Ve işte gidiyorum.

Ve işte gidiyorum.
Uzaklara, senden çok uzaklara.
Nefesini hissedemeyeceğim kadar çok uzaklara.
Yabancıydı bu şehir bana. Uyuşmadı yıldızlarımız hiç.
Sevmedi bu şehir beni sen gibi.
Uzaklaştıkça gün batımı hüznü sarar içimi.
Boğazımda bir düğüm, hıçkırık tutuyor nedense.
Dur gözlerim yeri değil şimdi.
İçine dök lavlarını gönlüm.
Eğer bu ağlamak için bir sebepse.
Kimse görmesin göz yaşlarımı, duyulmasın hıçkırıklarım.

Sıfıra çektim gönlümü.
Yorgun, ağır hasta bedenimi.
Yeni bir maceraya attım bir gezgin gibi kendimi.
Dur durak bilmez benliğim,
Rüzgar gibi hırçın, aksi, çekilmez.
Ama bir o kadarda yorgun.
Ve işte ben!! arkımı döndüm gidiyorum…!