Salvo
Kayıtlı Üye
YURT DIŞI FUARLAR NEDEN DESTEKLENMELİDİR?
Yurtdışında düzenlenen uluslararası fuarlara katılan firmaların, aynı şekilde uluslar arası bayi toplantısı ve seminerlerin, ihracata sağladığı önemli katkılar nedeni ile devlet desteklerinden yararlandırılmasında büyük yarar bulunmaktadır.
Yurt dışı fuarlara katılımın, firmaların imalat ve ihracatını artırmasında ne kadar önemli bir rol oynadığı bilincinin yerleşmesine rağmen, halen ihracat da yapmalarına rağmen bir çok orta ve küçük ölçekli sanayici için yurt dışı fuarlara katılım masrafı, ağır bir yük oluşturmakta, bu tür kuruluşlar ya bu sektör fuarlarına katılmamakta, ya da ancak bir iki yılda bir katılabilmektedirler. Özellikle makina sektörü gibi mamulleri büyük hacım tutan sektörlerde, en azından 60 m2, hatta 100 m2 stand alanına ihtiyaç bulunmakta, tonlarca ağırlıkta olan makinaların nakliyesi ise önemli yekun tutmaktadır. Günümüzde yurt dışı fuarlara sağlanabilen destek, bu özel durum dolayısıyla yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle öncelikle fuar desteklerinin, sektörlerin özelliklerine göre esneklik getirilerek artırılması gerekmektedir.
Dış ilişkilerini geliştirmiş sektör dernekleri her yıl çeşitli ülkelerdeki fuarlara davet edilmektedir. Bu imkan, fuarlara katılmaya gücü yetmeyen çok sayıda sanayi kuruluşunun yurt dışında tanıtımını ve onlara yeni ihraç imkanları yaratılmasını sağlamaktadır. Ancak sektör derneklerinin mali imkanları yılda bir, en çok iki fuara katılıma imkan vermektedir. Çünkü fuara katılım sırasında bir kısım yeni katalog ve dökümanların bastırılması da gerekmektedir. Buna ek olarak dernek temsilcilerinin yol ve ikamet giderleri de az bir de yer tutmamaktadır. Bu görüşlerle, yurt dışında fuar düzenleyen kuruluşlara ve sektörel dış ticaret şirketlerine sağlanan teşviklere benzer olarak, sektör derneklerine de:
Tanıtım dökümanlarının baskı ve nakliye giderlerine, derneği temsilen fuara gidecek en az iki kişinin uçak ve konaklama giderlerine fuar süresice yurt dışındaki sektör yayınlarına verilecek ilan giderlerine % 50 oranında destek sağlanması halinde, sektörün ve imalatçı kuruluşların daha iyi bir tanıtım imkanına kavuşmalarına ve sonuçta ülke sanayiinin ihracatının artışında önemli bir rol üstlenilmesine imkan verilmiş olacaktır.
Gümrük kanunu ve SSK mevzuatı gözden geçirilerek sanayiciyi külfet altına sokan hususlar değiştirilmelidir. Diğer taraftan SSK primlerinin yüksekliği kaçak işçi kullanımını teşvik etmekte ve bu tür istihdama yer vermeyen kuruluşlar ile haksız rekabet yaşanmasına yol açmaktadır. Bu sorunun bir an önce çözüme kavuşturulması gerekmektedir. Aksi taktirde büyük emek harcayarak yeni Pazar arayışlarına giren işletmeler varlıklarını sürdürmekte zor duruma düşecektir.
İmalat sanayinde faaliyet gösteren KOBİ ' lerin Uluslararası fuarlara katılma yoluyla yeni pazarlara yönelik bilgilendirilmesi, Yurtdışı pazar paylarının artırılması, Yurtdışı yeni pazarlara açılmalarının sağlanması, sektör ve ürünler ile ilgili yeni gelişmeleri izlemelerine imkan tanınması, rekabet gücü yüksek ürünlerin üretilmesine özendirilmeleri, Doğrudan ihracat ve bununla bağlantılı sürecin devamı olarak teknik işbirliği ve ortak yatırım yapmalarının özendirilmesi amacıyla yurtdışı fuarlar büyük önem arz etmektedir.
