Yarasalar (Chiroptera)

Yarasalar uçma yeteneğine sahip memeli hayvanlardır.El parmakları uzamış ve esnek uçma derisiyle çevrilmiş canlılardır. Çoğu tür, baş aşağı tutunarak uyurlar. Geceleri aktif olan bu canlıların koklama ve tat alma duyuları çok iyi gelişmiştir. Meyveyle beslenen türler haricinde, görme duyuları iyi gelişmemiştir. Çıkardıkları çok yüksek frekanslı ses dalgalarının, etraflarındaki cisimlere çarpıp geri dönmesi yardımıyla yönlerini bulurlar (ekolokasyon). Bu sesler, çoğunlukla insanlar tarafından duyulamaz. Dünyada 18 familyaya bağlı, 986 tür yarasa varken Türkiye’de 4 familyaya bağlı, 30 tür yarasa bulunmaktadır​

Hayret verici Gecenin zifiri karanliginda gökyüzüne baktigimiz zaman, karanligin perdesini yirtarak ucan ve hayret verici bir cesaretle avlari pesinde kosan calıları görmekteyiz. Bu (yarasa) öyle acayip bir kustur ki, fakat hepsinden acayibi karanligin kalbinde görmeden ucmasidir. Gecenin karanliginda hicbir seye carpmadan ucmasi cok ilginctir. hakkinda ne kadar arastirma yapilirsa o kadar yeni seyler kesfolunmaktadir. öyle süratli ve cesaretli ucmaktadirki, sanki ögle vakti önünde hicbir engeli olmayan güvercinin ucusu, o’nun yaninda bir kosucunun bastonla yürüyen insanla ölcülmesidir. Eger bu yarasa inisli cikisli karanlik bir tünele koyarsak, hicbir yere carpmadan ve dokunmadan oradan cikar. Bu kusun vücudu öyle harika özelliklerle donatilmistir ki ayni bir radarin özellikleridir. Radarin özelliklerini bu kücük kusun vücuduyla karsilastiralim.
Fizikte, ses dalgalarinin cok cesitli frekanslarda oldugu bilinmektedir. Insanin kulagi ise mevcut olan bu seslerden kendi kulak yapisina uygun olan cok az bir kisminin titresimlerini algilayarak duymaktadir. Bu ses dalgalari kuvvetli bir istasyon yoluyla ortaya cikmakta ve her tarafa yayilmaktadir. Fakat nasil bir topu duvara attigimizda geri sicrama yaparsa, fezaya yayilan bu ses dalgalarida engele carptiginda belirli bir zaman sonra geri yansima yapar. Bu ses dalgasi bizimle engel arasindaki mesafeye dakik bir sekilde ölcme yapar.
Cogunlukla gemi ve ucaklar radar vesilesiyle kendi yönlerini tesbit ederler ve her istedikleri yöne giderler, yine düsman ucak ve gemilerinin yerini kesfetmek icin radardan faydalanirlar.
Bilim adamlari diyorlarki bu kücük yarasa kusunun vücudunda, radarin benzeri bir istasyon vardir.
Eger bir odada ucursak, o esnada cikarmis oldugu sesler bizim isittigimiz seslere dönüsüm yaparak isitmemizi saglayacaktir. Ve birde odanin icerisinde kulagimiza gelen ses dalgalari harekete gecerek her saniyede 30 ile 60 defa cevreye yayilacaktir. Fakat burada bir soru akla geliyor, bu ses dalgasi yarasa hangi uzvundan gelmektedir. Yani onun alici istasyonu hangisidir. Verici istasyonu hangisidir?
Bilim adamlari bu soruya söyle cevap veriyorlar. Bu ses dalgasi, yarasanın bogazindaki kirisik et yiginindan, meydana gelmekte ve burun deliklerinden disariya cikmaktadir. Büyük kulaklarida ses dalgalarinin alici görevini yapmaktadir. Buna göre yarasa geceleri ucmasini, kulaklarina borcludur.
Bir Rus bilim adami ”Jurin” deneyleriyle sunu isbat etmistir. Yarasa kusunun kulaklari alindiginda, kus engellere carpmadan ucamamaktadir. Fakat gözlerini alsalar o’nun bu marifetli ucma hareketine hicbir engel teskil etmez yani yarasa kulaklari ile görüyor, gözü ile degil! Bu hikmeti ilahi nedir? (Dikkat ediniz.)
Düsününüz ki bu hayret verici organi, cüssesiz ve degersiz hayvana kim verdi. Ve bunu kullanma sekli o’na nasil ögretildi. Gecenin türlü tehlikelerinden korunarak onun ilerlemesi nasil saglaniyor ve dogrusu bunu tehlikelerden kim koruyor?
Acaba mümkünmüdür ki akli ve suuru olmayan bir tabiat böyle bir olayi gerceklestirebilsin?
Büyük bilginler cok masraflar yapsalarda böyle bir santrali kolayca vücuduna yerlestirebilirlermi?​

Memeliler (Mammalia) sınıfının, yarasalar (Chiroptera) takımındaki türlere verilen genel ad. Gecekuşu da denir. Bedeninin ön üyelerindeki parmak kemiklerinin uzaması ve aralarında gerili bir derinin bulunması sonucu uçma yeteneği kazanmışlardır. Uçma sırasında yarasaların kanatları, kuşlarda olduğu gibi yukarıdan aşağıya ve sonra geriye doğru çırpılmaz; yalnızca bir dönme hareketi yaparlar. Yarasaların bir bölümü meyve, bir bölümü de böcek yer. Çok az sayıda tür de sıcakkanlı hayvanların kanını emerek beslenir.​

Yarasalar geceleri beslenir; gündüzleri ağaçların kovuklarında, mağaralarda ya da terkedilmiş binaların içinde dinlenirler. Çıkardıkları ses dalgalarının çevrelerindeki cisimlere çarpıp, geri dönmesini algılayarak yönlerini bulurlar. Koku ve tat alma duyuları da gelişmiştir. Yaşam süreleri 23 yıl kadardır. Aralarında Türkiye'nin de bulunduğu dünyanın birçok bölgesine yayılmışlardır.​

​

​

​

​

​

​

​

Ondan sözedilince olumsuz düşünceler geliştiriyoruz. Oysa bilimadamları

yarasaları "dünya üzerindeki en kabiliyetli ve başarılı hayvanlar" olarak görüyorlar.​

Yarasalar uçmasına rağmen kuş değil memelidir.


























​