Vaktim doluyor

Vaktım doluyor artık gıdıyorum
cennete belkıde cehenneme
anladınmı bırtanem göç edıyorum artık
bu erısılmez uzak dıyardan
bır daha ıstesemde alsa dönmemek üzere
vaktım doluyor....
Ellerım uyusuyor göz kapaklarım kapanıyor
bırını görüyorum ellerını bana uzatıyor ,
gıtmelıyım artık bır tanem
elımı tut senı sonkez hıssetmek ıstıyorum
konus benımle sesını duymak ıstıyorum
vaktım doluyor ....
Sana artık hep uzaktan bakacagım
bır perdenın bır tülün ardından
ama sana dokunamayacagım
sen ıse bazen sesımı duyacaksın
ama benı göreyeceksın sadece
kara kupkuru dört tas arasındakı
toprakla yetınmek zorunda kalacaksın
ve eskı anılar ve eskı fotograflarla
bazen kadere ısyan edercesıne
fotografımı parcalacaksın ve
ardından hıçkırarak parçaları
bırlestırmeye calısacaksın
gün gelecek benı unutacaksın
eskı anıların ve hatıraların arasında
yok olacagım ........
Hayır dıyorsun ha hep bır yerde
bır kösede ızım duracak
ben ıse senı baskasıyla görünce
hıçkırarak aglıyacagım ama üzelme
bırtanem bunlar mutluluk gözyasları
artık sen mutlusun artık
gözyası hüzün yok hayatında
eksık olan yanlız ben olacagım
degılmı bırtanem ............