pR$ ' DmReex ´
Bayan Üye
Zamana ekilmiş gül goncası yarınım olmadı hiç
Hep hatırlamak istediğimdi unuttuklarım
Ve unutamadıklarım,
Aslında hatırımda asılı pişmanlıklarımdı
Bunamaya ramak kaldı sanırım
Mazoşist bir şizofreniyi oynuyorum hayatın sahnesinde
Mesrûr değilim
Sürûr bağışlamıyor artık kadim şarkılar
Melodilerinde yeşerecek bir yarın düşlemiyorum
Meczup bir boşluğa yelkenliyor duygularım
An/sızlığım, dün ekilmiş sancılarda yeşerirken
Yarına taşınacak hüzzamlar biriktiriyorum ceplerimde
Yol üstü keder duraklarında duraklarsam, yudumlarım belki
Bir parça acı
Cinnet şeridinde bir intihara iyi gelir
Yoksa haram benim dinimde
Vaktinden önce kastetmek cana
Solumda büyük boşluğu boşuna yaşamışlığın
Ve boşuna boşluklarda kahrolmuşluğun
Arasat’ta kalmışlığım, günahkârlığımla
El insaf Kiramen Kâtibin…
Kalkıp telkine, başımı tahtaya vuracak dermanım yok
Emanet bir ömrü soldurduğum hayat
Ellerimde şimdi tutuşan
Ne geceye yazdığım şiirler anlıyor beni
Ne yâr didesine iliştirdiğim içi boş kederler
Böyle yapayalnız
Böyle naçar
Böyle dûçar…
Tanıdığım bensizliğimle
Tanıyamadığım ben arasında
Kalakaldım öylece Araf’ta melül…
Şefaat ya salât ve salamı üzerinde, rayihası gül olan
Müjgânımda asılı, tespih tanesi gibi gözyaşım
Kapandım mim boyu secdegahına
Gülüver yüzüme ‘Sen’
Yüreğime gül ver ya Hak
Kavuşmadan rahmetine
Ayet ayet aç gönlümü de
İnşirah et ya Rahman…
Arif Onur Solak
Hep hatırlamak istediğimdi unuttuklarım
Ve unutamadıklarım,
Aslında hatırımda asılı pişmanlıklarımdı
Bunamaya ramak kaldı sanırım
Mazoşist bir şizofreniyi oynuyorum hayatın sahnesinde
Mesrûr değilim
Sürûr bağışlamıyor artık kadim şarkılar
Melodilerinde yeşerecek bir yarın düşlemiyorum
Meczup bir boşluğa yelkenliyor duygularım
An/sızlığım, dün ekilmiş sancılarda yeşerirken
Yarına taşınacak hüzzamlar biriktiriyorum ceplerimde
Yol üstü keder duraklarında duraklarsam, yudumlarım belki
Bir parça acı
Cinnet şeridinde bir intihara iyi gelir
Yoksa haram benim dinimde
Vaktinden önce kastetmek cana
Solumda büyük boşluğu boşuna yaşamışlığın
Ve boşuna boşluklarda kahrolmuşluğun
Arasat’ta kalmışlığım, günahkârlığımla
El insaf Kiramen Kâtibin…
Kalkıp telkine, başımı tahtaya vuracak dermanım yok
Emanet bir ömrü soldurduğum hayat
Ellerimde şimdi tutuşan
Ne geceye yazdığım şiirler anlıyor beni
Ne yâr didesine iliştirdiğim içi boş kederler
Böyle yapayalnız
Böyle naçar
Böyle dûçar…
Tanıdığım bensizliğimle
Tanıyamadığım ben arasında
Kalakaldım öylece Araf’ta melül…
Şefaat ya salât ve salamı üzerinde, rayihası gül olan
Müjgânımda asılı, tespih tanesi gibi gözyaşım
Kapandım mim boyu secdegahına
Gülüver yüzüme ‘Sen’
Yüreğime gül ver ya Hak
Kavuşmadan rahmetine
Ayet ayet aç gönlümü de
İnşirah et ya Rahman…
Arif Onur Solak