|
|
Dün gece
- Konbuyu başlatan KoJiRo
- Başlangıç tarihi
KoJiRo
Kayıtlı Üye
---> Dün gece
"kapat
gözlerini önce. ve hadi aç şimdi kendi içine.
değil mi ki, ''aslolan gözlerin kapalıyken yaşadıkların''.
hala en güzel hikayeleri dünyalar bir araya gelse anlamayacaklara mı
anlatmaktasın?
ve sen hala sağırlar ordusuna senfoniler mi çalmaktasın?
ne seni hazmedebilen ne de senin hazmedebildiğin bir alemde için
sızlıyor, biliyorum. içine bak, imkansız bir şey olmadıgını göreceksin.
kapat gözlerini gitsin.
ama aç kendi içine.."
"kapat
gözlerini önce. ve hadi aç şimdi kendi içine.
değil mi ki, ''aslolan gözlerin kapalıyken yaşadıkların''.
hala en güzel hikayeleri dünyalar bir araya gelse anlamayacaklara mı
anlatmaktasın?
ve sen hala sağırlar ordusuna senfoniler mi çalmaktasın?
ne seni hazmedebilen ne de senin hazmedebildiğin bir alemde için
sızlıyor, biliyorum. içine bak, imkansız bir şey olmadıgını göreceksin.
kapat gözlerini gitsin.
ama aç kendi içine.."
KoJiRo
Kayıtlı Üye
---> Dün gece
Yanımda olmamana inat yaşatacağım seni.
Gölgemde seni göreceğim. Saçlarımı okşayan rüzgârı sen bileceğim, yağan yağmurlarda toprağın kokusunda kokunu duyumsayacağım.
Elimi yüreğime koyduğumda “sen” diyeceğim sessizce.
Ben bile duyamayacağım söylediğim sözleri…
Ne acı demi... İnsan kendine ne kadar acıyor...
Ve şöyle içten bir ah çekiyor “Değiyor be seni sevmeye değiyor” deyiveriyorsun içten taaa en içten…
Değiyor değmesine ama içim acıyor, canım yanıyor sevgiyi bir ömür sende yaşayamamaktan içim acıyor.
Yüreğimde bıraktığın sevgi sana ağlıyor, gözyaşları bir yağmur misali acılarımı bereketlendiriyor.
Oysa sana olan “sevgi” mi bereketlendirecekti yağan yağmurlar, oysa ilkbaharda açan çiçeklerle yeniden açacaktım sana nazlı bir çiçek gibi…
Yağmurdan sonra çıkan gökkuşağının yedi renginde gözlerinin ışıltısını görecektim.
Sabahları sana doğacak güneş, geceleri yıldızların olacaktım karanlıklarda…
Sen gitmedin ben gittim belki ama inan acımasız değilim..içimde ne fırtınalar vardı kim bilir….
”Kıymet bilmeyenlerden miyim acaba?” diye soruyorum kendime ama kahretsin ki ince düşünüyorum ve sonu acı oluyor işte…
Evet, yüreğimde ki sevgiyi içime gömüp giden bendim.
Aşkımı sevgimi değmeyecek yalanlar uğruna satan sendin.
Sevgimin değerini bilmeyip sevgimi bir bozuk para gibi harcayan sendin sevgili…
Yanımda olmamana inat yaşatacağım seni.
Gölgemde seni göreceğim. Saçlarımı okşayan rüzgârı sen bileceğim, yağan yağmurlarda toprağın kokusunda kokunu duyumsayacağım.
Elimi yüreğime koyduğumda “sen” diyeceğim sessizce.
Ben bile duyamayacağım söylediğim sözleri…
Ne acı demi... İnsan kendine ne kadar acıyor...
Ve şöyle içten bir ah çekiyor “Değiyor be seni sevmeye değiyor” deyiveriyorsun içten taaa en içten…
Değiyor değmesine ama içim acıyor, canım yanıyor sevgiyi bir ömür sende yaşayamamaktan içim acıyor.
Yüreğimde bıraktığın sevgi sana ağlıyor, gözyaşları bir yağmur misali acılarımı bereketlendiriyor.
Oysa sana olan “sevgi” mi bereketlendirecekti yağan yağmurlar, oysa ilkbaharda açan çiçeklerle yeniden açacaktım sana nazlı bir çiçek gibi…
Yağmurdan sonra çıkan gökkuşağının yedi renginde gözlerinin ışıltısını görecektim.
Sabahları sana doğacak güneş, geceleri yıldızların olacaktım karanlıklarda…
Sen gitmedin ben gittim belki ama inan acımasız değilim..içimde ne fırtınalar vardı kim bilir….
”Kıymet bilmeyenlerden miyim acaba?” diye soruyorum kendime ama kahretsin ki ince düşünüyorum ve sonu acı oluyor işte…
Evet, yüreğimde ki sevgiyi içime gömüp giden bendim.
Aşkımı sevgimi değmeyecek yalanlar uğruna satan sendin.
Sevgimin değerini bilmeyip sevgimi bir bozuk para gibi harcayan sendin sevgili…
KoJiRo
Kayıtlı Üye
---> Dün gece
Ey içimdeki çocuk!
Ey aynamın ardındaki resim, resmin önündeki siluet! Ey sen, ey ben, ey benden de ben olan! Zindandayım şimdi… Sen içimin sokaklarında özgür dolaşırken, ben dünyanın sokaklarında zindandayım… Gel kurtar beni, içimdeki şehirden çık, boğulduğum şehre gel!
Sin gibi keskin, nûn gibi suskun gel! Sin’e üstün ol, nûn’a cezm ol gel! Elif gibi yalnızım ben, he gibi ağlarım, mim gibi baş eğerim… Yeter ki gel sen! Çeyrek asrı devirdiğim gün, çeyrek asrın beni devirdiği gün olmasın yeter ki…
Biliyorum… Beni kurtaracak olan sensin… Çünkü sen biraz da bensin…
Ey içimdeki çocuk!
Ey aynamın ardındaki resim, resmin önündeki siluet! Ey sen, ey ben, ey benden de ben olan! Zindandayım şimdi… Sen içimin sokaklarında özgür dolaşırken, ben dünyanın sokaklarında zindandayım… Gel kurtar beni, içimdeki şehirden çık, boğulduğum şehre gel!
Sin gibi keskin, nûn gibi suskun gel! Sin’e üstün ol, nûn’a cezm ol gel! Elif gibi yalnızım ben, he gibi ağlarım, mim gibi baş eğerim… Yeter ki gel sen! Çeyrek asrı devirdiğim gün, çeyrek asrın beni devirdiği gün olmasın yeter ki…
Biliyorum… Beni kurtaracak olan sensin… Çünkü sen biraz da bensin…