sessiz çığlık
Bayan Üye
Yıllar önce bir gamzem vardı sağ yanağımda şimdi artık olmayan.
Mutluluk hayalinin peşinden koşarken; nerede
Çoktandır hissediyordum yokluğunu ama kendiliğinden açar diye bekliyordum. Açmadı.
Bulurum umuduyla geldiğim yollardan geri dönüp aramak istedim. Sevdiklerimi çağırdım yardıma
Kimse gelmedi. Tutmadı kimse elimi.
Onlarla yürürken düşürdüğüm gamzemi hiç kimse aramadı benimle.
Yine yalnız yürüdüm o yollarda. Tıpkı doğduğum günden bu yana olduğu gibi.
Tek başıma ararken kaybettiğim gamzemi
Üzerine kazınmış isimlerden tanıdım
Kocamandı...
Yıllardır içinde taşıdığı sevgiler kadar büyümüştü.
Aldım elime...
Çok ağırdı.
Baktım içine nedir bunca ağırlığı yapan diye.
Can(m) kırıklıklarıyla doluydu. Hüzün
Yüreğimi tekrar kafesine yerleştirmek istedim
Bulduğum yere koyup
Bırakamadım...
Yüreksiz yaşamayı göze alamadım.
Şimdi...
Ellerimde; kesiklerinden ince ince kan sızan
Ne o kesiklerden akan kanı durdurmak için koşan
Hayat bu olsa gerek.
Yaşadıkça sevmek
İnançlarını
Kaybettikçe...
Her şeyin kocaman bir hayal ve yalan olduğunu anlamak...
Anladıkça...
Bu dünyada yalnız
Hayat bu işte...
Gamzelerini ve daha birçok şeyini birlikte yürürken kaybettiklerin
Sen kendin arayıp bulacaksın kaybettiklerini ve sen kendin iyileştireceksin yaralarını. Gözlerinden akan yaşın tuzu bulaşmış dilinle yakarak
Hayatı öğrendim...
Benim gerçek sandıklarımdan oluşan kocaman bir yalanmış.
Gerçekler ise insanın içini yakacak kadar yamanmış.
ANLADIM.