1-150 arası işçi çalıştıran ve üretici, üretici / ihracatçı nitelikline haiz KOBİ 'lerin uygun üretim sistem ve kapasitelerine ilişkin firma bilgileri ve imal ettikleri rekabet şansı yüksek ürünler ile uluslararası platformlara açılmalarına destek sağlanması amacıyla uygulanacak olan “Fuar Destek Program"larının kapsamının genişletilmesi gerekmektedir. Fuar Destek Programı KOBİ 'lerin ve Sektörel Dış Ticaret şirketlerinin ( SDŞ ) gerek yurt içi gerek yurt dışı pazar paylarının artırılması, yeni pazarların bulunması ve ihracat imkanlarının yaratılmasında en önemli araçlardan biri olan uluslararası nitelikteki fuarlara katılımları desteklenmelidir.
Bu kapsamda; “Yurtdışı Fuar Katılım Destekleri” KOBİ 'lerin ülkemizin milli katılımda bulunması öngörülen uluslararası nitelikli yurtdışı fuarlara katılımı ile KOBİ 'lerin belirli gruplar halinde üyesi oldukları üst kuruluşların organizasyonunda yurtdışı ihtisas fuarlarına iştiraklerinin sağlanabilmesi amacıyla;
a) Yer temini (stand kirası, konstrüksiyon, nakliye, gümrükleme, sigorta vb. hizmetler ) kar ılı ı giderler için %50 oranına kadar, b) Her işletmeden sadece 1 (bir) temsilcinin, bilet ve fatura ile belgelenmek üzere havayolu/denizyolu/karayolu/demiryolu ile ulaşım ücretlerine %50 oranına kadar sağlanan finansal destekler arttırlmalıdır.
Yurt dışında çeşitli Ülkelerde düzenlenecek fuarlardan uluslararası ihtisas, bölgesel kalkınma ve teknoloji geliştirme konulu ve nitelikleri itibarıyla en uygun olanlara hizmet verilmekte olan üretici işletmelerin katılımı için destek sağlanması ile ilgili değerlendirme ve sonuçlarının takibi çalışmaları yapılmalıdır.
Son yirmi senede değişen dünyanın değişim rüzgarları ülkemizi de dört bir yandan kuşattı. Özellikle müteşebbis kimliğine bürünen Türk müteşebbisi Pazar ülke olarak değerlendirilen yabancı alıcılara ulaşmak adına çeşitli faaliyetlere girişti. Bu ıse ihracat kültürünün oluşmasını sağladı.
Bilindiği gibi ekonominin üretim, istihdam ve ihracat boyutları önemli bir yer tutmaktadır. Öğe itibariyle ürettiğimiz ürünler maalesef henüz ağır sanayiye yönelik teknolojik mallar sınıfında değildir. Daha çok emek-yoğun ilişki içeren konularda üretim alanlarında faaliyet gösteren Türk firmaları öncelikli olarak tekstil, gıda sektörlerinde faaliyet göstermektedir.
İstihdam, iç dinamiklerin sükuneti açısından önem arz eder. İşsizlik artık tüm dünyanın sorunu haline gelmiştir. Üretim trendinde bulunduğumuz hafif sanayi istihdam açısından Türk insanına fayda sağlamaktadır. Gerek hafif sanayiden ağır sanayiye geçiş, gerekse de istihdamın artırılması açısından ihracat ve yeni pazarlara açılmak büyük önem arz etmektedir. Yeni pazarlar, yeni müşteriler bulmanın yolu da yurtdışı pazarlara açılmaktan ve yeni müşterilere ulaşmaktan geçer. Bunu başarmanın en kolay ve güvenilir yolu ise fuarlar özellikle yurtdışı sektörel bazda ihtisas fuarlar sayesinde mümkün mümkün olabilmektedir. Bu noktada yeni gelişmekte olan özellikle de KOBİ niteliğindeki firmalara devlet desteği kaçınılmaz olmuştur.
İhracat boyutuna geldiğimizde ürettiğimiz malların görücüye çıkarılması esasını öncelikli olarak değerlendirmeliyiz. Bu ise birinci planda fuarlar şeklinde kendini ortaya koyar. Yani hinterland bölgelerde ürettiğimiz malları, oraların alıcılarına sunmamızı gerektirir. Bunu başarmak ise sezon kavramı göz önüne alarak termin gibi bir takım unsurlarla pekiştirilip zamanında doğru malı, doğru fiyatlarla alıcıyı bilgilendirme esasıyla fuarlara katılım zorunluluğunu ortaya koyar.
