Aşk Şiirleri

Hatiram Olsun

İnan Şİİr GÖzlÜm
İnan GÖnÜl SÖzlÜm
Sensİz Bİr DÜnya Da
YaŞamam YaŞamam-yaŞayamam

Elİn Ellerİmde
GÖzÜn GÖzlerİmde
Bİl Kİ YÜreĞİmde
Sicacik Sicacik Bİr Sevgİn Var

Sende Hatirlar Var
Sende Mutluluklar Var
Sana Sİtem Ettİmse
Sİtem Sevgİden DoĞar...

Ben Sende YaŞadim
Senİnle Tattim
BÖyle Bİr AŞki

Al Hatiram Olsun
ArmaĞan Olsun
Sana Bu Şarki

Çal Benİm İÇİn Çal
Bu AŞk İÇİn Çal
Bİzİm Bu Şarki.

EĞer Gİdeceksen
Veda Edeceksen
Bİttİ Dİyeceksen
Canimi Canimi Alipta Gİt.

Sensİn Tek Umudum
Sensİn MutluluĞu
 
GÜNÜN BİRİNDE

Bu devran hep böyle sürüp gitmez ki
Sen de solacaksın günün birinde
Aklına gelecek ayrılığımız
Pişman olacaksın günün birinde

Senin de saçına karlar yağacak
Senin de gözüne yaşlar dolacak
Elbette kalbini biri yakacak
Beni anacaksın günün birinde

Ne geri dönecek yolun olacak
Ne de tutunacak dalın kalacak
Korkarım pişmanlık sonun olacak
Yalnız kalacaksın günün birinde
 
GÜN GELİR SENİNLE

Gün gelir seninle karşılaşırsak
Ne selam ver bana ne yüzüme gül
Gözlerim o anda kan ağlasa da
Ne yaklaş yanıma ne yaşımı sil


Nasılsa kırıldı ümit dallarım
Maziye karıştı senli yıllarım
Saramaz bir daha seni kollarım
Beni ne tanıdık ne de bir dost bil

Bir ümit bekleme hatıralardan
Kopardım gönlümü maceralardan
Çekil de git artık benim yolumdan
Kendine sen gibi bir sevgili bul
__________________
 
GÖZLER KALBİN AYNASIDIR
Gönül bir aşk yuvasıdır
Ümit aşkın rüyasıdır
Seviyorsun hayır deme
Gözler kalbin aynasıdır

Gözler kalbin aynasıdır
Yalan nedir bilmez onlar
Siyah, mavi, yeşil olsun
Aşkı inkar etmez onlar

Şiir gibi roman gibi
Okuyorum bak aşkını
Öylece bak gözlerime
Çevirme hiç bakışını

Gözler kalbin aynasıdır
Her bakışta bir söz vardır
Acı olsun tatlı olsun
Orda kalpten bir iz vardır

Yağmur gibi damla damla
Seven gözler konuşurlar
Gözden kalbe bir yol gider
Ayrılanlar kavuşurlar
 
GÖÇEBE RUHLUM


"Bir türlü izine gönderemedim acılarımı
Sabah akşam mesaide
Hele şu üç-beş vardiyası yok mu?"


Aramıza Toros dağlarını koydun da ne oldu?
Değdi mi inadına bu hasret kaçağım
Yılları bir kör duvar gibi önüme
Yolları prangalar gibi ömrüme
Ve sensizliği nikahlar gibi kalbime
Gidişinin üstünden
Kaç mevsimi gelin ettim
Gel gör ki
Yine de susturamadım hıçkırıklarını umutlarımın
Dönüp dönüp bıraktığın bir beyaz mendile
Sarılışım ondan
Ve ardından serseri yıldızlar gibi
Seni şehir şehir arayışım ondan


