Hiçbir cümle senle başlamamıştı!
Oysa yükleminde de sen vardın;
Zamirler seni taklit etse de..
Senle başlayan cümlelerin kurduğu bir uygarlığın çöküşüydü aslında bu aşk hikayesi.
Kelimeleri sana iliştirince adına aşk diyorduk.
Sonbaharda dökülen kelimelerden şiir yaptık biz;
Okunası belki .
Yaşanmamış mevsimler yan yana gelince cümle diyorduk.
Ve cümle alem biliyordu aslında
Koskoca bir hayatı sonbaharda idam ettiğimizi
Ve ben sensiz cümlelerin lirik sokağında vurmuştum kendimi;
Mevsimlerden sonbahara beş kala
Cümle .
İçinde bir şeyler gizli.
Arasam bulamam ki az gizlemiştim;
Uğraşırsan göresin diye
Açık seçik gizli .
Cümle .
Yüklemi bile vardı aslında
Ve yüklemiştim seni tüm yüklemlerime.
Belki sevgi yükü ağır gelmişti .
Hangi kelime bu yükü kaldıracak kadar sağlamdı ki?
Dolaylı anlatımlar vardı içinde-
Ki hiçbir tümleç dolaysız olmazdı.
Öznel bir anlatımı vardı belki
Tanıştığımıza memnun oldum cümlesinin.
Oysa belirtisiz sıfatı oynarken ben bu kurulası cümlelerde;
Hangi küskün zamirle açıklayabilirdim ki seni?
Hiçbir cümle senle başlamamıştı!
Oysa yükleminde de sen vardın;
Zamirler seni taklit etse de..
Görünmeyen bir öznesi vardı tüm cümlelerin
Ve benim di
:
Sen benim gizli öznemdin .
Hiçbir belirtisiz sıfat cümle kurmaya cüret edemese de! .....
- Merhaba! ...
- .!
- Şey! ... Gözlerin ellerin
- .!
- Susuyorsun! Neden? Konuşsana! .......
Oda boş!
Ve şizofren cümlelerin beyne tecavüzünün bilmem kaçıncı sahnesi .
Sanırım biz geçen sonbahar ayrılmıştık
Yok yok!
Belki beş sonbahar önceydi; sonbahara beş kala .
Siren sesleri
Ve bir gömlek kolları arkadan bağlanan .
Ve tamamlanmamış bir cümle!
Öznesi bende gizli ..
Oysa yükleminde de sen vardın;
Zamirler seni taklit etse de..
Senle başlayan cümlelerin kurduğu bir uygarlığın çöküşüydü aslında bu aşk hikayesi.
Kelimeleri sana iliştirince adına aşk diyorduk.
Sonbaharda dökülen kelimelerden şiir yaptık biz;
Okunası belki .
Yaşanmamış mevsimler yan yana gelince cümle diyorduk.
Ve cümle alem biliyordu aslında
Koskoca bir hayatı sonbaharda idam ettiğimizi
Ve ben sensiz cümlelerin lirik sokağında vurmuştum kendimi;
Mevsimlerden sonbahara beş kala
Cümle .
İçinde bir şeyler gizli.
Arasam bulamam ki az gizlemiştim;
Uğraşırsan göresin diye
Açık seçik gizli .
Cümle .
Yüklemi bile vardı aslında
Ve yüklemiştim seni tüm yüklemlerime.
Belki sevgi yükü ağır gelmişti .
Hangi kelime bu yükü kaldıracak kadar sağlamdı ki?
Dolaylı anlatımlar vardı içinde-
Ki hiçbir tümleç dolaysız olmazdı.
Öznel bir anlatımı vardı belki
Tanıştığımıza memnun oldum cümlesinin.
Oysa belirtisiz sıfatı oynarken ben bu kurulası cümlelerde;
Hangi küskün zamirle açıklayabilirdim ki seni?
Hiçbir cümle senle başlamamıştı!
Oysa yükleminde de sen vardın;
Zamirler seni taklit etse de..
Görünmeyen bir öznesi vardı tüm cümlelerin
Ve benim di
:Sen benim gizli öznemdin .
Hiçbir belirtisiz sıfat cümle kurmaya cüret edemese de! .....
- Merhaba! ...
- .!
- Şey! ... Gözlerin ellerin
- .!
- Susuyorsun! Neden? Konuşsana! .......
Oda boş!
Ve şizofren cümlelerin beyne tecavüzünün bilmem kaçıncı sahnesi .
Sanırım biz geçen sonbahar ayrılmıştık
Yok yok!
Belki beş sonbahar önceydi; sonbahara beş kala .
Siren sesleri
Ve bir gömlek kolları arkadan bağlanan .
Ve tamamlanmamış bir cümle!
Öznesi bende gizli ..