Fuarlarda alıcı ve satıcının bir araya gelmesi, doğru talep organizasyonunu sağlayacaktır. En kötü ihtimalle birinci elden bilgiye ulaşma tesis olunacak, gelecek yılların da bir ölçüde AR-GE’ sini belirleyecektir. Körü körüne ticarettense rotası belli olan bir ticaret çizgisini pekiştirecektir.
Yerel özellikler, uluslar arası normlarda ele alınıp trendlere uygun müşteri beklentilerine yönelik doğru üretimi gerektirecektir. Burada dikkat edilmesi gereken en önemli özellik mutlak surette ihtisas fuarlarının olması gerekliliğidir. Tabii devlet olarak üreticiyi bu mücadelesinde yalnız bırakmamak zorunluluğu ortaya çıkmaktadır.
İster istemez bu da yine uluslar arası bir kavram olan teşvik, sübvanse gibi olguları devreye sokar. Yanlış ülkelerde yanlış zamanlarda yanlış malların sunulması akıllı bir fuarcılık anlayışı değildir. Özellikle burada yine mevcut iş kollarıyla alakalı sivil toplum örgütleriyle temasa geçmek, mümkünse bu fuarların öncülüğünü derneklerin insiyatifinde gerçekleştirmek gerekmektedir. Buradan çıkarmamız gereken temel sonuç; sivil toplum kuruluşlarının işlevsel hale getirilmesidir. Ticari amaçlı fuar firmaları ister istemez kendi çıkarları doğrultusunda konuya yaklaşacaklar, olayın ulusal faydacılığı konusunda zayıf kalabileceklerdir.
Mesleki kuruluşlar ve dernekler tarafından onaylanmayan bir fuar bireysel teşebbüs hükmünde sayılmalı, bu tür fuarlar teşvik kaps******* çıkarılmalıdır. Bu konuya bir örnekle daha geniş bir perspektiften bakacak olursak: Bavul ticaretinin gerçekleştiği Laleli, Osmanbey ve Zeytinburnu bölge esnafının iştirak ettiği Moskova ağırlıklı 200’ü aşkın fuar düzenlenmiş olmasına rağmen fuarların bu bölge ticaretinin otomatikman artmasını sağlaması gerekirken, bavul ticareti her geçen gün rakamsal olarak değer kaybetmektedir. Kazanan sadece fuar şirketleri, kaybeden bölge esnafı ve Türkiye.
Bu durum ya fuarcılık anlayışımızda bir eksiklik olduğunun gösterge yada fuarlara yanlış bakış açımızın bir sonucudur. Bilginin ve kontrolün paylaşımı adına bu tür organizasyonların denetimi için sektörel derneklerle ortaklaşa bir çalışma içerisine girilmesi gerekmektedir. Devlet olarak ta bu tür organizasyonları tam teşvik kapsamına almak gerekir.
Mesele geçmişi tartışmak değil, geçmişten ders çıkartarak geleceğe güvenle bakmaktan geçmektedir. Şuana kadar uygulanan fuar teşvikleri devletin hantal bürokratik yapısı ve teşviklerin iadesinde yaşanan birtakım gecikmeler katılımcıların cesaretleri noktasında şevklerini kırmıştır. En azından bu teşvikler vergi indirimi gibi dolaylı yollarla hızlandırılsa, bürokratik işleyiş hızlı bir ivme kazanacak ve müteşebbisin ufkunu açacaktır.
Özellikle yurtdışı fuarları ülke imajıyla orantılayıp, denetime mecbur hale dönüştürmek zorundayız. Mesleki birlik ve derneklerin kontrolünde yapılacak denetimler fuarların faydacı ve özellikle tanıtıcı yönünü ön plana çıkaracaktır. Ayrıca fuar düzenlemek kadar önemli bir konuda, düzenlenen fuarların uluslar arası arenada etkili tanıtımının yapılması ve sektör açısından vazgeçilmez olduğu imajının oluşturulmasıdır. Gereğince tanıtımı yapılmamış bir fuar biz bize eğlendiğimiz panayır olmaktan öteye fazla bir anlam ifade etmeyecektir. Katılımlar açısından da fuarların ihtisas fuarı olarak ele alınması da bir zorunluluktur. Yurt içinde düzenlenecek fuarlarınsa yurtdışı tanıtımlarının uluslar arası tanıtım firmaları aracılığıyla yapılması ön koşuldur. Aksi durumda hedeflenen gerçekler hayalden öteye bir anlam ifade etmez.
alıntı...
