Arama sonuçlarınız

M. Demirtaş İçin Acıları güle daldırır da söyler Çoğaltır Akdeniz’i şiirleri Kederleri sevdayla nakışlar İteler de dalgaları usulca Okuya okuya Nazım’dan Geçer hüzünle Kadınyarı Köprüsü’nden Hançere karşı Lirik bir kavgaya tutuşur Maviyi martı düşürür şiirlerine Çocukla çocuktur Ve metin bir...

I Anaların giyimi kuşamıdır güz II Sevda koksa güleç rüzgar Bağbozumunu hatırlarım Yangındır menevişin güney üzümleri Bir damla gözyaşı Reçine kokar derisi Güz hüzündür Ölmektedir tanrıçanın sevgilisi Güz büyüdür Aşkların temeli Giremem derelere ölü yapraklardan İçli şarkılar söylerim Serince...

Bakınca o kıza Topukları dolaşıyor Belleri, kolları Karışıyor birbirine İnce kız delişmen Bir de işveleri O can içi sızı Yürüdükçe tozuyor saçları Döndürüyor başımı Ergenlik kokuları Kız bu koku çirkin ya Kız bu koku güzel Bakınca o kıza Gülüşleri dolaşıyor Sokaklar esriyor her çıkışında...

Kayıkları taşıyor martılar Dalga ve yakamozları Uçuyorlar denizin bittiği yerden Gagaları çiziyor suları Kanat vuruşlarıyla oyuluyor iskele Kaleiçi güz uykuları Bir çiçekle uçuyorlar Kokmuyor solan taç yaprakları Ah unutuldu Hoş bir adı olacaktı Boyunları büküktür selvilerin Uça kona kumrular...

Ben teşekkür ederim...

Çocuk şarkıları, ah, bir de Kuytularda üşüyen Dalgınca devşirilmiş, al benekli Güzel bu kırların yüreği Gülün en durusu çocuğa işlenen Durgun sulardan sinmiş Çağla tüten Hüzünlenmek başını alıp giden yaprağa Güzel bu şiirlerin ilahesi Çocukça sevmek, yüreklerde muştu Okul yolu uzunca bir şiir...

Söylüyor da şiirleri Çoğaltıyor soluğu Akdeniz’in Bin yıl dinliyorum çocukça En haram elalarıyla el ele Hareli bakıyor bakınca Atıyorlar kimi de bir ülkeden İncecik iller büyütüyor Yaralı turnalar telinde İz biriktiriyor dişlerinde Ah zehirli memeleriyle Emziriyor da özışığını Ölü olarak...

Ege’nin ela kıyılarında Korkuyla yaşar zeytin ağaçları Oysa dokunsa bir kız Bu taraftan Dökülür meyveleri karşı kıyıya İncir kuşu devşirdiği incirleri Taşır da ada vadilerine Bölüşür Yunan çocuklarıyla Söyler şiirleri, içli şarkıları Ritsos ile Theodorakis Livaneli Uçurur kardeşlik türkülerini...

Bir çingenedir Cemal Süreya Dizelerin ucunda Toplar sözcükleri Samanlığa götürür Sırtlamış M. Kemal’in kağnısını Dağlarca Taşır ha taşır Geçerken bir köprüden Metin Demirtaş Bakar da tay sağrılı kızlara Mavi şiirler söyler Kavun taşır Cahit Külebi Ve düşünür de boyuna Dul bir kadının Kokulu...

Şiirim bir delice çakıl taşı Ey Külebi, şiirin süt kardeşi Can bacanağı Karacaoğlan’ın Aklımı başımdan aldı Ortanca sürmeli baldızın Dünürcüm olur Abdülkadir Bulut Sözcüklerin rengiyle Eğiliyor dalları düşlerinden Ağuları işveli gülüşlerinde Uçura uçura gelsin mevsimleri Dişiliğini sürüp de...

El salla taşlığa soyunan güneşe Dere ile akan dolunaya Ya da erotik duruşuna incirin Çardakta buluşmanın günahına Dişlerinden okunmalı sevincin Hamarat bir kadının koynundan Dökülen yaz meyveleri Gibi yaşamın içerisinden Bir sözcük edin ve çoğalt boyuna Ah öyle ya bak unutmuşum Bir de ölüm...

I Dereler denize akar, gökyüzü dağlara II Bir anne gördüm yan avluda Daha küçücük Çocuğundan bile küçük III Savaş gemisi çekilse kenara Deniz Koşup gelecek güle oynaya IV Sokaklar büyütüyor çocukları Denizler, masallar Akşamüstleri yorulunca V İnciri dalını eğip de, üzümü salkımıyla...

Gül attım gökyüzü düştü Denizi bir kilime serdim Üst üste ekledim güzü Aydede.. Ah, işte orada dur! Onardım da sözü Taş gibi kavrayıp suları Saçtım yüzüne gözüne Sonra topladım çalısını çırpısını Tenindeki çiy damlasını Vurup hançeri beyaz rüzgara Mor kınalar devşirdim Soludum da tarlalar...

Eksilttik birbirimizi aşk ile Çoğalttık kan ter içinde Kaşlarımız eğildi, kirpiklerimiz kırıldı Bir heybe taş döktük Gül devşirdik bir de yonca Aylardan aralık. Ya da Turunç ayı Yıldız aya çarpa çarpa kırılır çoğalır Çocuk çocuğa Şiir şiire çarpar çoğalır Kalkıp gittik pazar yerine Toprak...

I Nisan geçmiş buralardan Yeşil izler, kekre kokular bırakarak Ala kınalı topuklarıyla Mayıs geçmiş buralardan Dişi şarkılarıyla kadirne kuşları Dağ elmaları yanık tadıyla Ah gelmiyor koçak gönüllü yar II Kopuz gibi çalan yayını ve aşkını Uzun ince mızrağını kuşanan Asuman boyu, gök rengi...

Kızların intizarı çektiklerin Dedi ablam usulca Kimse silemez bu sihiri Yazı solduruyor güz Sıyrılıp geliyor, yerleşiyor avlusuna Ama benim yüreğime Gelmiyor gümüş rüzgar Gelmiyor yüreğime ay yeli Dolayıp da gün ışığını saçlarıma Sürüyorum göğe Gözlerimdeki kırık gamzeyi Dizi sıyrık bir...

Duyulmuyor dudağın derine yansıması El ele duruşun yoğunluğu Ve her yerde aynı ekmeğin kokusu Elmanın ve öpüşmenin de Ergenliğin tendeki esrimesi Duyulmuyor kalbin dolaylı yorumları Diz dize tutuşmanın Türkçesi Savaşın acısı aynı her yerde Bir çocuğun bilincimizi kamaştıran bakışı Ah, aynı...

Ben teşekkür ederim...

Yazın bittiğini nerden mi biliyorum Susuverdi ağustosböcekleri Kemençelerini, şarkılarını Vurup sırtlarına çekip gittiler Nereden mi biliyorum yazın bittiğini Arıkuşları daha bir kilim renginde Taşa, toprağa Daha bir yakın uçuyorlar Yazın bittiğini nerden mi biliyorum Bir beyaza çalışıyorum...

I Dudaklar yansa da dereler soğudu II Şarkılar söylüyor tarlakuşu Geçerken hüzünlü gül sandıkları Üşüyor anaların gözyaşıyla Güleç göller, utangaç gökyüzü Ve reçine kokuyor üzümler Taneleri iri yar gülümsemesi Güzdür şimdi anıları okşayan III Uçarken mavi gönül kelebeği Evlendi, çoğalsın diye...