Efendimiz (sav)'i bilinmeyen yönleriyle tanımaya var mısınız?

lady35

lady35

Bayan Üye
DOYMADIN MI?

Mescide yakın bir yerde Habeşistanlı zenci müslümanlar, yerel oyun oynamaktadırlar. Efendimiz (sav)'in aklına eşi Hz.Aişe gelir. Eve gider ve:
-" Ayşe gel, sen de seyret." der.
Hz.Aişe oyunu;
-" Ben de yanağımı Allah'ın Elçisi'nin omuzu üzerine koyarak seyretmeye başladım." diye anlatır.

Oyun uzun sürer, efendimiz (sav) arada bir;
-" Doymadın mı?" diye sorar. Hz.Aişe kendi deyimiyle " Bana sevgisini denemek için":
-" Hayır" diye cevap verir.
Efendimiz (sav) yorulmasına rağmen sesini çıkarmaz ve ayak değiştirerek dikilmeye devam eder...
 
Küçük Adamlar

Sadık arkadaşı Ebu Hureyre ile bir gün Hz.Fatıma'nın evine giderler. Torunlarını görmek, sevmek istemiştir. Kapıdan girer girmez Hasan'ı arayarak:
-" Küçük adam orada mı? Küçük adam orada mı?" diye sorar.
Badi badi koşarak gelen torununu kucaklarken bir yandan da dua etmektedir.
-" Ey Allah'ım! Ben onu seviyorum, senin de onu ve onu sevenleri sevmeni diliyorum."
 
Eywah Eşim..

Bir yolculuk sırasında Hz.Aişe'yi taşımakta olan deve aniden parlayıp hızla koşmaya başlar. Durumu gören Efendimiz (sav):
-" Eyvah eşim!" diye bağırır.
Ve deve arkadaşları tarafından yakalanıp da tehlike atlatılıncaya kadar sakinleşmez, endişesi yatışmaz...
 
Ebu Süfyan'ın oğlu Muaviye yeni müslüman olmuştur. Namazda konuşulmayacağını bilmemektedir. Ve bir gün Efendimiz (sav)'in arkasında cemaatle namaz kılarlarken konuşur.
Hapşıran birine:
-"Allah sana merhamet etsin." der.
Namazın bozulacağından ötürü telaşlanan müslümanlar, el kol işaretleri ve bakışlarıyla uyarıp, onu susturmak isterler. Bu durum Muaviye'yi daha da heyecanlandırır ve konuşmaya devam eder:
-" Ne var, ne bakıyorsunuz? Hiç bişey anlamadım."

Müslümanlar bu kez de elleriyle bacaklarına vurarak muaviye'yi sustururlar. En sonunda namaz biter. Fakat Muaviye heyecan ve suçluluk duygusundan ter içinde kalmıştır.
Efendimiz (sav) yanına sokulur:
-" Namaz kılarken" der, dünya ile ilgili konuşulmaz. Namaz; tesbih, tekbir ve Kuran okumaktan oluşmuştur."

Muaviye bu olayı yıllar sonra "O'ndan daha güzel öğreten birini görmedim. Beni ne azarladı, ne de sövdü..." diye anlatır...
 
Gel Kızım..

Soyunun kıyamet kopuncaya kadar kendisinden devam edeceği ve yedi çocuğu içinde kendi vefatından sonraya kalan -altı ay- tek evladı olan kızı Fatıma, Efendimiz (sav)'in kalbinde çok özel bir yere sahiptir.
Yanına her girdiğinde mutlaka ayağa kalkarak karşılar,
-" Hoş geldin kızım" diyerek öper, elinden tutarak yanına oturtur. Fatıma da babasına karşı aynı şekilde davranır. Kızına duyduğu sevgiyi ifade ederken:
-" Fatıma benim parçamdır, ona eziyet veren bana eziyet eziyet vermiş olur." derdi.

Beş on sene öncesine kadar küçücük kız çocuklarını kendi elleriyle öldüren insanlardan oluşmuş bir toplum da onları seyretmektedir. Kız çocuğunun gerçekte ne değerli bir nimet olduğunu anlayarak...
 
Ew işlerinde ..

Vefatından sonra eşi ve bütün inananların annesi Hz.Aişe'ye sorarlar:
-"Allah'ın elçisinin evdeki hali nasıldı?"
Hz.Aişe cevaplar:
-" O kendi işini kendi görmekten hoşlanırdı.
- Arkadaşları bütün işini yapmaya hazır oldukları halde bunu istemezdi.
-Evdeyken elbiselerini yamar, evi süpürür, keçileri sağar, develeri bağlar ve yemlerini verirdi.
- Ayrıca ayakkabılarını ve delik su kırbalarını tamir ederdi.
- Hizmetçilerine de yardım ederek onlarla birlikte hamur yoğururdu.
- Çarşıdan yiyeceğini kendi taşır, birisi EY ALLAH'IN ELÇİSİ! İZİN VER BEN TAŞIYAYIM dediğinde:
HER MÜMİN TAŞIYABİLİYORSA KENDİ YÜKÜNÜ KENDİ TAŞISIN.... derdi...
 
Bir halkın efendisi...
Mescidde arkadaşlarıyla beraberdir. İçeri hızla yabancı bir ulak girer. Elinde önemli bir diplomatik mektup bulunmaktadır. Medine'nin ve müslümanların tamamen yabancısı olan ulak soluk soluğa sorar:
-" Bu halkın efendisi kimdir?"
O sırada Efendimiz (sav) ayaktadır ve oturmakta olan arkadaşlarına kendi elleriyle ikramda bulunmaktadır. Ulağın sorusunu duyunca hiç düşünmeden cevap verir:
-" Bir halkın Efendisi ona hizmet edendir."

Hiç düşünmeden verilen bu cevapla ulağın sorusunu cevaplamış ve bütün müslümanlara nezaket dersi vermiştir...
 
Hanım da ..

Medine'deki komşularından bir İranlı, akşam yemeği olarak hazırladığı özel bir çorbayı kendisiyle paylaşması için Efendimiz (sav)'i davet eder. Efendimiz (sav) hz.Aişeyi kastederek HANIM DA GELEBİLİR Mİ? diye sorar. İranlı istemez. Efendimiz (sav) de davete katılmaz.

İranlı kısa bir süre sonra gelerek davetini tekrarlar. Efendimiz (sav) yine sorar:
-" Hanım da gelebilir mi?"
İranlı yine kaşlarını kaldırır.

Bir süre daha geçer. İranlı üçüncü kez daveti tekrarlar. Efendimiz (sav) ise hala aynı noktadadır. " Hanım da..."
İranlı bu kez kabul etmek zorunda kalır. Çorbayı Hz.Aişe ile birlikte içerler...
 
Ağlayan çocuğun sesi...
Mescidde sabah namazı kıldırmaktadır. Genellikle yaptığı uygulama, farz olan iki rekatta, namazın ruhuna uygun bir biçimde, ağır ağır 100 ayet okuyarak uzun bir namaz kıldırmak iken, o sabah çok kısa sürede namazı tamamlar ve selam verir. Arkadaşları sorar:
-" Ey Allah'ın Elçisi! Bugün neden namazı hızlı kıldırdın?"
Cevap:
-" Ağlayan bir çocuğun sesini duydum. Ana-babasının üzüleceğinden endişelendim..."
 
Benim çiçeklerim...
Bir gece Efendimiz (sav)'i ziyaret eden bir arkadaşı kendini şaşırmaktan alamaz.
Efendimiz (sav)'in elbisesinin içinde kıpırdayan bir şeyler vardır. Elbise açılınca sır anlaşılır. "BENİM ÇİÇEKLERİM" diyerek sevdiği Hz.Hasan ve Hz.Hüseyin... Onları kucağına oturtarak dua eder:
-" Bunlar benim oğullarım, benim kızımın oğulları! Ey Allah'ım! Ben onları seviyorum, senin de onları ve onları sevenleri sevmeni diliyorum."
 
Medine'de kıtlık yaşanmaktadır. Aç bir müslüman bir bahçeye girerek ağaçlardan hurma toplar ve yer. Fakat bahçe sahibi tarafından yakalanır. Dövülür ve yediği hurmalara karşılık olarak elbiselerine el konulur. Sonra da fakir hırsız yanında kendini döven ve soyan bahçe sahibi olduğu halde Efendimiz (sav) in yanına gelir.
Fakir hırsız gördüğü davranıştan dolayı bahçe sahibini şikayet eder.
Efendimiz (sav) her ikisini de dikkatle dinledikten sonra bahçe sahibine döner:
-"O CAHİLDİ SEN ÖĞRETMELİYDİN. O AÇTI SEN DOYURMALIYDIN!.." Bahçe sahibi önce fakir hırsızın elbiselerini iade eder, sonra da ona attığı dayağa bedel olarak kendi ambarından yüzseksen kilo buğday verir!!!
 