Yurtdışında düzenlenen uluslararası fuarlara katılan firmaların, aynı şekilde uluslar arası bayi toplantısı ve seminerlerin, ihracata sağladığı önemli katkılar nedeni ile devlet desteklerinden yararlandırılmasında büyük yarar bulunmaktadır.
Yurt dışı fuarlara katılımın, firmaların imalat ve ihracatını artırmasında ne kadar önemli bir rol oynadığı bilincinin yerleşmesine rağmen, halen ihracat da yapmalarına rağmen bir çok orta ve küçük ölçekli sanayici için yurt dışı fuarlara katılım masrafı, ağır bir yük oluşturmakta, bu tür kuruluşlar ya bu sektör fuarlarına katılmamakta, ya da ancak bir iki yılda bir katılabilmektedirler. Özellikle makina sektörü gibi mamulleri büyük hacım tutan sektörlerde, en azından 60 m2, hatta 100 m2 stand alanına ihtiyaç bulunmakta, tonlarca ağırlıkta olan makinaların nakliyesi ise önemli yekun tutmaktadır. Günümüzde yurt dışı fuarlara sağlanabilen destek, bu özel durum dolayısıyla yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle öncelikle fuar desteklerinin, sektörlerin özelliklerine göre esneklik getirilerek artırılması gerekmektedir.
Dış ilişkilerini geliştirmiş sektör dernekleri her yıl çeşitli ülkelerdeki fuarlara davet edilmektedir. Bu imkan, fuarlara katılmaya gücü yetmeyen çok sayıda sanayi kuruluşunun yurt dışında tanıtımını ve onlara yeni ihraç imkanları yaratılmasını sağlamaktadır. Ancak sektör derneklerinin mali imkanları yılda bir, en çok iki fuara katılıma imkan vermektedir. Çünkü fuara katılım sırasında bir kısım yeni katalog ve dökümanların bastırılması da gerekmektedir. Buna ek olarak dernek temsilcilerinin yol ve ikamet giderleri de az bir de yer tutmamaktadır. Bu görüşlerle, yurt dışında fuar düzenleyen kuruluşlara ve sektörel dış ticaret şirketlerine sağlanan teşviklere benzer olarak, sektör derneklerine de:
Tanıtım dökümanlarının baskı ve nakliye giderlerine, derneği temsilen fuara gidecek en az iki kişinin uçak ve konaklama giderlerine fuar süresice yurt dışındaki sektör yayınlarına verilecek ilan giderlerine % 50 oranında destek sağlanması halinde, sektörün ve imalatçı kuruluşların daha iyi bir tanıtım imkanına kavuşmalarına ve sonuçta ülke sanayiinin ihracatının artışında önemli bir rol üstlenilmesine imkan verilmiş olacaktır.
Gümrük kanunu ve SSK mevzuatı gözden geçirilerek sanayiciyi külfet altına sokan hususlar değiştirilmelidir. Diğer taraftan SSK primlerinin yüksekliği kaçak işçi kullanımını teşvik etmekte ve bu tür istihdama yer vermeyen kuruluşlar ile haksız rekabet yaşanmasına yol açmaktadır. Bu sorunun bir an önce çözüme kavuşturulması gerekmektedir. Aksi taktirde büyük emek harcayarak yeni Pazar arayışlarına giren işletmeler varlıklarını sürdürmekte zor duruma düşecektir.
İmalat sanayinde faaliyet gösteren KOBİ ' lerin Uluslararası fuarlara katılma yoluyla yeni pazarlara yönelik bilgilendirilmesi, Yurtdışı pazar paylarının artırılması, Yurtdışı yeni pazarlara açılmalarının sağlanması, sektör ve ürünler ile ilgili yeni gelişmeleri izlemelerine imkan tanınması, rekabet gücü yüksek ürünlerin üretilmesine özendirilmeleri, Doğrudan ihracat ve bununla bağlantılı sürecin devamı olarak teknik işbirliği ve ortak yatırım yapmalarının özendirilmesi amacıyla yurtdışı fuarlar büyük önem arz etmektedir.
