AwFuLDan sözLer,şiirler

Rica ;)


Dudaklarimda buruk bir tebessum beliriyor.
Ve gayri ihtiyari "imkansiz olmasa ask olmazdi" diye soyleniyorum kendi kendime..
Soyleniyorum ya kendim de sasiyorum buna. Hava kapali bugun..
Ask yagiyor Istanbul' a..
 
Basucumdaki kitaba uzaniyorum.
Uzun zamandir almak, okumak istiyordum.
Oysa bugun sIkiyor beni.. Gonul yorgunlugu olsa gerek bu..
Bilir misin nedir gonul yorgunlugu?

 
Bir bilgeye sormuslar:
- Efendim caniniz ne istiyor? Bilge cevaplamis:
- Canim hicbir sey istememeyi istiyor.. ve devam etmis..
Bu ruh halinin adi gonul yorgunlugudur. .

Bugun benim de canim "hicbir sey istememeyi" istiyor.
Aldirmiyorum beynimin kivrimlarinda dolasan yuzlerce soru isaretine.
Disari atiyorum kendimi.
Yurumeliyim..
Islanmaliyim..
Hatta sirilsIklam olmaliyim.

...

Ask yagiyor Istanbul' a...
 
:(


İçimi kemiren bir duygu var...
Sebebini bilmediğim bir yalnızlık duygusu,sebebini bilmediğim bir huzursuzluk...Önceden sadece geceleri ağlardım,artık gündüzde ağlıyorum.Eskiden sadece kendime kızardım,şimdi herşeye kızıyorum.
Farkında olmasamda büyüyorum.Uzaklara olan özlemimde benimle birlikte.Bir "uzak" sevdasıdır tutturmuşum.Neden,niçin,niye? diye sormadan..
Hayata devam ediyorum.Hiç bir tat,hiçbir lezzet almadan...
Etrafıma bakıyorum,zaman çok çabuk geçmiş.Dünün çocukları artık bugünün gençleri.
Eskiye oranla daha çok insan tanıyorum,ama eskiye oranla daha yalnızım.Demek ki diyorum önemli olan çok değilmiş,önemli olan "ASIL OLAN" mış...
Yoldayım henüz,eve gidiyorum.Kafamı kaldırıp şehre daldığımda bir kalabalık görüyorum.Her zamanki İSTANBUL... Bu kalabalık arasında ben yalnızım.Uzakta çok uzakta beni anlayan birisi var aslında,ama dedim ya çok uzakta... Yıldızlar bu gece küsmüş İstanbul'a.Gökyüzünün o lacivertini örtü yapmışlar kendilerine.Belkide onların içindeki ışıkta sönmüştür.Tıpkı benim gibi..Tıpkı benim ışığım gibi...
Hafızamı yokluyorum.Kimler vardı hayatımda,kimlerdi hiç ayrılmayacağım arkadaşlarım?Kimlerdi unutamadıklarım?Hani neredeler?Hayatımın neresindeler?
Hayallerim, vazgeçilmezlerim...Sizlerdemi terkettiniz beni,sizdemi vazgeçtiniz benden?Yoksa benmi vazgeçtim sizden???
Neredesiniz hayallerim,hayatımın neredesindesiniz?Yada siz varsınızda benmi yokum?Cevap verin bana...
Bir çığlık atıyorum gecenin karanlığında,geri dönmüyor bana.Boşlukta kaybolup yitiyor.
Bir bakış atıyorum şehre,gözlerim aradığını bulamıyor...
 
"Bilmediniz"

Şüpheleriniz, beynimi kemirirken 'senaryo yazıyorsun' dediniz. Şüpheleriniz, içimi çürütürken 'zaman' dediniz. Şüpheleriniz, artık belimi bükerken, yüzüme kapılar çarptınız! Beni, kendi gözümden düşürdünüz. Acı çekiyordum. Ne acı ki, acı çektiğimi canınızı yaktığımda anladınız. Ve daha acı ki, sizin canınız yanınca, benim canım daha çok yandı!

Ben kelime kelime kim'lere ulaşırken, 'neden' yoktu Lügatinizde. Sormadınız! Nasıl'ın açıklaması, gereksiz bir tartışmanın açılışıydı sizin için. Çelişkisiz karakterinizle, içinizin rahatladığı son'a vardık. Sonuç: Dudaklarınız arasından çıkan sonsuz suskunluk..
 