Duydum ki
Gözlerini yağmurlu bir gecede Malatya'da bırakmışsın
Ellerini Konya'da Mevlana Türbesinde bulmuşlar
Saçlarını bir deli rüzgar almış
Akdeniz'in tuzlu sularında götürmüş
Ayak izlerin hala Assos'un kumlarında
Ve dudakların hala ağlamaklı
Ankara'nın o en soğuk taş duvarlarında
Bursa'nın yeşilinde güneşin
Erzurum'un karlarında ateşin
İzmir'in imbatlarında en ıslak bakışın kalmış
Görüyorsun işte
Bana yine seni toplamak düşüyor
Beni de sokaklardan sokaklara çarpmak
Oysa yüreğim bu ağustos sıcağında
Sensizlikten buz kesmiş
Yuvasız kuşlar gibi üşüyor


Hani derler ya
"Diyarbakır, Diyarbakır olalı
Böylesine zulüm görmedi
İnan ki göçebe ruhlum inan ki
Bu şairinde
Anasından doğdu doğalı
Böylesine acı çekmedi
Şimdi soruyorum sana
Bir sabah
Gebe bırakıp gitmeseydin umutlarımı
Ben böylesine hayaller doğurur muydum?
İstanbul'un bu en köhne sokaklarından
Ardahan'ın en ıssız dağ köylerine
Böylesine acı
Böylesine zehir
Böylesine asi
Şarkılar haykırır mıydım?

Biliyorum
Yetmedi sana bu sevda
Yetmedi sana bu aşk
Sana gelen tüm trenleri kaçırdım
Sana giden bütün otobüsleri
Acılar istasyonunda biletsizim şimdi
Çıkışım yok, dönüşüm yasak
İstesem de gelemem artık
Uzakların en uzağında
Sonsuzluğun sonundasın
Sen de bekleme beni
Hadi durma
Yeni ülkeler bul kendine,yepyeni adresler
Mesela Katmandu
Mesela Hindistan
Mesela Tibet
Orda da yeni aşıklar bul kendine
Onlarda benim gibi
Önce şair
Sonrada doğduğuna pişman et

Oysa yıllardır
Kutsal bir emanet gibi sakladım aşkını
Ve seni bekledim
Her sabah terkedilmiş istasyonlarda
Hiçbir sevgili
Böylesine kanatmadı gözlerimi
Hiçbir sevgili
Böylesine sökmedi yüreğimi
Rüzğar bile dokunsa ağlarım şimdi
Bak hala parmak izin duruyor avuçlarımda
Ve her gün aynı soru dudaklarımda
Sana böyle yanmaktan
Seni böyle sevmektense
Dağ başlarında taş mı olaydım söyle?
Ah benim göçebe ruhlum
Ah benim kaçağım
Ah benim bağrıma saplanmış esmer bıçağım...
 
GİDENLERDEN KALANLARA

Ne şarkılar yazdık- ne çok şiirler
Hiç kimse sevmeden ölmesin diye
Ne ağıtlar yaktık ve de türküler
İçimizde umut bitmesin diye

Kağıt yürek oldu kalem sevgili
Yaşadık sevdaya barışa deli
Uzattık düşmana-dosta bu eli
Çocuklar savaşı bilmesin diye

Taş mıdır- kaya mı gönül kapınız
Gün gelir yıkılır saltanatınız
Biz ne canlar verdik-siz ne yaptınız
Analar gözyaşı dökmesin diye
 
HERŞEY BİR YERE KADAR

Sevmek ölmek değildir
Sevmek bir yere kadar
Bekliyorum gel artık
Hasret bir yere kadar

Aşkımı bilmelisin
Gururu silmelisin
Koşup da gelmelisin
Sabır bir yere kadar

Yıllar bir bir geçiyor
Zaman aşkı içiyor
Ömür elden gidiyor
Hayat bir yere kadar
 
HİÇbİr Kadin Benİ BÖyle Yakmadi

Ne Acilar Çektİm Ne GÜnler GÖrdÜm
GÖzlerİmden YaŞlar BÖyle Akmadi
Ne AŞklar YaŞadim Ne Zor Sevdalar
HİÇbİr Kadin Benİ BÖyle Yakmadi

O ZÜmrÜt BakiŞli Sİyah SaÇliydi
Bu AŞkta O DeĞİl GÖnlÜm SuÇluydu
Bellİ Kİ Vefasiz AteŞ BurÇluydu
HİÇbİr Kadin Benİ BÖyle Yakmadi

