Gözünü bu satırlardan bir an kaldır ve kuş tüyünün düşüşünü hayal et.Hem havada asılı kalıyor,hem iniyor gibidir.Çok uzaktan geliyor gibi ama çok yakın gibi durur…
Gökten yere düştüğü halde düştüğünü hissettirmez sana kuş tüyü…Beklide hiç düşmez kuş tüyü.Hayır, hayır; düşüyor değildir. Belki de kendisi yere doğru inmeyi,yere konmayı tercih ediyor gibidir.Hani yağmur gibi…Düşüyor değil, indiriliyor.Öyle ki ;bir kuş tüyünün inişini seyrederken göklerden sayısız tüylerin düştüğü duygusuna kapılırsın,kuş tüyü yere indiğinde henüz düşüşünü tamamlamadığını hissedersin. Doğru ; düşmez aslında kuş tüyü,”iner” gibidir,”indirilir” ve “hep indirilir” Meleklerden kopmuş gibi,melekler gibi…Şimdi uykun gelir mi kuş tüyünü duyunca ? Yoksa uyanır mısın tatlı ve gerçek bir rüyaya ? İşte sana kuş tüyü gibi hafifçe dokunan öğütler…İster bırak düşsün,ister havada öylece asılı kalsın.Sen bilirsin.
Sevmeyi Öğren :Sevdikçe varlığının kainatla toplandığını görürsün.Sevince kendini kendinden ötelere taşırsın.Sevince kalbine yeni ve sonsuz kanatlar takarsın.Sevince mavi bir deniz olur kalbin,o sevgi seni hiç bilmediğin kıyılara gotürür..
Bağışlamayı Öğren : Bağışladıkça dostlarının sayısını 10’la çarpmış olursun.Bağışlamak kalbinin yükünü azaltır.Bağışlayınca kalbine batan dikenler güle döner..bağışlayınca önce kendini bağışlamış olursun.nefretin ve kinin yükünü omzundan atarsın.
Pişmanlık Duymaktan Korkma: Pişmanlığını itiraf ettikçe hatalarını küçük,anlaşılır ve bağışlanabilir parçalara bölebildiğini görürsün.Pişmanlık sancısını göze aldığın sürece hatadan dönmenin lezzetini de yaşamaya başlarsın.Pişmanlık içtenliğin sınamasıdır.İçtenliği olmayanlar pişman olamazlar ve pişman olamayanlar da asla içtenlik kazanamazlar.
Hatırlamayı Öğren : Hatırladıkça sevgilerinin karekökünü bulup onlardan hüznü çıkardığını fark edersin.Hele çocukluğunu çok hatırla ki,hiç endişesiz mutlu olmayı beceremeyen biz büyüklere içimizdeki çocuk mutluluğun sadelik ve hırsızlıkla ilgili olduğunu fısıldasın.Haydi şimdi dur ve içindeki çocuğunu dinle….
Değer Vermesini Öğren : Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup onları mutlulukla çarpabildiğini görürsün.Değer vermeden geçirdiğin günün güneşi hiç doğmamış gibidir.Değerini bilmediğin eşyaya hiç sahip olmamış gibisindir.Değerini bilmediğin dostların sana göre hiç yaşamamış gibilerdir. Değer vermesini öğrendikçe hayatının gayesini daha da iyi anladığını fark edeceksin.
İltifat Etmeyi Öğren :İltifat ettikçe insanlarla arandaki en kısa mesafenin bir tebessümün resmettiği eğri bir çizgi olduğunu görürsün.İltifat etmek yalan konuşmak demek değildir.unutmamak lazım ki her zaman teveccüh teveccühü doğurur…
Özür dilemeyi Öğren :Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü,böylece dargınlıkların yok olduğunu ve ortadan kalktığını fark edersin.
Aşktan Korkma :Aşk pürüzleri yok eder,dikenleri gül, acıları haz eyler.
Ara Sıra Hüzünlen : Hüznün kalbine dokunmasına izin ver.Böylece bütün mutlulukların ve hazların sonunda ayrılık çizgisine teğet geçip geri döndüğünü görürsün.Hepimiz ayrılıkların kuşattığı bir adada şimdilik yaşayan fanileriz.Hüzün faniliğin ince sızısını kalbine hissettirdiği için seni ebediyete komşu eder.Eğer hüznünü öldürürsen ölümü anlamadığın gibi,hayatı da anlayamazsın..
Bu Dünyada Fani Olduğunu Unutma :Kesinlikle öleceksin ve öldükten sonra anlayacaksın ki ; Yaşadığın hayat paydası sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmiş.Kesrin payında ne olursa olsun,ne kadar çok şey biriktirmiş olursan ol,hepsi son işlemde sıfıra eşitlenir.Onun için bu dünyada iken ukba (ahiret) hayatı için gereken hazırlıkları yaparak ebediyet yolculuğuna hazırlanmak gerek..Unutmayalım ki ; “Bizler fani dünyanın Baki padişahları değiliz…”
Her gün yeniden uyan: Uyanmayı sadece gözünü açmak olarak bilen için, bir şafak vakti ne kadar da sıradandır. Hayranlık duygusunu her gece iki göz kapağının ardına sakladığı gözleri gibi her daim uykuda bırakan için, bir gün doğumu “sabahın körü” olasıca karanlıktır. Kulluk heyecanını avucunda tutamadığı bir kor gibi savurup söndüren için, bir seher vakti eğreti ve tanımsız bir vakitsizliktir. Haydi aç gözlerini... Aç gönlünü... Şimdi ve burada var olduğunu fark et. Var edildiğini fark et. Buraya, bu sabaha bir insan olarak gönderildiğini bil. Bu sabahın senin için, sana özel olarak yaratıldığını fark et. Uyan...