1-150 arası işçi çalıştıran ve üretici, üretici / ihracatçı nitelikline haiz KOBİ 'lerin uygun üretim sistem ve kapasitelerine ilişkin firma bilgileri ve imal ettikleri rekabet şansı yüksek ürünler ile uluslararası platformlara açılmalarına destek sağlanması amacıyla uygulanacak olan “Fuar Destek Program"larının kapsamının genişletilmesi gerekmektedir. Fuar Destek Programı KOBİ 'lerin ve Sektörel Dış Ticaret şirketlerinin ( SDŞ ) gerek yurt içi gerek yurt dışı pazar paylarının artırılması, yeni pazarların bulunması ve ihracat imkanlarının yaratılmasında en önemli araçlardan biri olan uluslararası nitelikteki fuarlara katılımları desteklenmelidir.
Bu kapsamda; “Yurtdışı Fuar Katılım Destekleri” KOBİ 'lerin ülkemizin milli katılımda bulunması öngörülen uluslararası nitelikli yurtdışı fuarlara katılımı ile KOBİ 'lerin belirli gruplar halinde üyesi oldukları üst kuruluşların organizasyonunda yurtdışı ihtisas fuarlarına iştiraklerinin sağlanabilmesi amacıyla;
a) Yer temini (stand kirası, konstrüksiyon, nakliye, gümrükleme, sigorta vb. hizmetler ) kar ılı ı giderler için %50 oranına kadar, b) Her işletmeden sadece 1 (bir) temsilcinin, bilet ve fatura ile belgelenmek üzere havayolu/denizyolu/karayolu/demiryolu ile ulaşım ücretlerine %50 oranına kadar sağlanan finansal destekler arttırlmalıdır.
Yurt dışında çeşitli Ülkelerde düzenlenecek fuarlardan uluslararası ihtisas, bölgesel kalkınma ve teknoloji geliştirme konulu ve nitelikleri itibarıyla en uygun olanlara hizmet verilmekte olan üretici işletmelerin katılımı için destek sağlanması ile ilgili değerlendirme ve sonuçlarının takibi çalışmaları yapılmalıdır.
Son yirmi senede değişen dünyanın değişim rüzgarları ülkemizi de dört bir yandan kuşattı. Özellikle müteşebbis kimliğine bürünen Türk müteşebbisi Pazar ülke olarak değerlendirilen yabancı alıcılara ulaşmak adına çeşitli faaliyetlere girişti. Bu ıse ihracat kültürünün oluşmasını sağladı.
Bilindiği gibi ekonominin üretim, istihdam ve ihracat boyutları önemli bir yer tutmaktadır. Öğe itibariyle ürettiğimiz ürünler maalesef henüz ağır sanayiye yönelik teknolojik mallar sınıfında değildir. Daha çok emek-yoğun ilişki içeren konularda üretim alanlarında faaliyet gösteren Türk firmaları öncelikli olarak tekstil, gıda sektörlerinde faaliyet göstermektedir.
İstihdam, iç dinamiklerin sükuneti açısından önem arz eder. İşsizlik artık tüm dünyanın sorunu haline gelmiştir. Üretim trendinde bulunduğumuz hafif sanayi istihdam açısından Türk insanına fayda sağlamaktadır. Gerek hafif sanayiden ağır sanayiye geçiş, gerekse de istihdamın artırılması açısından ihracat ve yeni pazarlara açılmak büyük önem arz etmektedir. Yeni pazarlar, yeni müşteriler bulmanın yolu da yurtdışı pazarlara açılmaktan ve yeni müşterilere ulaşmaktan geçer. Bunu başarmanın en kolay ve güvenilir yolu ise fuarlar özellikle yurtdışı sektörel bazda ihtisas fuarlar sayesinde mümkün mümkün olabilmektedir. Bu noktada yeni gelişmekte olan özellikle de KOBİ niteliğindeki firmalara devlet desteği kaçınılmaz olmuştur.
İhracat boyutuna geldiğimizde ürettiğimiz malların görücüye çıkarılması esasını öncelikli olarak değerlendirmeliyiz. Bu ise birinci planda fuarlar şeklinde kendini ortaya koyar. Yani hinterland bölgelerde ürettiğimiz malları, oraların alıcılarına sunmamızı gerektirir. Bunu başarmak ise sezon kavramı göz önüne alarak termin gibi bir takım unsurlarla pekiştirilip zamanında doğru malı, doğru fiyatlarla alıcıyı bilgilendirme esasıyla fuarlara katılım zorunluluğunu ortaya koyar.
