BoldPilot
Kayıtlı Üye
Nasıl başlanır bilmem ki zaten insan bazı şeylere istemeyerek başlar…
Sevmek; birini sevmekte böyle bir şey mi…? İsteyerek seçtik ki bizi bu kadar kaplıyor mutlu kılıyor kemiklerinde hissedecek kadar büsbütün kaplıyor.En kötüsü bazen düşünceli uykusuz geceler geçirmememize yada ağlamamıza sebep oluyor.
Uykusuz gecelerde bir insanı düşünüyorsun..Düşünmemize sebep ne?Bilmiyorum. Bunu biliyorum ama düşünmek istemiyorum düşündükçe bu kelimeleri yazdıkça başıma ağrılar saplanıyor..
Belki izleyeniniz olmuştur.bir film “ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND” Türkçe’ye Sil Baştan diye çevirdiler.İzlediğim en duygu yüklü filmlerden biri daha doğrusu insanın aklına bin türlü duyguyu, soruyu düşünceyi getiren çok derin film.Film şöyle başlıyor.Başlangıcını sonunda bir daha izliyorsun. Jim Carry ve Kate Winslet oynuyor oradaki isimleriyle joel barrısh ve Clementine. Joel bir gün uyanıyor arabasında hasar görüyor sebebini anlayamıyor. Tren istasyonuna gidiyor trene beklerken bir anda hiçbir sebep yokken önceden gittiği bir yerin treni kalkıyor anons geliyor ve o yere giden trene biniyor. Deniz kıyısında bir yer tamamen karlarla kaplı deniz kıyısında geziniyor.sonra tekrar dönmek trene biniyor.Trene bindiğinde Clementine onu görüyor.Clementine çok garip biri.Onunla konuşmak istiyor.Bir süre konuşuyorlar.. Joel indikten sonra arabasıyla giderken onu görüyor arabasına davet ediyor.Joel evine davet ediyor ve konuşuyorlar ondan sonra joel evine gidiyor. O akşam gidiyor .Bir süre film kararıyor.Joel hiç bir neden yokken arabanın içinde giderken ağlıyor. Şaşırıyor insan sebep ne diye? Joel Clementine nin işine gittiğinde onu tanımıyor..Sanki Clementine onu hayatında ilk kez gördüğü bir insan. Joel şaşırıyor nasıl tanımaz sebebini anlayamıyor.Üzülüyor.Bir gün arkadaşları ondan sakladığı yazı gösteriyor.Clementine onu unutmak için hafızasını sildirmiş.Onunla ilgili her anıyı .Joel daha fazla dayanamıyor oda sildirmeye karar veriyor…Silme için onunla ilgili her şeyi her şeyi topluyor.Beyin haritası oluşturmak için.Silme işine evde başlıyorlar.Silme işini yaparlarken Joel bir şeyi fark ediyor onu akıldan değil kalpten seviyor.Onu unutmamak adına onu hatırlarında çocukluğuna en çok utandığı anlara ***ürüyor.Sabah olduğunda Joel hiçbir şey hatırlamıyor.Sabah olmadan önce Hafıza silme işini yapan doktorlardan biri kızıyor ve silmeye başlamadan önceki tüm kaset kayıtlarını sahiplerine gönderiyor..En baştaki gibi joel arabadaki hasarı görüyor.Tren ve deniz kıyısı en baştaki gibi ama arabada giderlerken Clementine ona gelen kaset arabaya koyuyor.Clementine joel la ilgili şeyleri duyunca onu arabadan indiriyor.joel eve gittiğinde kendi kaydettiği kaseti dinliyor..Clementine joel un yanına geliyor.konuşuyorlar özür diliyorlar birbirlerinden kavga ettikleri için.
Filmin kapak sözü de güzeldi; “Onu aklından silebilirsin ama kalbinden asla……”
İnsanın bir şeyleri unutmak için (hatırlamayacak istemediğin insanın içini acıtan anlardan kişilerden) hafızasını sildirmeye ihtiyacı var.Belli zaman için güzeldi ama şimdi değil.İnsan unutkan olmak istiyor
Elbet bir gün kendine çektirdiğin eziyet için kendine hayıflanıyorsun ve yeni bir başlangıç yapmak istiyorsun.Yeni bir başlangıç yapıyorsun.Korkarak! Yine aynı şeyleri yaşar mıyım diye. Bu yeni bir başlangıç yeni bir kalp kırıklığı mı olacak acaba? Düşünüyorsun.
Yinede olmadı dolduramadın o senin için özel biri.Birini sevemedin kadar sevdin onu sebepsiz hiç karşılık beklemeden sevdin.
Ne garip,hep en sevdiklerimize en çok şeyleri söylemiyoruz yada söylüyoruz ama o zamanda onlar bizi duymuyor.
Unutamasak ta kabulleniyoruz.Her şey olacağına varıyor sonu kötü son oldu bizim için.Her şeyin başlangıcı olduğu gibi sonu da var doğru değil mi rüyadan uyandık.Güzel bir rüya ile başladı karabasan olarak bitti..
