daha fazla hissetmek istemiyorum.

---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

deli gibi özlediğimi sanıyordum seni,
ki çok sonra farkettim;
ben zaten deliyim.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

bu kadar acı dolu olmamalıydı bu gülüşlerin hesabı.
bu kadar, acı dolu ve bu kadar istenilesi olmamalıydı bu aşkın ızdırabı.
dokunsam yanıyorum, dokunmazsam buram buram sen kokuyor her yer, beceremiyorum.
dokunacağım, yana yana.
nasılsa başka bir halta pek yaramıyorum.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

şebnem ferah seven insanlarız biz, anlatamıyoruz içimizdekileri yüreğimize değmeden.
önce yürekten gelecek gözyaşı, yürekten gelmeli biliyoruz.
şebnem ferah seven insanlarız biz.
"yaşımıza büyük geliyor ömrümüz" sevmekten başka neyi daha iyi öğrenebilirdik ki?
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

medet ummadım hiç külden hayattan,
benim tüm umudum sende gizli.
ne yazık, sen dumansın,
hayatsın sen.
oysa, yaşadım sanmıştım ömrü yaşanabildiğince.
yanılmışım, sen yarınlarsın.
yârsın.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

farkı yoktur gece mavisinin siyahtan,
ikisi de karanlık,
neye yarar aynı yolda yürüyorlarsa,
yalnız birinin içindeki aydınlık?
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

çünkü sadece müzik var. ışıklar kapandığında, yalnızlık boyunu aştığında ve artık içinden çıkıp tüm evrene yayılmaya başladığında.. avuçlarımda kalan yalnızca müzik var. birkaç nota ve baterinin darbeleri, hayat bu. olan biten bu.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

biz ne halt yemeye iyiyiz ki zaten, dünya bu denli kirlenmişken?
kaybolmuşken daracık sokaklarda bile,
neden yayılır ki yalnızlığımız tüm evrene?
hem sen..
ne diye uğraşırsın ki benimle,
kırılmışken yeterince..
ve dağılmışken.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

Ne güzel yazıyoruz şatafatlı süslü püslü " kutlu olsun! " cümlelerini.. ertesi günde hatırlayabilsek bâri.
Ertesi sabah yatağımızdan kalktığımızda, adını bile hatırlayamadığımız yabancı bir kadın olmasa Marşlar, bayramlar, anılar.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

1487350_570636986338893_1242288163_n.jpg


bir kere gitti mi..
bir kere gidedursun, dönmüyor ki hiç kimse.
bir kez olsun gitsin..
yalnız kalıyor hep insan.
istediği kadar döndüm desin,
bak geldim, ben buradayım desin..
dönmüyor kimse.
dönmüyor zaman.

ve erkek bir kez olsun " gidiyorum " desin, bitmiyor gittiği yollar.
ardında kalan kadın oluyor, durmuyor zaman.
bir kere gitmeyedursun erkek olacak adam,
yetim kalıyor kadın.
bir kez giden, hep gidiyor..
bir kez yapılan hata hep yapılıyor..
ve ağlıyor kadın.
ben bunu anladım.


Bir kere gitti sevgilim, ve sonraki nice dönüşlerinde hep ağladım.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

geçen akşam, doğrusu akşam'a doğru terk etmişti beni.
ilk defa öyle hissetmiştim terk edilişi.
vatanıydım ve o başka bir vatan bulmuştu kendine.
ilk defa eskimiş bir kıyafet gibi..
ilk defa eskimiştim.
ilklerin en kötüsüydü o.
ilk defa acıyı bu kadar derinden hissetmiştim.
nasıl sızlamıştı yüreğim..
terk edilmiştim.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

parçalanacak çok kalp var dünya da dedi lavinya. güzel kokuyordu. ah keşke güzel de konuşabilseydi.
parçalanacak çok kalp var burada dedi sonra.. boş konuşuyordu lavinya. ilk defa o zaman çakasım gelmişti ağzının ortasına.
kadın dedim usulca ayağa kalkıp pencerenin tam karşısında, yağmur damlaları kalbimi parçalıyordu cama dokundukça,
manyak mısın be kadın? öylece gözlerini açıp bakıverdi bana lavinya.
nasıl bu kadar güzel ve çirkin olabiliyorsun? dedim sesimin titremesine müsâde etmeden.
bilmiyorum dedi gözlerini devirip.
duygusuzdu ve duygusuz oluşuna âşık oluyordum.