Fuarlarda alıcı ve satıcının bir araya gelmesi, doğru talep organizasyonunu sağlayacaktır. En kötü ihtimalle birinci elden bilgiye ulaşma tesis olunacak, gelecek yılların da bir ölçüde AR-GE’ sini belirleyecektir. Körü körüne ticarettense rotası belli olan bir ticaret çizgisini pekiştirecektir.
Yerel özellikler, uluslar arası normlarda ele alınıp trendlere uygun müşteri beklentilerine yönelik doğru üretimi gerektirecektir. Burada dikkat edilmesi gereken en önemli özellik mutlak surette ihtisas fuarlarının olması gerekliliğidir. Tabii devlet olarak üreticiyi bu mücadelesinde yalnız bırakmamak zorunluluğu ortaya çıkmaktadır.
İster istemez bu da yine uluslar arası bir kavram olan teşvik, sübvanse gibi olguları devreye sokar. Yanlış ülkelerde yanlış zamanlarda yanlış malların sunulması akıllı bir fuarcılık anlayışı değildir. Özellikle burada yine mevcut iş kollarıyla alakalı sivil toplum örgütleriyle temasa geçmek, mümkünse bu fuarların öncülüğünü derneklerin insiyatifinde gerçekleştirmek gerekmektedir. Buradan çıkarmamız gereken temel sonuç; sivil toplum kuruluşlarının işlevsel hale getirilmesidir. Ticari amaçlı fuar firmaları ister istemez kendi çıkarları doğrultusunda konuya yaklaşacaklar, olayın ulusal faydacılığı konusunda zayıf kalabileceklerdir.
Mesleki kuruluşlar ve dernekler tarafından onaylanmayan bir fuar bireysel teşebbüs hükmünde sayılmalı, bu tür fuarlar teşvik kaps******* çıkarılmalıdır. Bu konuya bir örnekle daha geniş bir perspektiften bakacak olursak: Bavul ticaretinin gerçekleştiği Laleli, Osmanbey ve Zeytinburnu bölge esnafının iştirak ettiği Moskova ağırlıklı 200’ü aşkın fuar düzenlenmiş olmasına rağmen fuarların bu bölge ticaretinin otomatikman artmasını sağlaması gerekirken, bavul ticareti her geçen gün rakamsal olarak değer kaybetmektedir. Kazanan sadece fuar şirketleri, kaybeden bölge esnafı ve Türkiye.
Bu durum ya fuarcılık anlayışımızda bir eksiklik olduğunun gösterge yada fuarlara yanlış bakış açımızın bir sonucudur. Bilginin ve kontrolün paylaşımı adına bu tür organizasyonların denetimi için sektörel derneklerle ortaklaşa bir çalışma içerisine girilmesi gerekmektedir. Devlet olarak ta bu tür organizasyonları tam teşvik kapsamına almak gerekir.
Mesele geçmişi tartışmak değil, geçmişten ders çıkartarak geleceğe güvenle bakmaktan geçmektedir. Şuana kadar uygulanan fuar teşvikleri devletin hantal bürokratik yapısı ve teşviklerin iadesinde yaşanan birtakım gecikmeler katılımcıların cesaretleri noktasında şevklerini kırmıştır. En azından bu teşvikler vergi indirimi gibi dolaylı yollarla hızlandırılsa, bürokratik işleyiş hızlı bir ivme kazanacak ve müteşebbisin ufkunu açacaktır.
Özellikle yurtdışı fuarları ülke imajıyla orantılayıp, denetime mecbur hale dönüştürmek zorundayız. Mesleki birlik ve derneklerin kontrolünde yapılacak denetimler fuarların faydacı ve özellikle tanıtıcı yönünü ön plana çıkaracaktır. Ayrıca fuar düzenlemek kadar önemli bir konuda, düzenlenen fuarların uluslar arası arenada etkili tanıtımının yapılması ve sektör açısından vazgeçilmez olduğu imajının oluşturulmasıdır. Gereğince tanıtımı yapılmamış bir fuar biz bize eğlendiğimiz panayır olmaktan öteye fazla bir anlam ifade etmeyecektir. Katılımlar açısından da fuarların ihtisas fuarı olarak ele alınması da bir zorunluluktur. Yurt içinde düzenlenecek fuarlarınsa yurtdışı tanıtımlarının uluslar arası tanıtım firmaları aracılığıyla yapılması ön koşuldur. Aksi durumda hedeflenen gerçekler hayalden öteye bir anlam ifade etmez.
alıntı...