GUNES SENIN ICIN DOGUYOR...
Gökten yere düştüğü halde düştüğünü hissettirmez sana kuş tüyü…Beklide hiç düşmez kuş tüyü.Hayır, hayır; düşüyor değildir. Belki de kendisi yere doğru inmeyi,yere konmayı tercih ediyor gibidir.Hani yağmur gibi…Düşüyor değil, indiriliyor.Öyle ki ;bir kuş tüyünün inişini seyrederken göklerden sayısız tüylerin düştüğü duygusuna kapılırsın,kuş tüyü yere indiğinde henüz düşüşünü tamamlamadığını hissedersin. Doğru ; düşmez aslında kuş tüyü,”iner” gibidir,”indirilir” ve “hep indirilir” Meleklerden kopmuş gibi,melekler gibi…Şimdi uykun gelir mi kuş tüyünü duyunca ? Yoksa uyanır mısın tatlı ve gerçek bir rüyaya ? İşte sana kuş tüyü gibi hafifçe dokunan öğütler…İster bırak düşsün,ister havada öylece asılı kalsın.Sen bilirsin.
Sevmeyi Öğren :Sevdikçe varlığının kainatla toplandığını görürsün.Sevince kendini kendinden ötelere taşırsın.Sevince kalbine yeni ve sonsuz kanatlar takarsın.Sevince mavi bir deniz olur kalbin,o sevgi seni hiç bilmediğin kıyılara gotürür..
Bağışlamayı Öğren : Bağışladıkça dostlarının sayısını 10’la çarpmış olursun.Bağışlamak kalbinin yükünü azaltır.Bağışlayınca kalbine batan dikenler güle döner..bağışlayınca önce kendini bağışlamış olursun.nefretin ve kinin yükünü omzundan atarsın.
Pişmanlık Duymaktan Korkma: Pişmanlığını itiraf ettikçe hatalarını küçük,anlaşılır ve bağışlanabilir parçalara bölebildiğini görürsün.Pişmanlık sancısını göze aldığın sürece hatadan dönmenin lezzetini de yaşamaya başlarsın.Pişmanlık içtenliğin sınamasıdır.İçtenliği olmayanlar pişman olamazlar ve pişman olamayanlar da asla içtenlik kazanamazlar.
Hatırlamayı Öğren : Hatırladıkça sevgilerinin karekökünü bulup onlardan hüznü çıkardığını fark edersin.Hele çocukluğunu çok hatırla ki,hiç endişesiz mutlu olmayı beceremeyen biz büyüklere içimizdeki çocuk mutluluğun sadelik ve hırsızlıkla ilgili olduğunu fısıldasın.Haydi şimdi dur ve içindeki çocuğunu dinle….
Değer Vermesini Öğren : Değer verdikçe sevgilerin küpünü bulup onları mutlulukla çarpabildiğini görürsün.Değer vermeden geçirdiğin günün güneşi hiç doğmamış gibidir.Değerini bilmediğin eşyaya hiç sahip olmamış gibisindir.Değerini bilmediğin dostların sana göre hiç yaşamamış gibilerdir. Değer vermesini öğrendikçe hayatının gayesini daha da iyi anladığını fark edeceksin.
İltifat Etmeyi Öğren :İltifat ettikçe insanlarla arandaki en kısa mesafenin bir tebessümün resmettiği eğri bir çizgi olduğunu görürsün.İltifat etmek yalan konuşmak demek değildir.unutmamak lazım ki her zaman teveccüh teveccühü doğurur…
Özür dilemeyi Öğren :Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündüğünü,böylece dargınlıkların yok olduğunu ve ortadan kalktığını fark edersin.
Aşktan Korkma :Aşk pürüzleri yok eder,dikenleri gül, acıları haz eyler.
Ara Sıra Hüzünlen : Hüznün kalbine dokunmasına izin ver.Böylece bütün mutlulukların ve hazların sonunda ayrılık çizgisine teğet geçip geri döndüğünü görürsün.Hepimiz ayrılıkların kuşattığı bir adada şimdilik yaşayan fanileriz.Hüzün faniliğin ince sızısını kalbine hissettirdiği için seni ebediyete komşu eder.Eğer hüznünü öldürürsen ölümü anlamadığın gibi,hayatı da anlayamazsın..
Bu Dünyada Fani Olduğunu Unutma :Kesinlikle öleceksin ve öldükten sonra anlayacaksın ki ; Yaşadığın hayat paydası sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmiş.Kesrin payında ne olursa olsun,ne kadar çok şey biriktirmiş olursan ol,hepsi son işlemde sıfıra eşitlenir.Onun için bu dünyada iken ukba (ahiret) hayatı için gereken hazırlıkları yaparak ebediyet yolculuğuna hazırlanmak gerek..Unutmayalım ki ; “Bizler fani dünyanın Baki padişahları değiliz…”
Her gün yeniden uyan: Uyanmayı sadece gözünü açmak olarak bilen için, bir şafak vakti ne kadar da sıradandır. Hayranlık duygusunu her gece iki göz kapağının ardına sakladığı gözleri gibi her daim uykuda bırakan için, bir gün doğumu “sabahın körü” olasıca karanlıktır. Kulluk heyecanını avucunda tutamadığı bir kor gibi savurup söndüren için, bir seher vakti eğreti ve tanımsız bir vakitsizliktir. Haydi aç gözlerini... Aç gönlünü... Şimdi ve burada var olduğunu fark et. Var edildiğini fark et. Buraya, bu sabaha bir insan olarak gönderildiğini bil. Bu sabahın senin için, sana özel olarak yaratıldığını fark et. Uyan...
GUNES SENIN ICIN DOGUYOR...