"Şimdi"

Bu hiddet benim! Kimse sahiplenmesin! Bütün suçlar 'yine' benim! Kimse, nezaketini araya verip, suçtan pay çıkarmasın kendine! Nesnelerinizin, kelimelerinizin, zamanınızın, sevginizin ziyanlığına yanmayın! Hasarı tespit edin yeter! Bedelini, fazlasına canımı ekleyip ödeyeceğim! Sıyrılıp çekilirken aranızdan, 'üstüm kalsın' diyebileceğim! Meğer siz, nasıl da yetermişsiniz size! Bilemedim.. Sağ olun, sizi sevmeme izin verdiğiniz için ve beni yaLandan sevdiğiniz için.. Üstüm kalsın!!!!!
 
hep parmakla gösterilen oldum,
ilk okulda kırmızı kurdaleler,
ailenin baskısıyla gelen zorunlu ders calısmaları
ve sonucunda gururlandıran takdirler,

lise dönemlerinde ilk karşılıksız aşık olmalar,
ilk kalp carpıntıları,
ilk ağlamalar,
ve platonik sevgiler...

hep büyümek istedim rahat ve huzurlu olcagımı sandım,
ve büyümek kocaman olmak istedim.
şimdi oldum !!!
ne özgürlük elimde,
ne sorumlulukları eskisi kadar hafif,
ne ben eskisi gibi kendimim,
 
saoLun yorumLarınıs için

qöRünürde nefes aLıor qißiyim..
qöRünürde qüLüor oLadabiLrim..
Görünürde yaŞIor qißi dursamda iÇten ÖLünürde..
öLünürde farkIna waramaz insan..
öLünürde kopamaz bu dünyadan..
öLünürde.. ya$ayan sIradan biRi qißi qörünürde..
 
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda
anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek
değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım...
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok
sevdiği
acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..
Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla
gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
''Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ''git'' dediğimde anladım..
Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmiş
sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl
zırıl
ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım...
Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak
istemekmiş
pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün
affedilmeyi,
Beni afetmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar
sevmekmiş...
 
bitti diyemedikleri için kendine iyi bak derler ......kırıldım afedemiyorum diyemedikleri için kendine iyi bak derler ..... seni istemiyorum artık hayatımdan çıkarıcam ama bilki hiç unutmıycam diyemedikleri için kendine iyi bak derler ... biliyorum çok yanıcaksın ama daha iyisini yapamıyorum dedikleri içi kendine iyi bak derler..... vicdanlarını rahatlatmak için kendine iyi bak derler .... bilirler kendine iyi bak bir noktadır çoğu zaman

kendine iyi bak deme bana nokta koyma keşke böyle yaşanmasaydı bazı şeyler keşke affedebilsen beni keşke bende affedebilsem keşke döndürebilsek zamanı geriye ama yinede gitmesen olmazmı bitmesek olmazmı sen eksikken ben nasıl tam olurum senden kalan boşluğu kimlerle doldururum savaşsak aramıza giren şeytanla olmazmı hani büyük aşklar her türlü engeli aşardı hani gerçek dostluklar her sınavı geçerdi hani sevgi eninde sonunda kazanılırdı hani hayattahiç kirlenmeycek değerler vardı
 
KıRmızı kıRmızı damLaLar yéré döküLür
onLar ßénim kaNım
ßén déqiL onLar aCı çékér yéré dü$érkén
ßén aCı çékérim
siZ aptaL insanLar ßana ßakarkén
çüNkü sizé acıRım
ßana küÇümsér gißi ßakıp
kar$ımda dikiLirkén
 
:) Chokom :50:

GeLecegini merak edereq isLedim kendi hayatimi..
MutLuLuq ve basari beqLedim heb.
ikisini de buLdugum zamanLar oldu, ikisini de kaybettigim zamanLar.
Hayatin benLe daLga gectigi ve benim hayatLa daLqa gectigim zamanLar oLdu.
HayaL kurmaqtan biLe korktugum gunLer gordum.
HayaLLerimi biLe asan günLer bazen.
Gecmisi unutmayi ogrendim, geLecegi merak etmemeyi...!
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
takipçi satın al
instagram takipçi hilesi
takipçi satın al
tiktok takipçi hilesi
vozol
antalya havalimanı transfer
Geri
Üst