SinLesS~
Bayan Üye
---> Aşk Şiir Arşivi ~
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim gözlerim değil yüreğimdi seni gören...
Sen damarlarımdaki kana karışıp geldin oturdun yüreğime...
Bir başka yerde olmazdın zaten.
Sen benim en değerli yerimde yüreğimde olmalıydın orda kalmalıydın...
Birçok aşka ev sahipliği yapan bu yürek ; ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni...
Her hangi bir konuk diğildin artık bu yüzden ne ağırlama faslı vardı ne de uğurlama
O yüreğin gerçek sahibiydin..
Şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya...ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek çiçek açtın yüreğimde...gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerin karşısında...
Taze bir yaprak gibi yeşildin açelyaydın pembeliğinle üzerine çiğ düşmüş sarı güldün...
Kırmızıydın bir ateş gibive maviydin...en çok bu renkle anmayı sevdim seni...
Denize tutkundum denizi sensiz seni denizsiz düşünemedim..
Seni severken dünyayı da sevdim ben insanları da..
Kendime bile dar gelirken içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın en tahammülsüz olduğum anlarda bile seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı güldüm beni böylesine güldüren senin sevgindi..
Ve ben kaygısız gülüşün ne demek olduğunu nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle.
Her şeye rağmen sevdim senigüçlüydüm aşamıycağım hiç bir sorun yoktu.
Koca bir kente koca bir ülkeye kafa tutabilirdim..
Sen elimden tuttuğunda patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan herşeyi yok edebilirdim
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim gözlerim değil yüreğimdi seni gören...
Sen damarlarımdaki kana karışıp geldin oturdun yüreğime...
Bir başka yerde olmazdın zaten.
Sen benim en değerli yerimde yüreğimde olmalıydın orda kalmalıydın...
Birçok aşka ev sahipliği yapan bu yürek ; ilk kez bu kadar kolay kabullendi seni...
Her hangi bir konuk diğildin artık bu yüzden ne ağırlama faslı vardı ne de uğurlama
O yüreğin gerçek sahibiydin..
Şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya...ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek çiçek açtın yüreğimde...gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerin karşısında...
Taze bir yaprak gibi yeşildin açelyaydın pembeliğinle üzerine çiğ düşmüş sarı güldün...
Kırmızıydın bir ateş gibive maviydin...en çok bu renkle anmayı sevdim seni...
Denize tutkundum denizi sensiz seni denizsiz düşünemedim..
Seni severken dünyayı da sevdim ben insanları da..
Kendime bile dar gelirken içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın en tahammülsüz olduğum anlarda bile seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı güldüm beni böylesine güldüren senin sevgindi..
Ve ben kaygısız gülüşün ne demek olduğunu nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle.
Her şeye rağmen sevdim senigüçlüydüm aşamıycağım hiç bir sorun yoktu.
Koca bir kente koca bir ülkeye kafa tutabilirdim..
Sen elimden tuttuğunda patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan herşeyi yok edebilirdim