Benim`ki.. | Sim.


Neden mi bu başlık ? Çünkü 'O' bana öyle seslenirdi..
Kendimden bahsetmeyi sevmem. İnsan kendisinden objektif ve samimi bir şekilde bahsedebilir mi? Sanmam.
Ama deniyelim tekrardan;
Minik şeylerle mutlu olabilen, duygularını her zaman tam ifade edemediğini düşünen, bardağın dibindeki son yudumu bırakan Ankara'ya âşık âsi bir kızım ben.
Sükût'u seviyorum, sessizlik gibisi yok bu dünyada. Huzuru içinde barındırıyor. Hayal kırıklıkları, hüzünleri, mutsuzlukları, ümitsizliği, en azından bana göre barındırmıyor..
Bazen huysuz, bazen inat, bazen çocukca ve bir o kadar da sinirli bi yapım vardır.. ama ufak bi' tebessüm hiç eksik olmaz yüzümde.
Surat asmak nedir bilmem.
Aileme olan düşünlüğüm, hele ki babama olan sevgim paha biçilmez. Onların kılına zarar gelse dünyayı yıkarım. Onlar beni, ben onları bırakamam..
sırf bu yüzden hostes olmaktan vaz geçtim biliyor musunuz ?
Mürekkebine göre barındırırım insanları, herkes kendi yazısını kendi yazar hayatıma, gülüşler geçer üzerinden yazıların, sahtelikler yıpratır.
Ucuzsa mürekkebi, yazan siler kendini. Herkes kendi yazısını yıpratır aslında. Ben silmem kimseyi, içten yazılmamış her yazı zamanla uçup gider.
Küçük şeylerden keyif alabilmek, lüks şeyler yerine zarafet aramak, saygı istemek yerine değerli olmak, zengin olmak yerine muhtaç olmamak, sıkı çalışmak, sessizce düşünmek ve dürüst konuşmak..
Yıldızları, kuşları, kelebekleri ve herşeyi açık kalple dinlemek.. İşte benim senfonim.
Uzun uzun yazmak istemiyorum, zaman diyorum, zamanla paylaşımlarımı takip ederseniz kendinizce tanırsınız.
Bana hitâp eden ne varsa sizlerle de paylaşmak istiyorum.
Hayırlı ve güzel olur umarım..
Sim.
Güncellenecektir.
Son düzenleme: