Yüzlerce sükût düşmüş kalemime.

bal_böceği

€q0iSt
Prenses
Kayıtlı Üye
Adını anınca kanıyor yine bildik yaralarım
Ve yokluk kokuyor ardı ardına sıralanmış boşluklarım.

Yüzlerce sükût düşmüş kalemime.
Sadece yoluma ektiğin sızıları büyütmek için konuşuyor suskunluğum.
Çehreme gömülmüş çizgilerin acımasızlığıyla
Kaçıyorum düşüşlerime aldırmadan ..

Cebime sıkıştırdığım avuntuların hükmü geçersiz.
Gözlerimmatem yüklü rüyaların amansızlığına isyanlarda.
Kısık sesli gitmelerim çökmüş dizleri üstüne
Dizlerim kan revan ..

İçimde birbirini sobeleyen hüzünler
Ayaklanıp fırlatıyor yüzüme ağrılarını.
Canıma yapışıp kalan acıları
Biriktirdiğim birkaç gülümseyişle oyalayamıyorum .. !

Susuşuna notalar diziyorum yüreğimin
Dilimde hep aynı şarkının nakaratı dönüyor ..
Güçsüzlüğümün arkasına sakladığım
Son çocukluğumda nefessiz kalıyor bu masalda.
“Bir varmış bir yokmuş…”lara vuramıyorum kendimi ..

/ aşk azad olmuş imlası bozuk bir cümle şimdi
Çektiğim o uzun ‘ahh’lara biçilen sus payı belki.. /
 
bayigram takipçi satın al instagram beğeni satın al instagram takipçi satın al tiktok takipçi satın al Buy Followers bugün haber
bypuff
Geri
Üst