleri şunlar oldu:
Mutluluk yaşamsal bir gerçektir yani yaşamda mutluluk vardır ve her insanın mutluluğu ayrıdır. Hakkın olan mutluluğu başkalarının mutluluğuna gölge düşürmeden istemek sana kalmıştır. Mutlu olmak için büyük şeyler istemek gerekmez. İnsan isterse bir kelebeğin uçuşunu görüp mutlu olabilir. Herneyse Mustafa yavaş yavaş kalkayım. Hava kararmadan kasabaya varmalıyım. Anlattıklarımın sana bir parça faydası olduysa ne mutlu bana. İyi günler dilerim.
Mustafa:
Ne demek dede, hem de çok faydası oldu. Ben de sana iyi günler dilerim. Yolun açık olsun dedi. Mustafa yaşlı adam gittikten sonra kulübeye döndü ve sandalyesine oturarak konuşulanları düşünmeye başladı.
Yazan: Serdar Yıldırım