Ve Ben Seni Çok Özledim !..

Yağmur da var...Çok sevdiğim rüzgar da
Bugün Pazar...
Daha uyanmadı komşular...
Damların üzerinde kuşlar daha rahatlar...

Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde;
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru!..

Yağmur da var...Çok sevdiğim rüzgar da...
Daha uyanmadı komşular...
Bugün Pazar...

Ve ben seni çok özledim...


Dışarı çıkmak istiyor canım...
Tek başına haytalık etmek...
Islanmak Pazar sabahında yağmurda...
Boş caddelerde dolaşmak...Vitrinlerine bakmak mağazaların...
Sinemaların afişlerine...Sokakların isimlerine...
Telefon kulübelerinde uyuyan çocuklara bir "Merhaba" demek sessizce...
Sahilde martılara simit atmak...
Otobüslerin ilk seferlerine binmek...

Gitmek istiyor canım...Hayatın gittiği yere!...

Islık çalıp şarkılar uydurmak kendi kendine...
Fırından taze ekmek alıp buğusunu çekmek içine...

Ve ben seni çok özledim!..

Tam böyle bir şey;
Çiçeğe su yürümesi...
Bebeğin ağlaması...Toprağın uyanması...
Yağmurun yağması...Ateşin sıcağı...
Bu Pazar sabahı tam böyle bir şey...

Bir sabahçı kahvesine uğramak,bir bardak çay...
Taze dem kokusu...

Hayatın atardamarlarında dolaşmak,bölmeden şehrin uykusunu!...

Bir şiir yazmak;
Pazar bulmacasının boş karelerine...
Şiirde tam da bunu anlatmak delice...
Tam böyle bir şey!...

Hesapsız... Gölgesiz... Bedelsiz...Kimsesiz...
Bir şiir yazmak...

Bir bardak çay içmek,sokaklarda gezmek,yağmurda ıslanmak...

Ve ben seni çok özledim!..

...

İbrahim Sadri...​