Adamın birisi, bir yatır'ın (türbenin) temizliğini yapıyormuş. Yatırın yanına da bir kumbara koymuş, yatırı ziyaret edenler o kumbaraya para atarmış. Bakmış zamanla ziyaretçiler artmış, Yatırı duyan gelip dua eder olmuş. Tabi adam da köşelik olmuş.
Günlerden bir gün bir adam daha o yatırı ziyarete gelmiş. Adağını adamış, parasını bırakmış fakat tam döneceği zaman atı ölmüş.
Gidip yatırın sahibine yalvarmış:
— Sen zengin adamsın. Benim atım öldü. Yolum uzun. Bana bir binek ver de sana dua ederim.
Adam da tutmuş bir tane yaşlı ve hasta katır vermiş ona.
Neyse, adam almış katırı, biraz yok gitmiş, katırın eceli gelmiş ölmüş. Adam da üzüle üzüle başlamış gömmeye. Katırı gömdükten sonra yorulduğundan, çökmüş mezarın başına, biraz dinlenmiş. "ben şimdi naaparım" derken bir adam çıka gelmiş:
-Bu mezar neyin nesidir, demiş.
Adamda yorgunluktan:
-Katır… Diyeceğine, yatır demiş.
Soran şahıs inanmış başlamış dua etmeye.
Katırı gömen adam;
-Tamam yaa, bulduk işi, her gelene yatır dersek parayı buluruz, demiş.
Neyse, yatır dilden dile dolaşmış, Herkes o yatıra gelmeye başlamış.
Tabii, öbür yatır sahibinin de işleri azalmış, demiş:
-Bi gideyim de bakayım, ne yatırıymış bu.
Gitmiş, bir bakmış kii, katırı verdiği adam,
- Yav sen bu yatırı nerden buldun, demiş.
Oda anlatmış:
- Ya sen bana bir katır vermiştin ya hani, işte o öldü, gömdüm, katır oldu yatır.
[FONT="]Öbür adam da demiş:
-Şşşt, çaktırma, benim orda da yatan da bu katırın anası.
[/FONT]
Günlerden bir gün bir adam daha o yatırı ziyarete gelmiş. Adağını adamış, parasını bırakmış fakat tam döneceği zaman atı ölmüş.
Gidip yatırın sahibine yalvarmış:
— Sen zengin adamsın. Benim atım öldü. Yolum uzun. Bana bir binek ver de sana dua ederim.
Adam da tutmuş bir tane yaşlı ve hasta katır vermiş ona.
Neyse, adam almış katırı, biraz yok gitmiş, katırın eceli gelmiş ölmüş. Adam da üzüle üzüle başlamış gömmeye. Katırı gömdükten sonra yorulduğundan, çökmüş mezarın başına, biraz dinlenmiş. "ben şimdi naaparım" derken bir adam çıka gelmiş:
-Bu mezar neyin nesidir, demiş.
Adamda yorgunluktan:
-Katır… Diyeceğine, yatır demiş.
Soran şahıs inanmış başlamış dua etmeye.
Katırı gömen adam;
-Tamam yaa, bulduk işi, her gelene yatır dersek parayı buluruz, demiş.
Neyse, yatır dilden dile dolaşmış, Herkes o yatıra gelmeye başlamış.
Tabii, öbür yatır sahibinin de işleri azalmış, demiş:
-Bi gideyim de bakayım, ne yatırıymış bu.
Gitmiş, bir bakmış kii, katırı verdiği adam,
- Yav sen bu yatırı nerden buldun, demiş.
Oda anlatmış:
- Ya sen bana bir katır vermiştin ya hani, işte o öldü, gömdüm, katır oldu yatır.
[FONT="]Öbür adam da demiş:
-Şşşt, çaktırma, benim orda da yatan da bu katırın anası.
[/FONT]
