' Kors@N
Kayıtlı Üye
ne günler geçirmişiz değilmi ne çok sevmişiz birbirimizi ve ne çok kaybetmişiz
ne sancılarımız olmuş ne çok kavgalarımız
ve ne çok kavgalar sonrası barış çığlıklarımız
Çok ortak sevdiğimiz şarkılar vardı şarkılardan fal tutardık
güzel olunca sözleri sevinir
iğneleyeci oluncada latifeler yapardık birbirimize
Biz ne çok sevdik birbirimizi ve ne çok kavuşamadık
Akşam saatleri sıkıldıkmı giderdik üsküdar sahille
birer çay söyler sen aldığın çayı soğutur geri gönderirdin
sonra omzuma dayanır kız kulesini izlerdin
ne hayallerimiz vardı
dün kaybettiğimiz… yarına taşıyamadığımız
oysa tüm hayallerimiz yarında asılı kaldı
yarınımı kaybettim, yarınını kaybettin
uyandığım zaman sabahları
mahmur bakışlı hatun yoktu artık
ne çok ağır geliyor sabahları sensiz uyanmak
sensizliğinle sohbet etmek
Artık uyumuyorum geceleri
sabahları sensiz uyanmamak için
uyandığımda karanlık oluyor içimden biraz daha aydınlık
Oysa ne çok sevmişiz biz birbirimizi ve ne çok kavuşamamışız…
Seninle aç kalmayı bile özledim
sen bizlmezsin çok kez kandırdım seni
ben gelmeden yemiştim meleğim bunlarda senin için
senin için güzel gözlüm
izlerken doyuyordum seni
küçük evimizde tek gözlü odamızda
bir karışlık televizyonumuzu izlerken
doyamadım sana ben doyamadan çektin gittin
doyamadım gözlerine
boşuna söylemiyordum sana
(mühür gözlüm seni elden sakınırım kıskanırım)
mühürledi gözlerin yüreğimi
yoksun artık
ne çok sevmişim seni ve ne çok kaybetmişim
beni vursaydın
zehirleseydin
tutup denize atsaydın
anlayacağın öldürseydin beni
beni sensiz koyup gitmeseydin
çok sevdim seni
ve çok kaybettim
kavuşamadık hiç bir zaman
ama bu son kaybedişimdi
ve son sefer kendimden geçişimdi
hoşkal meleğim hoşçakal güzel gözlüm
HOŞÇAKAL…!
ne sancılarımız olmuş ne çok kavgalarımız
ve ne çok kavgalar sonrası barış çığlıklarımız
Çok ortak sevdiğimiz şarkılar vardı şarkılardan fal tutardık
güzel olunca sözleri sevinir
iğneleyeci oluncada latifeler yapardık birbirimize
Biz ne çok sevdik birbirimizi ve ne çok kavuşamadık
Akşam saatleri sıkıldıkmı giderdik üsküdar sahille
birer çay söyler sen aldığın çayı soğutur geri gönderirdin
sonra omzuma dayanır kız kulesini izlerdin
ne hayallerimiz vardı
dün kaybettiğimiz… yarına taşıyamadığımız
oysa tüm hayallerimiz yarında asılı kaldı
yarınımı kaybettim, yarınını kaybettin
uyandığım zaman sabahları
mahmur bakışlı hatun yoktu artık
ne çok ağır geliyor sabahları sensiz uyanmak
sensizliğinle sohbet etmek
Artık uyumuyorum geceleri
sabahları sensiz uyanmamak için
uyandığımda karanlık oluyor içimden biraz daha aydınlık
Oysa ne çok sevmişiz biz birbirimizi ve ne çok kavuşamamışız…
Seninle aç kalmayı bile özledim
sen bizlmezsin çok kez kandırdım seni
ben gelmeden yemiştim meleğim bunlarda senin için
senin için güzel gözlüm
izlerken doyuyordum seni
küçük evimizde tek gözlü odamızda
bir karışlık televizyonumuzu izlerken
doyamadım sana ben doyamadan çektin gittin
doyamadım gözlerine
boşuna söylemiyordum sana
(mühür gözlüm seni elden sakınırım kıskanırım)
mühürledi gözlerin yüreğimi
yoksun artık
ne çok sevmişim seni ve ne çok kaybetmişim
beni vursaydın
zehirleseydin
tutup denize atsaydın
anlayacağın öldürseydin beni
beni sensiz koyup gitmeseydin
çok sevdim seni
ve çok kaybettim
kavuşamadık hiç bir zaman
ama bu son kaybedişimdi
ve son sefer kendimden geçişimdi
hoşkal meleğim hoşçakal güzel gözlüm
HOŞÇAKAL…!
