Bir veda hikayesini daha söndürdüm bir sokak lambasının altında..
Sessizdi sokak çünkü az önce bir yığın kalp kırığı bırakıp geçmişti
üstünden birileri.Korkuyordum yanlızdım..Tek kimsem olan senşimdi beni kimsesiz bırakmıştın..Kader deyipte geçmek isterdimsenden
hiç geçemedim...Kısaca içinde "sen" geçen hiçbirşeyden asla vazgeçemedim..Hayattaki amacı "sen"derdi "seni" mutlu etmekkederi
gözünden düşmesine asla izin vermeyeceği gözyaşı olan ve tek korkusu "seni" kaybetmek olan birinin hayatından gitmek sadece intihar ettirmek değilde nedir???
Sustum artık.
Ya iniyorum yavaş yavaş hayattan yada ağırlığın çöktürdü böyle omuzlarımı.Bu gidiş ağır geldi.Ve sen yine bir şey kaybetmedin
duruşundan.O içimi ürperterek söylediğin ayrılığıüzgün çehrende daha ne kadar saklayabileceksinne kadar daha anlamını yitirebilir sevgi fısıltıları dudaklarındakaç paralık anlamı kaldı hüznünkaygınınacının benim yaşadıklarımın yanında..
Veda hikayem bir solukta yıprandı arsız gülüşünün karşısında...
Şimdi meydan terkedenlerin türküsüne birde terkedilenlerin ağıtına kaldı..Duvarlar alçaldı öfkem karşısında ama ucunda sen varsın ya ne
öfke kar eder sonsuz yanlızlığıma ne de çırpınışlar...
Çırpınışlar...Çırpınışlarım... .
Yokluğuna isyanım belki..Belki bir martının kanadındaki huzurum.Hiç olmadı sana sevgimi haykırışım..Boşuna uğraşıyorum galiba sevgimi bile haykıracak bir "sen" yok ne karşımda ne de hayatımda.
Ve sensizlik sonsuzluğa doğru gitmeye başladı sonu başından belli bir yolda..Ben sarhoş gibi savruluyorum sağa sola..aşkönce seni
benim yaptı sonra beni sana bağladı sonra seni benden aldı beni kör kuyuların en dibine attı..aşk beni sevmediateşi beni yaktı ışığı kör etti..Ve sen bana uydun benim oldunaşka uydun sonsuza kadar sonsuzum oldum..Ben kalbime uydumgecenin içinde karanlık oldum..
Kısaca sonum oldun...
İnşallah acılar derin yaşatmaz sızısını kimsenin kalbinde.....
Sessizdi sokak çünkü az önce bir yığın kalp kırığı bırakıp geçmişti
üstünden birileri.Korkuyordum yanlızdım..Tek kimsem olan senşimdi beni kimsesiz bırakmıştın..Kader deyipte geçmek isterdimsenden
hiç geçemedim...Kısaca içinde "sen" geçen hiçbirşeyden asla vazgeçemedim..Hayattaki amacı "sen"derdi "seni" mutlu etmekkederi
gözünden düşmesine asla izin vermeyeceği gözyaşı olan ve tek korkusu "seni" kaybetmek olan birinin hayatından gitmek sadece intihar ettirmek değilde nedir???
Sustum artık.
Ya iniyorum yavaş yavaş hayattan yada ağırlığın çöktürdü böyle omuzlarımı.Bu gidiş ağır geldi.Ve sen yine bir şey kaybetmedin
duruşundan.O içimi ürperterek söylediğin ayrılığıüzgün çehrende daha ne kadar saklayabileceksinne kadar daha anlamını yitirebilir sevgi fısıltıları dudaklarındakaç paralık anlamı kaldı hüznünkaygınınacının benim yaşadıklarımın yanında..
Veda hikayem bir solukta yıprandı arsız gülüşünün karşısında...
Şimdi meydan terkedenlerin türküsüne birde terkedilenlerin ağıtına kaldı..Duvarlar alçaldı öfkem karşısında ama ucunda sen varsın ya ne
öfke kar eder sonsuz yanlızlığıma ne de çırpınışlar...
Çırpınışlar...Çırpınışlarım... .
Yokluğuna isyanım belki..Belki bir martının kanadındaki huzurum.Hiç olmadı sana sevgimi haykırışım..Boşuna uğraşıyorum galiba sevgimi bile haykıracak bir "sen" yok ne karşımda ne de hayatımda.
Ve sensizlik sonsuzluğa doğru gitmeye başladı sonu başından belli bir yolda..Ben sarhoş gibi savruluyorum sağa sola..aşkönce seni
benim yaptı sonra beni sana bağladı sonra seni benden aldı beni kör kuyuların en dibine attı..aşk beni sevmediateşi beni yaktı ışığı kör etti..Ve sen bana uydun benim oldunaşka uydun sonsuza kadar sonsuzum oldum..Ben kalbime uydumgecenin içinde karanlık oldum..
Kısaca sonum oldun...
İnşallah acılar derin yaşatmaz sızısını kimsenin kalbinde.....