:174:
Y a n ı l m ı ş ı m .
Ben seni insan sanmıştım.
Duygularıyla yaşayan.
Hüznü olunca yakınına açan.
Yalan söylemeyen, yalansız olan.
Yanılmışım.
Birer yanılgıymış her biri.
Sadece yalnızlığa yaklaşmışım, sana değil.
Sadece huzuru kaybettim ben, şansımı değil.
Tekrar başlamalıyım şimdi hayata.
Dönersin sanıyorum ama,
Yanılmışım.
Yine kalmadı gururum
Vermedi kendini ellere
Tanrının verdiği bu cana sen nasıl kıydın?
İnsan sevdiğine kıyar mı?
Ben bunu anlayamadım.
Daha en başındann oyunun,
Yanılmışım.
Huzura bakamıyor şimdi gözlerim.
Karanlık dolu odalarda çırpınırım.
Sözler anlamsızdır bilirim.
Sen çok iyi bilirsin.
Beni sevdin sanmıştım.
Ama, yanılmışım.
Keşke bitirmeseydin bizi.
Keşke dememe sebep olmasaydın keşke!
Yalan söylemeseydin.
Ya da en azından gitmeseydin!
Ne kadar çaresizim baksana!
Nefretine bile aşık olmuşum.
Gerçek aşk bu anlasana!
Ben sana vurulmuşum.
Senide kalbi var sanmıştım da,
Yanılmışım!
Hüznü olunca yakınına açan.
Yalan söylemeyen, yalansız olan.
Yanılmışım.
Birer yanılgıymış her biri.
Sadece yalnızlığa yaklaşmışım, sana değil.
Sadece huzuru kaybettim ben, şansımı değil.
Tekrar başlamalıyım şimdi hayata.
Dönersin sanıyorum ama,
Yanılmışım.
Yine kalmadı gururum
Vermedi kendini ellere
Tanrının verdiği bu cana sen nasıl kıydın?
İnsan sevdiğine kıyar mı?
Ben bunu anlayamadım.
Daha en başındann oyunun,
Yanılmışım.
Huzura bakamıyor şimdi gözlerim.
Karanlık dolu odalarda çırpınırım.
Sözler anlamsızdır bilirim.
Sen çok iyi bilirsin.
Beni sevdin sanmıştım.
Ama, yanılmışım.
Keşke bitirmeseydin bizi.
Keşke dememe sebep olmasaydın keşke!
Yalan söylemeseydin.
Ya da en azından gitmeseydin!
Ne kadar çaresizim baksana!
Nefretine bile aşık olmuşum.
Gerçek aşk bu anlasana!
Ben sana vurulmuşum.
Senide kalbi var sanmıştım da,
Yanılmışım!
Alıntı değildir, bana ait..
Eda K.
Eda K.
Son düzenleme: