Züleyha Keskin - Filozof Güvercin

Filozof Güvercin
Filozof bir güvercinle dost olmuştuk.
O güneyden bense kuzeyden göç etmiştik,
Göçmek zorunda olduğumuz diyara
Bazen uçuş molalarında kıyıma konar,
Filozofça laflar eder gider,
Gelişiyle beni mutlu ederdi.
Bazen de huzursuz,düşünceli ifadesini takındığında,
Anlardım ki dünya dar gelirdi ona bir kafes gibi,
Başka başka kıyılara konmak,keşfetmek,öğrenmek
Ve hayatın başka hangi yüzleri var görmek isterdi.
Eşit olsak özgür olsak derdi en çok
Ama yaşadığı dünya bütün egosuyla,
Buna izin vermiyordu.
Dünyaya inat,o yinede vazgeçmiyordu hayallerinden.
Özürce uçuyordu gökyüzünde,
Bulutlara karışarak ordan oraya.
Güneşin ışıkları kanatlarından süzülürken,
Ben ona el sallar gülümserdim,beni bıraktığı kıyıdan umutla.
Özgürce uçmalıydı ki,
Özgürlüğü öğrensin.
Özgürlüğü öğretsin..

Züleyha Keskin​