Seni anlatmaya böyle başlayacağım ve sözlerin yetmediği yerde yardıma yağmurları çağıracağım…
İzdiham döküldü göklerdenamin’lerim avuçlarımı yaktı da geçti...Dua dilenirken sendualarımda yanıyorum ben…bir kız çocuğunun yanaklarındaki pembe utangaç meyiller veyahut istemeyeceğim kadar çok YALNIZLIK..Sen seç!..Hepsi senden bana tevarüs olacak pek âlâ..
Bahar geldiğinde ve sen gelmediğinde ve artık ıhlamurlardan ümidimi kestiğimde yazmaya başladım ilkin..karıncalara dert anlattımyoruldum..Harf mahrec bilmeyen bir koca kadına ebcedle ismini sordum..Say ki geceler kaç mel’a..say ki o mel’a kaç yalnızlığı kaplayacak da seni de alacak içerine..cümle âlem sığıyor da sığ cümlelerimebir seni sığdıramıyorum arsız kelimelerin âhengine..
Yorgunum..hem naz uykularının ardından dilediğim gözlerini görmek meyli bile yoruyor beni.. ne de düşkün kaldım değil mi? Yüzüme sürdüğüm gelinciklerkan getirmişti yüzüme..beyazdı yüzümhem sonradan KANlanmıştı..en son gözlerine hilallemeye kurduğum gözlerimYusufun kanlı gömleğini görmüşçesine âmâlaştı..âvâreyim anlasana!
Mahpus günlerimin refâkâtçileri zindan pervâneleri bile özlemişti seni..Hem de hiç görmeden !Nasıl oldu diye sormadervişin fikri zikrinden daha mübhem çıkıyor..Düşüncelerimi okumaya koyuldular..Okumayı öğrendilerhem yazmayı da..yandılar sonra..güneşi görmeye dayanamamışlardı ya hani.Onların kefenleri seninkinden daha yenibedenleri dikiş tutmuştu ÖLÜM’ün ilk temrini..
Yüzümdeki kan solmadan KANın kurudu lâkin hâlâ bir yerlerde bir can emâresi var..Seslenen kim? Çağıran kim..Bu naz uykuları da kimin?Kim bu uykulara direnip derüyalar gören! Söylesene kaçıncı sabahın haşrinde uyanacağımsenli rüya hâllerine..tevili izaha günah düştügözlerindeki ayetler..HAFIZı olmadan öleceğim desene!
Düştün biliyorumkuyuların muhafızı Allah! Düştüm yola kalkacağım biiznillah!
Ey Deli! Sualime sualinle cevap verme! cevabımı tez elden ver! Söylesene! Ede ede bir yalnızlığa mı vâris ettin beni?Hilâllerken gözlerim gözleriniezâ diye mi mahrum ettin sesini?...
[ Kuşların AH'ından teberra ettim seniŞAH da affetti bizi! ]
-“Bilir misin?”
-“Ya SEN?”
Naz..Naz..Naz! Seninki de NAZ!
Haydi durma!
Bir tebessüm etsene KAN’la âlûde..
İzdiham döküldü göklerdenamin’lerim avuçlarımı yaktı da geçti...Dua dilenirken sendualarımda yanıyorum ben…bir kız çocuğunun yanaklarındaki pembe utangaç meyiller veyahut istemeyeceğim kadar çok YALNIZLIK..Sen seç!..Hepsi senden bana tevarüs olacak pek âlâ..
Bahar geldiğinde ve sen gelmediğinde ve artık ıhlamurlardan ümidimi kestiğimde yazmaya başladım ilkin..karıncalara dert anlattımyoruldum..Harf mahrec bilmeyen bir koca kadına ebcedle ismini sordum..Say ki geceler kaç mel’a..say ki o mel’a kaç yalnızlığı kaplayacak da seni de alacak içerine..cümle âlem sığıyor da sığ cümlelerimebir seni sığdıramıyorum arsız kelimelerin âhengine..
Yorgunum..hem naz uykularının ardından dilediğim gözlerini görmek meyli bile yoruyor beni.. ne de düşkün kaldım değil mi? Yüzüme sürdüğüm gelinciklerkan getirmişti yüzüme..beyazdı yüzümhem sonradan KANlanmıştı..en son gözlerine hilallemeye kurduğum gözlerimYusufun kanlı gömleğini görmüşçesine âmâlaştı..âvâreyim anlasana!
Mahpus günlerimin refâkâtçileri zindan pervâneleri bile özlemişti seni..Hem de hiç görmeden !Nasıl oldu diye sormadervişin fikri zikrinden daha mübhem çıkıyor..Düşüncelerimi okumaya koyuldular..Okumayı öğrendilerhem yazmayı da..yandılar sonra..güneşi görmeye dayanamamışlardı ya hani.Onların kefenleri seninkinden daha yenibedenleri dikiş tutmuştu ÖLÜM’ün ilk temrini..
Yüzümdeki kan solmadan KANın kurudu lâkin hâlâ bir yerlerde bir can emâresi var..Seslenen kim? Çağıran kim..Bu naz uykuları da kimin?Kim bu uykulara direnip derüyalar gören! Söylesene kaçıncı sabahın haşrinde uyanacağımsenli rüya hâllerine..tevili izaha günah düştügözlerindeki ayetler..HAFIZı olmadan öleceğim desene!
Düştün biliyorumkuyuların muhafızı Allah! Düştüm yola kalkacağım biiznillah!
Ey Deli! Sualime sualinle cevap verme! cevabımı tez elden ver! Söylesene! Ede ede bir yalnızlığa mı vâris ettin beni?Hilâllerken gözlerim gözleriniezâ diye mi mahrum ettin sesini?...
[ Kuşların AH'ından teberra ettim seniŞAH da affetti bizi! ]
-“Bilir misin?”
-“Ya SEN?”
Naz..Naz..Naz! Seninki de NAZ!
Haydi durma!
Bir tebessüm etsene KAN’la âlûde..