yokluğunu öptüm

Swéét S!xtééN

Kayıtlı Üye

• 24 Şub 2008

• #1

Kelimelerim kan revan içinde.
Yüreğim yorgun, gözlerim solgun.
Notaları öksüz bir şarkı gibi
Ağlıyorum bulutların koynunda..
Ve kimseler görmesin diye,
Gözyaşlarımı kaldırımlara siliyorum..
Mürekkebimle yıkamıyorum
Hasretinin karanlık duvarlarını...

Gözlerimi kapattım geceye.
Şiirlerimi hecelerinden vurup
Toprağın beyaz sayfalarına uzanıyorum.

Bulanık sularda yıkıyorum
Kan çanağı olmuş gözlerimi.
Hasretin düşerken avuçlarıma,
Mor tonları giydiriyorum
Acıyı emen dudaklarıma.
Sessizliğe bürünmüşken sevda,
Baharlarda filizlenen taze dallardan
Darağaçları sunuyorum yüreğime.
Yokluğunu öperken dudaklarından
Pusular kuruyorum aldığım her nefese..


Oysa umuda gülümseyen bu adam
Boyun eğer miydi kanlı pusulara ?
Diz çöker miydim karakışlara ?
Ama yokluğunda
Vuslatları öper gibi,
Karanlıkları öpüyorum
Adını ezberlettiğim dudaklarımla​

 

EßooSH

Bayan Üye

• 24 Şub 2008

• #2

çok glz emeğine sağlık

 

Tr-[q] #

Kayıtlı Üye

• 24 Şub 2008

• #3

t$krLr !

 

1kisi

Bayan Üye

• 24 Şub 2008

• #4

wow cok hos ozancım + rep

 

Swéét S!xtééN

Kayıtlı Üye

• 24 Şub 2008

• #5

rica ederim siz saolun