Ne olursunuz yalnız koymayın beni
Bu gece efkârım kirpiklerimden damlıyor
Ayaklarım benim değil sanki
Ellerim sigaraya gitmeye görsün
Parmaklarım kaygısız yanıyor
Yalnız kalmayı bir türlü öğrenemedim
Benim değildi sanki yürüdüğüm yollar
Ya kanayan ayaklarım ağaran saçlarım
Umutlarım çoktan tükendi yorgunum
Aynalar mı yalan söylüyor
Yoksa ben mi yaşamayı bilmiyorum
Dünya mı koca bir yalan
Yoksa insanlar mıdır hayatı yaşanmaz yapan
Güneş doğduğu zaman umutlar yeşeriyor
Karanlıklar gül kıyımları gibi ellerimde kalıyor
Ne olursuzun yalnız koymayın beni
Tek başıma kalmayı daha öğrenemedim
Güneş her gün yeniden doğuyor
Ve yüreklerde umutlar yeniden yeşeriyor
Ne olursunuz yalnız koymayın beni
Çünkü yalnızlık
Ölürken insana yakışıyor
Bu gece efkârım kirpiklerimden damlıyor
Ayaklarım benim değil sanki
Ellerim sigaraya gitmeye görsün
Parmaklarım kaygısız yanıyor
Yalnız kalmayı bir türlü öğrenemedim
Benim değildi sanki yürüdüğüm yollar
Ya kanayan ayaklarım ağaran saçlarım
Umutlarım çoktan tükendi yorgunum
Aynalar mı yalan söylüyor
Yoksa ben mi yaşamayı bilmiyorum
Dünya mı koca bir yalan
Yoksa insanlar mıdır hayatı yaşanmaz yapan
Güneş doğduğu zaman umutlar yeşeriyor
Karanlıklar gül kıyımları gibi ellerimde kalıyor
Ne olursuzun yalnız koymayın beni
Tek başıma kalmayı daha öğrenemedim
Güneş her gün yeniden doğuyor
Ve yüreklerde umutlar yeniden yeşeriyor
Ne olursunuz yalnız koymayın beni
Çünkü yalnızlık
Ölürken insana yakışıyor
emegıne saglık canım..
