nones
Bayan Üye
Kendi hakkımızda düşündüklerimiz,kendi gerceklerimiz oluyor.
Ben dahil,herkesin yaşamının en iyi ve en kötü yanlarından yüzde yüz sorumlu olduğuna inanıyorum.
Aklımızda olusturduğumuz her düşünce geleceğimizi yaratıyor.
Her birimiz düşünce ve duygularımızla,kendi yaşam deneyimlerimizi yaratıcısıyız.
Düşüncelerimiz ve sözcüklerimizle deneyimlerimizi yaratmaktayız.
İçinde bulunduğumuz olayları yaratıyor,sonrada bunlardan duyduğumuz sıkıntı,üzüntü ve düşkırıklığı için bir başkasını sucluyoruz;böyle yapmakla gücümüzüde başkasına kaptırmıs oluyoruz.
Hiç bir kişi,hiçbir şey,hiçbir koşul bizim üzerimizde bir güce sahip değil,çünkü aklımızla düşünce olusturan yanlızca biziz.
Deneyimlerimizi,gerçekliğimizi ve bunda yer alan tüm kişileri yaratan biziz.
Düşüncelerimizde barış,uyum,denge yarattığımızda bunları kendi yaşamımızda da bulacağız.
Bu cümlelerden Hangisi size mantıklı geliyor:
-İnsanlar Hep Beni Kullanıyor,Zarar Veriyor.
-İnsanlar Hep Yardımcı Olmaya Calısıyor.
Bu iki düşünce ve inanç yasamımızda cok farklı deneyimler yaratacaktır.
Kendimiz ve hayat hakkındaki İnançlarımız ,bizim geleceğimizi olusturur.
Evren Seçtiğimiz Her Düşünce Ve İnançta Bizi Tümüyle Destekler
Bunu bir başka sekilde söylemek gerekirse:Bilinç Altımız inanmayı seçtiğimiz herseyi kabul eder.
Yani kendim ve hayat hakkındaki inançlarım ve düşündüklerim
yaşamımın gerceği olur.
Ve düşünebileceğimiz şeyler konusunda sınırsız secimlerimiz var.
Bunu bildiğimizde -insnaalr hep beni kullanıyor- yerine -insanlar her yardımcı olmaya calısıyoru secmek daha mantıklı değilmi ?
Ben dahil,herkesin yaşamının en iyi ve en kötü yanlarından yüzde yüz sorumlu olduğuna inanıyorum.
Aklımızda olusturduğumuz her düşünce geleceğimizi yaratıyor.
Her birimiz düşünce ve duygularımızla,kendi yaşam deneyimlerimizi yaratıcısıyız.
Düşüncelerimiz ve sözcüklerimizle deneyimlerimizi yaratmaktayız.
İçinde bulunduğumuz olayları yaratıyor,sonrada bunlardan duyduğumuz sıkıntı,üzüntü ve düşkırıklığı için bir başkasını sucluyoruz;böyle yapmakla gücümüzüde başkasına kaptırmıs oluyoruz.
Hiç bir kişi,hiçbir şey,hiçbir koşul bizim üzerimizde bir güce sahip değil,çünkü aklımızla düşünce olusturan yanlızca biziz.
Deneyimlerimizi,gerçekliğimizi ve bunda yer alan tüm kişileri yaratan biziz.
Düşüncelerimizde barış,uyum,denge yarattığımızda bunları kendi yaşamımızda da bulacağız.
Bu cümlelerden Hangisi size mantıklı geliyor:
-İnsanlar Hep Beni Kullanıyor,Zarar Veriyor.
-İnsanlar Hep Yardımcı Olmaya Calısıyor.
Bu iki düşünce ve inanç yasamımızda cok farklı deneyimler yaratacaktır.
Kendimiz ve hayat hakkındaki İnançlarımız ,bizim geleceğimizi olusturur.
Evren Seçtiğimiz Her Düşünce Ve İnançta Bizi Tümüyle Destekler
Bunu bir başka sekilde söylemek gerekirse:Bilinç Altımız inanmayı seçtiğimiz herseyi kabul eder.
Yani kendim ve hayat hakkındaki inançlarım ve düşündüklerim
yaşamımın gerceği olur.
Ve düşünebileceğimiz şeyler konusunda sınırsız secimlerimiz var.
Bunu bildiğimizde -insnaalr hep beni kullanıyor- yerine -insanlar her yardımcı olmaya calısıyoru secmek daha mantıklı değilmi ?