..BöCek+
Bayan Üye
Bütün güven bir bataklığa dönüştüğünde
Bütün kavramlar eşsizliğini, sensizliğe bürüdüğünde
Bütün aşk-sevgi, silueti olmayan bir lanete girdiğinde...
Bütün yakarışlarım bitecek...
Bütün ışıltım sönecek...
Tek elektriğim olacak bu güneş bile,
Artık Tek bir mum tanesi kadar değersiz...
Kıtalardan oluşan dünyalar gibidir şiirler...
Bütün umutlar, bütün nefretler, bütün aşklar
Vesaire...
Şiirlerin her bir kafiyesi parçalar kıtaları...
Yıkar tüm aileleri...
Uzun zaman yazılmaz...
Birikir ,, birikir....
Ve sonra Dalgalar ve kasırgalar...
Ve sonra açan güneş ve çiçekler...
Dünyasıdır şiir tüm insanlığın
Yazar...Yazar..Yazarsın cümleleri akıcılığında
Ruhundaki tümörün akıp gittiğini hissedersin
Ve bütün güvenin bir bataklığa dönüştüğünde,
Sadece umutlarının tükendiğini hissettiğinde...
Kendi ıhlamurunu akıttığında ruhuna,
Hissedersen beni...
O sıcak nefesindeki beni hissedersen...
Aç gözlerini
Bak burdayım !
Bekliyorum mazice...
Unutulmadım ki biliyorum...
Sadece....
Seviyorum ve ...
Aşığım sana...
Sonsuzluk gelip çattığında kapıma
İstese aşkımı,, Vermem...
Veremem seni...
Dünyamsın, şiirimsin sen benim...
Aşk ve nefret arasındaki o kalın çizginin flulaştığında...
Gökkuşağının sarısının gittiğinde...
Ve tüm haykırışlarımın yankıyla bana geri döndüğünde...
Soracağım kendime: Nasıl oldu ki bu ?
Neden oldu ki bu?
Gözlerim görmeden seni kızarırsa...
..
Hayatım bitmedi, bitemez ki
Bitse de bitti denemez ki...
Olmadı bile hayatım...
Hayatım bile olmadı benim...
..
..
..
..
Yine bir başlangıç dönemi...
Yine umutlar dönemi...
Yine bir güven..
Yine bir aşk dönemi..
Bitmesin bu sefer...
Gecemiz hiç bitmesin
Güneşimiz hiç batmasın
Yıldızla güneşin aşkını seyredelim ...
Bütün kavramlar eşsizliğini, sensizliğe bürüdüğünde
Bütün aşk-sevgi, silueti olmayan bir lanete girdiğinde...
Bütün yakarışlarım bitecek...
Bütün ışıltım sönecek...
Tek elektriğim olacak bu güneş bile,
Artık Tek bir mum tanesi kadar değersiz...
Kıtalardan oluşan dünyalar gibidir şiirler...
Bütün umutlar, bütün nefretler, bütün aşklar
Vesaire...
Şiirlerin her bir kafiyesi parçalar kıtaları...
Yıkar tüm aileleri...
Uzun zaman yazılmaz...
Birikir ,, birikir....
Ve sonra Dalgalar ve kasırgalar...
Ve sonra açan güneş ve çiçekler...
Dünyasıdır şiir tüm insanlığın
Yazar...Yazar..Yazarsın cümleleri akıcılığında
Ruhundaki tümörün akıp gittiğini hissedersin
Ve bütün güvenin bir bataklığa dönüştüğünde,
Sadece umutlarının tükendiğini hissettiğinde...
Kendi ıhlamurunu akıttığında ruhuna,
Hissedersen beni...
O sıcak nefesindeki beni hissedersen...
Aç gözlerini
Bak burdayım !
Bekliyorum mazice...
Unutulmadım ki biliyorum...
Sadece....
Seviyorum ve ...
Aşığım sana...
Sonsuzluk gelip çattığında kapıma
İstese aşkımı,, Vermem...
Veremem seni...
Dünyamsın, şiirimsin sen benim...
Aşk ve nefret arasındaki o kalın çizginin flulaştığında...
Gökkuşağının sarısının gittiğinde...
Ve tüm haykırışlarımın yankıyla bana geri döndüğünde...
Soracağım kendime: Nasıl oldu ki bu ?
Neden oldu ki bu?
Gözlerim görmeden seni kızarırsa...
..
Hayatım bitmedi, bitemez ki
Bitse de bitti denemez ki...
Olmadı bile hayatım...
Hayatım bile olmadı benim...
..
..
..
..
Yine bir başlangıç dönemi...
Yine umutlar dönemi...
Yine bir güven..
Yine bir aşk dönemi..
Bitmesin bu sefer...
Gecemiz hiç bitmesin
Güneşimiz hiç batmasın
Yıldızla güneşin aşkını seyredelim ...
..BöCek+