AySe^^
Bayan Üye
Bir celladın ağzından dinliyorum intihar hikayemi
Bir bardan soğuk su çalıyor kuruyan dilime damağıma.
Hırpalanmışcasına toparlıyorum kendimi. -Yaşıyor muy(d)um?
Çelişkilerin oluşturduğu soru işaretleri arasında boğuluyorum.
Boyumu aşan noktalama işaretleri arasında kaybolup gidiyor bedenim ve iş bu ki kimse farketmiyor.
"Bu kadar mı yani" diyorum "Bu denli kinli misin(iz)?"
İşin özü sorduğum soru hep aynı sadece fotokopiyle çoğaltılmış versiyonları var.
Nedenniçinne zaman
blablabla...
Delli gömleği giydiriliyor notalarıma ve mühür vuruluyor yazılarıma.
Ağız dolusu susuyorum bu sefer /konuşsam fayda etmiyor.
Zehrini akıtmak istercesine sokuyor tüm akrepler :
-Hissizleştim...
Düşünüyorum da
seni senden daha iyi tanıyan sana taşıyamayacağın yükü vermez. Peki o zaman neden tüketiyor seni günden güne?
Herşeye olan inancını neden kaybetmeni sağlıyor?
En çok güvendiğin kimselerin bile maskotu olmaya alışmış bünye.
Huzur fazla geliyor.
Her alanda hor görülmüş bakışların itilip kakılmış bedenin.
Senin yaptığın sadece susmaktı oysa... Saygıdan taviz vermemendi;
Oysa...
Beklentilerinin dile gelmesi muhtemel şu durumda hatta kulağında çok cümleler çınlıyor.
İnat ediyor bir yanın direnmeye itiyor seni ve bildiğini okumaya.
Sen çocuk değilsin
Sanır diliyor geride kalan yanın hayırlısını dile sadece ve bekle. Mutlu günler seni bekliyor.
Saygından ödün verme
Film şeridi gibi geçmek üzere hayatım gözlerimin önünden.
Soğuk su içiyorum yıkılan hayallerimin ve hiç filizlenmeyen umut tohumlarımın üzerine.
Bir başka bahara erteliyorum gülüşlerimi.
Memnun kalıyorum gülmeyen suretimle ve minnettar bırakılıyorum her seferinde
taşlaşmak üzere olan kalbime.
Alıntıdr.
Bir bardan soğuk su çalıyor kuruyan dilime damağıma.
Hırpalanmışcasına toparlıyorum kendimi. -Yaşıyor muy(d)um?
Çelişkilerin oluşturduğu soru işaretleri arasında boğuluyorum.
Boyumu aşan noktalama işaretleri arasında kaybolup gidiyor bedenim ve iş bu ki kimse farketmiyor.
"Bu kadar mı yani" diyorum "Bu denli kinli misin(iz)?"
İşin özü sorduğum soru hep aynı sadece fotokopiyle çoğaltılmış versiyonları var.
Nedenniçinne zaman
blablabla...
Delli gömleği giydiriliyor notalarıma ve mühür vuruluyor yazılarıma.
Ağız dolusu susuyorum bu sefer /konuşsam fayda etmiyor.
Zehrini akıtmak istercesine sokuyor tüm akrepler :
-Hissizleştim...
Düşünüyorum da
seni senden daha iyi tanıyan sana taşıyamayacağın yükü vermez. Peki o zaman neden tüketiyor seni günden güne?
Herşeye olan inancını neden kaybetmeni sağlıyor?
En çok güvendiğin kimselerin bile maskotu olmaya alışmış bünye.
Huzur fazla geliyor.
Her alanda hor görülmüş bakışların itilip kakılmış bedenin.
Senin yaptığın sadece susmaktı oysa... Saygıdan taviz vermemendi;
Oysa...
Beklentilerinin dile gelmesi muhtemel şu durumda hatta kulağında çok cümleler çınlıyor.
İnat ediyor bir yanın direnmeye itiyor seni ve bildiğini okumaya.
Sen çocuk değilsin
Sanır diliyor geride kalan yanın hayırlısını dile sadece ve bekle. Mutlu günler seni bekliyor.
Saygından ödün verme
Film şeridi gibi geçmek üzere hayatım gözlerimin önünden.
Soğuk su içiyorum yıkılan hayallerimin ve hiç filizlenmeyen umut tohumlarımın üzerine.
Bir başka bahara erteliyorum gülüşlerimi.
Memnun kalıyorum gülmeyen suretimle ve minnettar bırakılıyorum her seferinde
taşlaşmak üzere olan kalbime.
Alıntıdr.