Yûsuf, sen misin yoksa?

Ey göz yaşlarının
Suladığı fidan.
Ey ruhda açan
Gönülde tomurcuklanan
Nazenin çiçek.
Ey kâlb sedefinde kıyamete dek
Gülümseyecek inci.
Ey duaların meyvesi!
Bu sesi ve bu nefesi,
Senin destanlarında tükettik…
Şimdi
Bir ışık belirdi
Ziya ziya gözlerimize
Bir Yavuz yürekli,
Yûnus nefesli
Gökte aranıp yerde bulunan
Adına binler destan yakılan
Bir yiğit gibi çıktın karşımıza
Soruyoruz sana
Son defa bir daha
Yûsuf, sen misin yoksa?​