greenberet
Kayıtlı Üye
Hatırlıyorum.
Güne senin adınla başladığımı,
Seni gün gibi hatırladığımı,
Çayımda seni yudumladığımı... Hatırlıyorum.
Hatırlıyorum...
Denize adını haykırdığımı,
Seni deniz sandığımı,
Seraplara daldığımı... Hatırlıyorum
Gün kavuştu sevdiğine, gün akşama ulaştı. Hasretini bitirdi doya doya, özlem orucunu açtı.
Ya sen?! Ya Ben!?
Eve dönüyor bak kuşlar, kanatlarında sevinç taşıyorlar yuvalarına, gülmelerini duyabiliyor musun?
Ne kadar da mutlular!... Bulutlar iyice hızlandılar. Acele ediyorlar "vuslat vakti" için. Onlar da bir telaştalar.
Ya ben? Ya sen?
Hatırlıyorum...
Güne seninle başladığımı,
Seni gün gibi kucakladığımı,
Çayımda seni yudumladığımı... Hatırlıyorum.
İçimde acı var ey YÂR! İçim kanıyor,
Dev dalgalar misali, volkanlara özenen bir acım var.
Patlıyor gün dönümlerinde...
Taşıyor, coşuyor...
Ateşsiz yanmayı bilir misin?
İçim acıyor ey YÂR! Kan damlalarına katık ediyorum sevdamı.
Kan damlalarımda ADIN var.
Uzaklardan gelen inilti sesleri benim. Benim o duyduğun çığlıklar. Benim duyduğum ağlamalar.
Hatırlıyorum...
Denize adını haykırdığımı.
Seni deniz sandığımı
Seraplara daldığımı... hatırlıyorum.
Son gözyaşımı sen giderken dökmüştüm. Şimdi bana gözyaşı dökmek yasak... Yasak hayıflanmak. Ben seni ne de çok sevmiştim!
Artık ben YALNIZLIĞIMA TUTSAK...