GÖnÜl OcaĞimi KÜle Çevİrdİ
Sevda Denİzİmİ ÇÖle Çevİrdİ
İÇİmde Koskoca DaĞlar Devİrdİ
HİÇbİr Kadin Benİ BÖyle Yakmadi

Gİzlİ Bİr Ceza Mi Bİlmem Bahtima?
Mutluluk Ararken Çikti KarŞima
Kİmlerİ Koydum Da GÖnÜl Tahtima
HİÇbİr Kadin Benİ BÖyle Yakmadi

ÖmrÜmÜ AteŞe Verse Yanmazdim
Benden Çok Sevene Gİtse Yanmazdim
Mutlu OlduĞunu Bİlsem Yanmazdim
HİÇbİr Kadin Benİ BÖyle Yakmadi
 
İKİMİZ YARALI ASKERİZ ARTIK
İkimiz yaralı askeriz artık
Ve ikimiz kaybettik bu savaşı
Birimiz yüreğinden vuruldu
Birimiz sırtından
Birimizde geç bir pişmanlık
Birimizde acı bir gözyaşı
Söyle kim, artık kim yaralarımızı saracak?
Boşuna beklemek yarınları boşuna
Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
İkimiz yaralı askeriz artık
Kan kaybında aşkımızın bütün umutları
Ve günlerdir komada hayatımızın o en bebek
O en çoçuk duyguları
İşte son nefeste sevdamız
İşte mutluluğun ölüm fermanı
Bir yol kalmadı artık yarınlara çıkacak
Artık hiç bir şey
Ama hiç bir şey
Eskisi gibi olmayacak

İkimiz yaralı askeriz artık
Ve ikimizin gücü kalmadı yeniden savaşacak
Bak üstümüzde kapkara bir bulut
Elimizde ne cephane ne umut
En güzeli
Unut beni vefasızım unut
Görüyorsun
Gemimiz su aldı battı batacak
Artık hiç birşey
Ama hiç birşey
Eskisi gibi olmayacak

İkimiz yaralı askeriz artık
Ve ikimizin bütün yolları kapalı
Ve bütün köprüleri koptu kopacak
Ne bembeyaz ellerin kaldı ellerimi tutacak
Ne de masum gözlerin var artık yüzüme bakacak
İşte üstümüzde göçmen kuşları
İşte içimizde hiç susmayan ayrılık çanları
Benim de gücüm yok artık her anı böyle yaşayacak
Ne yapsak boş acelecim boş
Artık hiç bir şey
Ama hiçbir şey
Eskisi gibi olmayacak

İkimiz yaralı askeriz artık
Ve ikimiz darmadağın yıkık perişan
Birimizin yağmalanmış bütün duyguları
Birimizin kör topal artık bütün yarınları
Ve işte aşkımızın son fotoğrafı
Benim ellerimde bir teslim bayrağı
Senin boynunda bir ihanet madalyası
Yıllarca hep böyle asılı kalacak
Artık hiç birşey
Ama hiç bir şey
Eskisi gibi olmayacak.
 
İKİMİZİ ARIYORUM



Sorma nedir aradığım
Aşkımızı arıyorum
Yıllar var ki küllenmeyen
Mazimizi arıyorum


Hatıran var bin bir yerde
Canlanıyor perde perde
Bu sokakta bu şehirde
İkimizi arıyorum

Seni bilir bu köşeler
Sorsam bana neler söyler
Yaşamıştık neler neler
O günleri arıyorum

Gözlerindi bağlandığım
Gizli gizli ağladığım
Senin için harcadığım
Gençliğimi arıyorum.
 
İnadina

Bİr Umuttur YaŞamak Bİl
Seceksİn İnadina
YÜreĞİn Kan AĞlasa Da
Geleceksİn İnadina

Zİndanlara DÜŞsen Bİle
AteŞlerda SÖnsen Bİle
Bİnlerce Kez Ölsen Bİle
DoĞacaksin İnadina

Hayat Budur Umutlar Çok
Ne ŞÜphe Duy- Ne De Sen Kork
Öyle Teslİm Olmakta Yok
Yeneceksİn İnadina

İnadina İnadina
Seveceksİn İnadina
Bİr GÜn Sen De Konacaksin
MutluluĞun Kanadina...
 