tanrı âşk'ı o gece tanımlamıştı işte benim için. aşk belirsizlikti. nereden ne çıkacağını bilememekti. karmaşaydı âşk. mahşer yeriydi!
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

şiir diye bir şey yaratmıştı insanlar, kesinlikle akıl dışıydı..
hangi aklı selim canlı durup dururken uçururdu bir martıyı..
bilmez miydi uçup gidecek ve gelmeyecek bir daha.
mürekkep neden yaratılmıştı ya peki?
insan yaratmamalıydı.
yok etmesi gerekirdi varolanı.
aptaldı insan..
mutluluğunu ironik bir sevdâya çevirmişti.
yanacaktı.
sevdâ yakardı.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

öldüğüm zaman kimsenin üzülmesini istemiyorum. kimse haketmiyor benim, benim ölümüm üzerinden prim yapmayı. hayır, sanıldığı gibi egoist düşünmüyorum. sadece artık insanları samimi bulmuyorum.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

beni bu kadar yalnız bıraktıktan sonra gelen dosta, beni bu kadar kötü bi' hâlde bi başıma bıraktıktan sonra gelen sevgiliye, ben benden gittikten sonra gelene diyecek tek bir şeyim var;
neden geldin? neredeydin? ve bak şimdi ben neredeyim..

eğer ölmüş olsaydım dün gece ve ağlasaydı gözlerin mezarımın başında, inan toprağa değen o yaşı avuçlarıma alır boyunca karşında dikilip suratına tokat gibi serperdim. ne nahoş bir diriliş olurdu.. çok yazık, ölemedim.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

Bazı Edebiyatçılar(!) şâirliğin kolay kazanılmadığı ama şâirin bir kelime söylenmesinin sonrasında şiir yazmasının da kolay olmadığı kanaatinde. Oysa bu kanaat tamamen yanlıştır. Şâir her an, her saniye ve herhangi bir kelimeyle yazabilir. Bir kelimeden bir şiir, ikisinden bir öykü ve üçünden bir Roman çıkartabilir! Çünkü; ruh'u şâiranedir. Uyuz bir gece lambasına, rahat bir koltuğa ya da gecenin koyuluğuna muhtaç değildir. Belki bir kalem ve biraz da kâğıt. Geri kalan tüm kanaatler yanılgı içerisinde.. Şâirlik zamanlama da değil kalptedir.
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

Dünya da hâlâ Aşk'a inanan insanlar olduğunu gördükçe utanıyorum kendimden..
Ne zaman, hangi ara.. bu kadar inançsız birine dönüştüm ben?
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

neden hâlâ kahverengi gözlerin?
tüm maviliği sende oysa denizin..
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

Ben feminist değilim, sadece erkekler bu konu da çok faşist. Ve ben narsist değilim, sadece duygularım birazcık egoist. Ve şu kopuk dünya da ne ise yarar ki bir sadomazoşist?
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

Ölsem, gelir miydi?
Gelmesini öyle çok istemiştim ki,
O an çok sevindim!
Ölürsem gelirdi tabi ki!
O an ölmek istedim..
Savrulsun bedenim kıldan ince köprü de,
Tabutumun yanında beni uğurlasın istedim.
Hayat ne demekti akıl edemedim,
Düşünmeye fırsatım yoktu.
Ölürsem gelecekti, tüm mevzu buydu.
Ölürsem, cenazeme gelecekti.
Öleyim, defnedileyim istedim.
Onun benim için bir yerde bulunma hediyesiyle kamaşıyordu gözlerim.
Ölüm pembe bir pamuk şekerden farksızdı.
Ben şekeri çok severdim.
Onu da özlemiştim..
Nasıl sevinmezdim?
 
---> ne yaptığıma dair hiçbir fikrim yok.

Ne uzak durabiliyorum sana, ne de yakın..
Hayatına girsem ve hayatımda yer edinsen..
Tanımaya korkuyorum seni,
Benim tanıdığım herkes bana yalan söyledi.
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers haber
vozol puff
Geri
Üst