Gözde'
Bayan Üye
-Kuş cıvıltısı olmadan, bahar olur mu?
-Mart ayı geldiğinde, kedilerin sesini duymadan olur mu?
-Güzel evimizi bekleyen sadık bir dost olmadan, o bahçenin, o evin bir eksikliği olmaz mı?
-Adaya gittiğimizde, faytonlar olmasa, oranın tadı tuzu olur mu? -Kasabın önünde bekleyen minik dostlarımız olmasa? Bu evrende bir bütünüz biz. İnsanlar, hayvanlar, bitkiler. Bu bir zincir halkası. Farketsekde etmesek de hepimiz birbirimize bağlıyız.Birtanesi eksik olsa, evren değerini kaybeder. İnsanoğlu şanslı, konuşmak derdimizi anlatmak gibi bir yeteneğimiz var.
Bir sıkıntımız olduğunda ya da ihtiyaçlarımız olduğunda bunu dile getirebiliyoruz. Bitkiler, yeşillikler gözümüzü gönlümüzü açıyor taş duvarların arasında. Yaşadığımızı hatırlatıyor bize.
Onlar bile bir amaç için yaşıyorlar.Peki hayvanlar. Onlar sadece bakışlarıyla, hareketleriyle anlatmaya çalışıyorlar dertlerini. Susadıklarında bir musluğun başına giderek anlatmaya çalışıyorlar dertlerini. Köyde yaşayan insanların evinde mutlaka bir kedi beslenirdi, eve giren farenin yakalanması için. Köylerde hırsızlık nedir bilinmezdi ama her evin önünde bir köpek beslenirdi, evin sahibine yoldaş olsun, gelen bir yabancıya karşıda ev halkını uyarsın diye. Ahırlarında eşek, at olurdu. Ev sahibine hizmet etsin diye.
Ama insanlar onlara karşı merhametliydiler. Onları çeşmeye götürür, yemeklerini verirlerdi. Onlar o hanenin birer üyesiydi çünkü. Rus atasözü derki; '' Ne kadar çok insanla tanışırsam, köpeğimi o kadar daha çok seviyorum.'' ''Sadık'' kelimesini bir köpekle özdeşleştiriyorum.
Çünkü onu doyurduğunuzda sizi ısırmıyor, sizin yanınızda kalıyor ve sizin gözlerinizin içine bakıyor. Üzgünüm ama bunu bir insan için söyleyemiyorum artık. İnsanoğlu sadakati unutalı çok uzun zaman oldu sanırım. Günümüzde ne değişti. İnsanların merhamet duyguları azaldı. İnsan insana zarar vermeye başladı. İnsanlar hayvanları hor görmeye başladı. Onları döverek, vurarak, tecavüz ederek işkenceler çektirdi. Güneşin altında saatlerce çalıştırdıkları, su içirmeden, dinlendirmeden yorgunluktan ölen at gördünüz mü hiç? Ben gördüğüm an içim sızladı, ağladım onun için. Sahibine de ''yazıklar olsun''dedim. Bu masum dostlarımıza zarar verenler( insan demeye dilim varmıyor ), nasıl bir karaktere sahipler. Bunlar kendi türlerine bile zarar verebilecek yapıdalar.
Çocuklar dışında hiçbir insan masum gelmiyor artık bana. Mutlaka birilerini, birşeyleri kırıp, incitiyorlar, üzüyorlar. Kendi denginde bile olmayan küçücük masumları hırpalıyorlar.
Sizde bize destek olun, ''VAR OLMAK HAKTIR'' sloganını herkese aşılayın.Eğer siz insanlığınızı, merhametinizi kaybetmediyseniz, herkese örnek olun. Bir adım atın, gerçeği gösterin ki; herkes destekçiniz olsun. Yaz geliyor, kapınızın önüne,camınızın önüne bir kapta su koyun. Sokaktaki temizlik görevlileri kaplarınızı atarsa, benim gibi adamı bulup canına okuyun.
Nişantaşın da her yerde su kapları ve yemek kapları var. Dostlarımızı o kadar çok düşünmüşler ki; suları bittiklerin de, yoldan geçen birinin doldurabilmesi için 5 litrelik şişelerde yedek su koymuşlar köşelere. Belki evimizde bir dost besleyemiyoruz ama sokaktaki dostlarımıza destek olalım.
''Allah der ki; hayvanlar benim sessiz kullarımdır.
Onlar şimdi zulme susuyorlar ama hesap günü konuşacaklardır.'' Hz. Mevlana
ALINTI