İNANMADIN
Yüreğinin çöllerine
Nehir oldum inanmadın
Saçlarının tellerine
Esir oldum inanmadın

Ben ki asi boyun eğmez
Ben ki çılgın söz dinlemez
Senin için hem de kaç kez
Yaşlar döktüm inanmadın

Diz çökerken dağlar bana
Şimdi taşlar ağlar bana
Hayatımda bir tek sana
Yenik düştüm inanmadın

İnanmadın ne yapayım
Sensizlikmiş senden payım
Tanrı mısın tapayım?
Sevdim seni inanmadın

Sen gönlümün tek sahibi
Sen kavgamın tek galibi
sana uysal çocuk gibi
Teslim oldum inanmadın

Hiçe saydım onurumu
Yere çaldım gururumu
Kucakladım umudumu
Koştum sana inanmadın

Kilit vurdum şu kalbime
Ne geçti ki ah elime?
Bağlanmak mı ne kelime
Öldüm sana inanmadın

İnanmadın ne yapayım
Sensizlikmiş senden payım
Allah mısın ki tapayım?
Sevdim seni inanmadın
 
İNSANLAR KENDİLERİ ÇİZER KADERLERİNİ


Artık gidebilirsin gideceğin yere
Sana kal diyemem
Son ümit senden olsun
Senden olsun son pişmanlık
Hayır diyemem
Bil ki
Seni artık sevemem

O bitimsiz anılar da gelse aklıma
Göz göze diz dize oluşumuz
Birlikte yaşadığımız günler
Geceler de gelse aklıma
Sana dönemem

Her masal gibi bitti bugün
O kısacık mutluluğumuz
Belki yalandı
Belki yalan gibi bir şeydi
Seninle mesut oluşumuz

Şimdi ellerini görüyorum boşlukta çaresiz
Gözlerini görüyorum en acı hüzünlerle dolu
Oysa
Ne kadar yalvarsan da
Ne kadar ağlasan da
Artık EVET diyemem
İnsanlar kendileri çizer kaderlerini
Seni affedemem...
 
İSYANLARDAYIM
Gittiğin yerlerden dönmedin geri
Yollara rest çektim isyanlardayım
Kırıldı sonunda sabrımın teli
Yıllara rest çektim isyanlardayım

Beklenen yarınlar kaybolmuş dünden
Ümitler selamı kesmişler benden
Nasılsa bir hayır yok gelecek günden
Kadere rest çektim isyanlardayım

Bu benim talihim sözüm yok sana
Payımı aldım ben sevdadan yana
Hasretinden başka ne verdin bana
Sana da rest çektim isyanlardayım
 
KAHIR MEKTUBU
"Bu mektuba bütün postacılar ağladı".
Ne zaman iki satır yazmaya kalksam
Hep sana, hep seni hep bizi yazıyorum
Ne zaman bir kadeh alsam elime
Hep sana, hep seni, hep bizi içiyorum

Her gece kederdeyim, durmadan içiyorum
Sevda ektim kalbime, yalnızlık biçiyorum.

Elveda deyip bir gün viran edip gönlümü
Ayrılıp gidişinin bu gece yıldönümü
Bugün de sensiz içtim, bu akşam sensiz hiçtim.
Bu gece her damlayı, iki kadehe biçtim
Ayrılık öyle zor ki; kimsesiz kalan bilir
Gözyaşı ne demektir; her gün ağlayan bilir

Her gece kederdeyim, durmadan içiyorum
Sevda ektim kalbime, yalnızlık biçiyorum

Yokluğunla baş başa, kendimden geçiyorum
Şerefe deyip şimdi, bin kahır içiyorum
Birazdan gözlerimden geçersin ılık ılık
Nice yıllar sevgilim, mutlu olsun ayrılık
Sevincim kederim sen,
Gözüm sen ellerim sen
Benim ne suçum var ki
Sen benim kaderimsen.

