Yoksun...

yine yoksun bu dünyamda.
ne sesin, ne kokun
ne gülüşlerin.

nerdesin kiminle
hangi şarkıyı dinliyorsun;
hangi hüznü yaşıyorsun yine?
durdu zaman o buruk şarkıda
saatler durdu, güneş durdu.
ve sen yoksun.

bir umut arıyorum,
bir ışık karanlıkta.
elimi tutacak bir el; bir sevinç
bir el uzat ellerime, ne olur.
yoluma yoldaş olacak bir ses, ne olur.
ama sen yoksun.

okyanusta bir damla su
kavrulmuş dudaklarıma.
ve gönlümü rahatlatacak bir nefes türkü.
üşüdüm bu yalnızlıktan.
yoruldum.
sen yoksun..

usandım buruk sevdalardan
kırık kalplerden.
bir hikaye anlat bana ayrılıksız.
bir mavi; bir yeşil:
ve nihavent olmayan bir şarkı,
hüzünsüz ayrılıksız.
ama sen yoksun.

esen rüzgarlarda kokun
çağlayan derelerde sesin var.
sıcaklığın gün ışığında,
karanlıklarda hasretin.
yağmurlar ıslatır beni, yalnızım
ve sen yoksun.

ve sen yoksun bu dünyamda.
ama:
sevdandır beni hayata bağlayan
sevdandır acılar içinde yüreğimi dağlayan
tanrım bağışlasın beni! affetsin.
o nurla, sevdanla
şu gönlümdür her gün ağlayan.
ama sen yoksun​