BODRUM
Kayıtlı Üye
Yalnızlık;”Senden” bana kalan bir dost oldu.
Yalnızlıkla;”Senin” gelmeyeceğini bildiğim günlerde
Nerden bilirdim ki “Senden” bana yalnızlık kalacak diye.
Yalnızlık;”Senin” yokluğunda seni beklerken teselli verdi bana. Hep ona sığındım yokluğunda. Kimseyle konuşamadıklarımı
Korkuyor muydum ?
Evet ! Yalnızlıktan korkuyordum.Çünkü yalnızlık bana geldiği zamanlarda “Sen” olmuyordun.Ben ise akan gözyaşlarım
Sonraları nedendir ? Yalnızlığım daha çok uğrar oldu.”Sen” ise gelmez oldun
“Sen” gitmiştin ve “Senden” bana yine yalnızlık kalmıştı.
“Seni” öyle özlüyordum ki ne resmin ne kokun yetiyordu.Ne ağbim ne de annem kimse özlemimi anlamıyor dindiremiyordu…
Bazen arıyordun! ‘İyiyim’ diyordun.Merak ediyordum gerçekten iyimisin diye.Bana soruyordun nasılsın?Bende hep iyiyim diyordum.Aslında iyi değildim.Sana Yalan söylüyordum…
Çünkü; “Sen” yoktun ve ben yalnızdım .Nasıl iyi olabilirdim ki!Soruyordun –Bir şeye ihtiyacın var mı ? Yok diyordum.Ben sana yine yalan söylüyordum…
O an en çok “sana” ihtiyacım vardı “Baba” yalnızlığıma değil .Sana ihtiyacım var desem gelecek miydin?Hayır gelmeyecektin.
En son da ;son gidişin koymuştu.Çünkü sen eşyalarını alıp giderken “senin” yerine yalnızlığım taşınıyordu.Yalnızlığımı hiç istemedim “senin” gitmenide.Ama benim istediğim hiç olmadı.
Ben artık senden arta kalan yalnızlığımla seni bekler oldum.Hani belki
Yalnızlığımla her şeyi paylaştım.İyi kötü ne varsa.En çokta “seni” Hep benimleydi.Artık yalnızlığımdan korkmuyordum.Alışmıştım
“Seni” tekrar bulduğumda yalnızlığım gitmedi.Neden mi? Çünkü o beni hiç bırakmamıştı.Yalnızlık “senden” arta kalandı.Ama seninleyken bile yalnızlığımı yaşıyordum.
Aradan yıllar geçti.Artık “sen” gelmiyorsun bende “seni” beklemiyorum.
O araba sesi
“Sen” beni terk ettin.Ama “senden” arta kalan yalnızlık hala beni terk etmedi “Baba”…
Ben aslında yalnızlık yerine hep “seni” istedim!
Ama “sen” bir daha hiç gelmedin…