Karıştırmış kaderim şu gönlümün harcını
Yaş döküp ödüyorum, ben bahtımın borcunu
Dertliyim efkarlıyım gönlüm yine tasada
Unutmak istiyorum kendimi bu masada.

Herşey yalnız senin için üzme kendini
Belki bugün belki yarın
Anlayacaksın, çok sevdiğimi,
Ağlayacaksın
Ayrılık mı çıktı falda
Sen bir yanda ben bir yanda
Böyle bir aşk bu zamanda
Belki bu gün belki yarın
Anlayacaksın çok sevdiğimi,
Anlayacaksın...

Rüzğar gibi geçti yıllar
Tutunacak dal kalmadı
Biran mutlu olmak için
Çekilmedik dert kalmadı
 
KAPIMI ÇAL

Durup durup ayrılıktan söz etme
Ne olur bu dargınlığı bitir
Masamda yıllanmış şarap
Bir kaç dilim beyaz peynir
Seni bekliyorum gözlerim yolda
Gelirken biraz mutluluk getir

Unutalım kavgamızı
Eski şarkımızı yeniden çal
Pazara uğra gelirken
Birazdan elma-portakal al
Bir şey yokmuş gibi aramızda
Bu gece yine yanımda kal.

Tebessümünü dök sofraya
Az şekerli kahvemi pişir
Anlat ne varsa ne yoksa bildiğin
Fark etmez kafamı şişir
Öyle özledim ki seni
Kapımı çal yetişir...
 
KISKANCIM

"Ah benim yasağım
Ah benim günahım
Baştacım
Kıskancım
Yalancım
Nerdesin?"


Bu gece gözüme uyku girmiyor
İçimde fırtına dinmek bilmiyor
En çılgın arzular girmiş koluma
İçimden kapını kırmak geliyor

Bu gece hasretin susmak bilmiyor
Hayalin karşımdan gitmek bilmiyor
Son defa sarılsam avuçlarına
İçimden öylece ölmek geliyor
 
KİM ?


Bu nasıl bir vazgeçiş?
Bu nasıl bir terkediş?
Taş mıydı sarıldığım yüreğin?
Buz muydu öptüğüm dudakların?
Bu ikinci sen miydi çok geç farkettiğim?
Aynı günde yüzlerce maske
Hangi sendi acaba benim ölürcesine sevdiğim?

Bu gözler değil miydi daha dün?
Yemyeşil bir güneş gibi içimi ısıtan
Bu eller değil miydi
Aramızdaki bütün duvarları yıkan?
Bu telefonlar değil miydi susmayı bilmeyen?
Bu ziller değil miydi seninle çalan?
Bu kapılar değil miydi
Seninle açılıp seninle kapanan?
Bu koltuk değil miydi uzandığın?
Bu yatak değil miydi yattığın uyandığın
Bu masa değil miydi özenle süslediğin
Bu vazo değil miydi çiçekler derlediğin
Ve sen değil miydin
Benim için en deli- en vahşi- en çıldıran
Ve şimdi sen misin gerçekten
Kör bir testere gibi
Beni senden ayıran..

Bu sokaklar değil miydi elele gezdiğimiz
Bu şarkılar değil miydi birlikte ezberlediğimiz
Ya bu kır kahveleri
Ya bu balıkçı tekneleri
Yani biz yaşamadık mı
Seninle o günleri
Biz değil miydik birbirimiz için yanıp tutuşan
Şimdi biz miyiz söyle
Bütün ayrılıkları haklı çıkaran

Söyle
Kimdi bana bunca şiirler yazdıran
Kimdi beni bulutlarda uçuran
Kimdi beni öpüşürken çıldırtan
O hangi sendin
Şimdi hangi sen gittin
Benimle kalan kim?
Benimle ölen kim?
İşte son nefesteyim
Söyle kim
Sen kim
Ben kim
Seni benden alan kim
Aramızda kim var
Kim kim kim?...
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
vozol
Geri
Üst