Biz papatyalara kıyamayan mağrur aşıklarızbu yüzden şarkılardan fallar açmayı severiz.Yaprağından medet ummayız papatyanınaşkın en saf halini yüreklerimizde yaşarız..Hani gerçeklerin son defa can bulduğu mekanlar hiç unutulmaz yaaklıma düşen mekan değil veda ederken gözbebeklerinin ardına sakladığın o söyleyemediğinsöylemeyi günah saydığınbaşlangıcı üç noktalı bitimsiz hislerin ilk ayak seslerinin yıkımlarındayım hala..
Dışarıda yağmursözlerimde kuraklık..
Çok uzak bir yerden özlem dolu satırları heybeme yükleyerek geldimbir bayram telaşının sıcaklığısevinci ve bir o kadar da birikmiş hüznü..Aynı özlemlere hüzünlere geri dönecek olmanın getirdiği buruklukgitme diyecek sesi duyamayacak olmanın imkansızlığıbu yüzden çok doluyum belki bir bulutun dökecek yağmurundan daha fazla..
Sarıldım beni terk etmeyen anılarayağmuru ne çok sevdiğimi anımsadım bir anunuttuğum onca güzel sevincimin kıyısında yok olmamak için savaşan bu cılız anıyıah ne kadar da masum..O da severdi yağmuru benim kadar ben kadar..Seviyorum demeyi özlediğimi hissettim bütün hücrelerimdekanım çekildi gözlerim donuk sözlerim titrek ve tedirgin..Seviyordum ben de bir zamanlarsöyleyemediğim sözlerimin içinde en anlamlısı en dokunaklısı..Seviyorum seni..
Ölü zamanlar içinde nefes alıyorumyaşamak buysa ben de yaşıyorum..
Fiyakalı sözcüklerim yaşadığım fiyakalı aşkın armağanı bugünümeyarınlarıma..Sözlerim hiç tükenmedi de beni tüketen o yaşlı duygu benden daha genç benden daha diri..Kızgınım ve yine kırgın..Pencere aralığından dışarı bakmaya ürken solgun yüzümdışarıdaki kalabalık içerisinde o yüzü arıyor..Hayali de olsa razıyımaza kanat etmeyi öğrendim tükenişimin başlangıcından beri..
Düşlerime misafir olmayı unuttundüşlerim soğudu yüreğimin camdan parçalarında...
Daldan yaprak düştüşarkı bitti ben ağladım..
Resmin hala avuçlarımdaüşüyen yanlarıma inat sen üşümeölürüm..
Özlemek yeni ezberimseviyorum sözcükleri rüzgarın eteğinde uçmanın hazındadöndür rüzgarı bana seni seviyorum demeyi özledimdöndür rüzgarı aşkın oğlu döndür..Bana sağır beni duyacak yerlerin biliyorum gözlerime emanet bıraktığın öpüşün nefesinle büyüdüm çocuk büyümezsin sen dediğin ben büyüdüm..
Gök ağladı ağlayacakkaçmam lazım bu yağmurlardan..Damlalar kurşun olup yüreğimden vuruyor beniilk durakta bekle beni yine geleceğimbiraz erken gel çığ gibi bir özleme yenik düşürmeyecek kadar erken gel..
Bir yaprağımı feda eyledim şimdidenseviyor
Dışarıda yağmursözlerimde kuraklık..
Çok uzak bir yerden özlem dolu satırları heybeme yükleyerek geldimbir bayram telaşının sıcaklığısevinci ve bir o kadar da birikmiş hüznü..Aynı özlemlere hüzünlere geri dönecek olmanın getirdiği buruklukgitme diyecek sesi duyamayacak olmanın imkansızlığıbu yüzden çok doluyum belki bir bulutun dökecek yağmurundan daha fazla..
Sarıldım beni terk etmeyen anılarayağmuru ne çok sevdiğimi anımsadım bir anunuttuğum onca güzel sevincimin kıyısında yok olmamak için savaşan bu cılız anıyıah ne kadar da masum..O da severdi yağmuru benim kadar ben kadar..Seviyorum demeyi özlediğimi hissettim bütün hücrelerimdekanım çekildi gözlerim donuk sözlerim titrek ve tedirgin..Seviyordum ben de bir zamanlarsöyleyemediğim sözlerimin içinde en anlamlısı en dokunaklısı..Seviyorum seni..
Ölü zamanlar içinde nefes alıyorumyaşamak buysa ben de yaşıyorum..
Fiyakalı sözcüklerim yaşadığım fiyakalı aşkın armağanı bugünümeyarınlarıma..Sözlerim hiç tükenmedi de beni tüketen o yaşlı duygu benden daha genç benden daha diri..Kızgınım ve yine kırgın..Pencere aralığından dışarı bakmaya ürken solgun yüzümdışarıdaki kalabalık içerisinde o yüzü arıyor..Hayali de olsa razıyımaza kanat etmeyi öğrendim tükenişimin başlangıcından beri..
Düşlerime misafir olmayı unuttundüşlerim soğudu yüreğimin camdan parçalarında...
Daldan yaprak düştüşarkı bitti ben ağladım..
Resmin hala avuçlarımdaüşüyen yanlarıma inat sen üşümeölürüm..
Özlemek yeni ezberimseviyorum sözcükleri rüzgarın eteğinde uçmanın hazındadöndür rüzgarı bana seni seviyorum demeyi özledimdöndür rüzgarı aşkın oğlu döndür..Bana sağır beni duyacak yerlerin biliyorum gözlerime emanet bıraktığın öpüşün nefesinle büyüdüm çocuk büyümezsin sen dediğin ben büyüdüm..
Gök ağladı ağlayacakkaçmam lazım bu yağmurlardan..Damlalar kurşun olup yüreğimden vuruyor beniilk durakta bekle beni yine geleceğimbiraz erken gel çığ gibi bir özleme yenik düşürmeyecek kadar erken gel..
Bir yaprağımı feda eyledim şimdidenseviyor