Müslümanlardan bir genç zina etmek için izin ister. Kendince mantıklı bir gerekçesi vardır:
Bu sayede namuslu kadınlar onun tehlikesinden korunmuş olacaklardır. Efendimiz (sav) sorar:
- İstediğin şeyi başkalarının annenle yapmalarını kabul eder misin?
- Vallahi, hayır!
- Başkaları da anneleri için böyle bi şeye razı olmazlar.
- Kızın için kabul eder misin?
- Vallahi, hayır!
- Başkaları da kızları için böyle bi şeye razı olmazlar.
- Kızkardeşin için kabul eder misin?
- Vallahi, hayır!
- Başkaları da kızkardeşleri için böyle bi şeye rıza göstermezler.

Gencin sağduyusuna seslenerek, izin istediği şeyin gerçekte ne kadar kötü ve çirkin olduğunu gösterir. İkna eder. sonra:
- "Yaklaş!" der ve elini gencin kalbinin üzerine koyarak dua eder.
- "YA RABBİ! BUNUN GÜNAHLARINI AFFET, KALBİNİ TEMİZLE, GÜNAHTAN KORU..."
 
kötülüğe kötülükle...
Kendisinden mal ve para isteyen bir göçebe arap var gücüyle elbisesine asılıp çeker. Efendimiz (sav) sendeler. Elbisenin çekildiği yere de kan oturmuştur. Hiçbir şey demez. Sakinleşince sorar:
-" Şimdi söyle bakalım, yaptığın bu kötülüğe karşı sana kısas yapılacak mı?"
Göçebe arap kendinden emin cvp verir.
- Hayır.
- Niçin?
- Çünkü sen kötülüğe kötülükle cevap vermezsin de ondan...

Efendimiz (sav) bu cevap karşısında sadece tebessüm eder. Sonra emir verir. Arabın develerine mal yüklerler...
 
Vefa timsali...
Medine'deki mescidin temizlik işlerini gören yaşlı, zenci bir hanım vardı. Sessiz fakir bir müslümandı. Efendimiz (sav) İki üç gün onu göremeyince merak edip NEREDEDİR diye sordu. Arkadaşları vefat ettiğini ve sessizce gömdüklerini söylediler. Efendimiz üzülmüştür.
-Bana da haber vermeli değil miydiniz? der.
Mezarının başına gider ve yeni baştan namazını kılıp dua eder...
 
Ebu Mahzure isimli bir çocuk müezzinin taklidini yaparak ezanla alay etmektedir.Efendimiz (sav) onu yanına çağırır ve ezanla alay edildiğini farketmemiş gibi ciddi ve yumuşak bir tavırla:
-Haydi bir ezan da burada oku, der.
Utanç içinde kalan Ebu Mahzure bu kez bütün yeteneğini zorlar, özenerek bir ezan okur.
Eksik ve yanlışlarını düzelten Efendimiz (sav), cebine birkaç kuruş koyar, eliyle de sırtını sıvazlayarak:
- Mübarek olsun, der.
Ebu Mahzure gördüğü iltifat ve bağışlama karşısında hala şaşkındır. Mekke'de müezzinlik yapmak için izin ister ve alır. Yıllar boyunca Mekke'de müezzinliği o yapacaktır.

*Camiye gelen çocukları ses yapıyorlar diye camiden kovan, azarlayan bazı müslümanlara Efendimiz (sav) 'in bu terbiye usûlü örnek olsa gerek...*
 
Medine'de bir anne sokağa kaçan çocuğunu eve getirebilmek için GEL BAK SANA NE VERECEĞİM demektedir. Olaya şahid olan Efendiler Efendisi (sav) Sorar:
- Çocuğa ne vereceksin?
Anne "hurma vermek istediğini söyleyince de uyarır:
- Dikkat et! Sana gelir ve ona bir şey vermeyecek olursan senin için bir yalan günahı yazılır!..
 
Yeni müslüman olmuş ve kendisini ilk kez gören bir göçebe arap heyecanından karşısında titremektedir. Efendimiz (sav):
-Arkadaş! Sakin ol! der. Ben bir kral değilim, Kureyş kabilesinden kurutulmuş et yiyen bir kadının oğluyum...

Ne büyüklük!!!
 
Efendimiz (sav) torunlarına olan ilgisini her ortamda rahatça sergilerdi. Efendimiz (sav) kendisinden deve allmak istediklerinde o an için bu dileği yerine getirebilecek parası bulunmadığından dört ayak olur ve şakayla karıştırarak:
-Haydi binin! der ve "bundan iyi deve mi olur."

Başka bir gün sırtında Hz.Hasan ve Hz.Hüseyin ata binme oyunu oynarlarken Hz.Ömer ile karşılaşırlar. Peygamber aşığı Hz. Ömer çocuklara:
- Ne güzel Bineğiniz var, der.
Efendimiz (sav) cvp verir:
-Onlar da ne güzel süvariler!!!
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol puff
Geri
Üst