Bunların hepsini yalan, uydurmaca demek isterdim ama artık taşıyamayacak kadar yoruldum.Bu yazıyı ilk yazmaya başladığım da bir ağrı vardı ama şimdi yok; biliyordum sebebini yazdıkça azaldı.Yazdıkça kurtuldum…
Kabullenmek; bir olayın veya bir durumun iyi veya kötü sonuçlarını ihtiyatla karşılamak yada alışmak.Ben buna alıştım artık umurumda değil diye düşünüyorum. Sadece beni bir zamanlar içimi acıtan bir anı olarak görmek istiyorum…..
Sevmek; birini sevmekte böyle bir şey mi…? İsteyerek seçtik ki bizi bu kadar kaplıyor mutlu kılıyor kemiklerinde hissedecek kadar büsbütün kaplıyor.En kötüsü bazen düşünceli uykusuz geceler geçirmememize yada ağlamamıza sebep oluyor.
Uykusuz gecelerde bir insanı düşünüyorsun..Düşünmemize sebep ne?Bilmiyorum. Bunu biliyorum ama düşünmek istemiyorum düşündükçe bu kelimeleri yazdıkça başıma ağrılar saplanıyor..
Belki izleyeniniz olmuştur.bir film “ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND” Türkçe’ye Sil Baştan diye çevirdiler.İzlediğim en duygu yüklü filmlerden biri daha doğrusu insanın aklına bin türlü duyguyu, soruyu düşünceyi getiren çok derin film.Film şöyle başlıyor.Başlangıcını sonunda bir daha izliyorsun. Jim Carry ve Kate Winslet oynuyor oradaki isimleriyle joel barrısh ve Clementine. Joel bir gün uyanıyor arabasında hasar görüyor sebebini anlayamıyor. Tren istasyonuna gidiyor trene beklerken bir anda hiçbir sebep yokken önceden gittiği bir yerin treni kalkıyor anons geliyor ve o yere giden trene biniyor. Deniz kıyısında bir yer tamamen karlarla kaplı deniz kıyısında geziniyor.sonra tekrar dönmek trene biniyor.Trene bindiğinde Clementine onu görüyor.Clementine çok garip biri.Onunla konuşmak istiyor.Bir süre konuşuyorlar.. Joel indikten sonra arabasıyla giderken onu görüyor arabasına davet ediyor.Joel evine davet ediyor ve konuşuyorlar ondan sonra joel evine gidiyor. O akşam gidiyor .Bir süre film kararıyor.Joel hiç bir neden yokken arabanın içinde giderken ağlıyor. Şaşırıyor insan sebep ne diye? Joel Clementine nin işine gittiğinde onu tanımıyor..Sanki Clementine onu hayatında ilk kez gördüğü bir insan. Joel şaşırıyor nasıl tanımaz sebebini anlayamıyor.Üzülüyor.Bir gün arkadaşları ondan sakladığı yazı gösteriyor.Clementine onu unutmak için hafızasını sildirmiş.Onunla ilgili her anıyı .Joel daha fazla dayanamıyor oda sildirmeye karar veriyor…Silme için onunla ilgili her şeyi her şeyi topluyor.Beyin haritası oluşturmak için.Silme işine evde başlıyorlar.Silme işini yaparlarken Joel bir şeyi fark ediyor onu akıldan değil kalpten seviyor.Onu unutmamak adına onu hatırlarında çocukluğuna en çok utandığı anlara ***ürüyor.Sabah olduğunda Joel hiçbir şey hatırlamıyor.Sabah olmadan önce Hafıza silme işini yapan doktorlardan biri kızıyor ve silmeye başlamadan önceki tüm kaset kayıtlarını sahiplerine gönderiyor..En baştaki gibi joel arabadaki hasarı görüyor.Tren ve deniz kıyısı en baştaki gibi ama arabada giderlerken Clementine ona gelen kaset arabaya koyuyor.Clementine joel la ilgili şeyleri duyunca onu arabadan indiriyor.joel eve gittiğinde kendi kaydettiği kaseti dinliyor..Clementine joel un yanına geliyor.konuşuyorlar özür diliyorlar birbirlerinden kavga ettikleri için.
Filmin kapak sözü de güzeldi; “Onu aklından silebilirsin ama kalbinden asla……”
İnsanın bir şeyleri unutmak için (hatırlamayacak istemediğin insanın içini acıtan anlardan kişilerden) hafızasını sildirmeye ihtiyacı var.Belli zaman için güzeldi ama şimdi değil.İnsan unutkan olmak istiyor
Elbet bir gün kendine çektirdiğin eziyet için kendine hayıflanıyorsun ve yeni bir başlangıç yapmak istiyorsun.Yeni bir başlangıç yapıyorsun.Korkarak! Yine aynı şeyleri yaşar mıyım diye. Bu yeni bir başlangıç yeni bir kalp kırıklığı mı olacak acaba? Düşünüyorsun.
Yinede olmadı dolduramadın o senin için özel biri.Birini sevemedin kadar sevdin onu sebepsiz hiç karşılık beklemeden sevdin.
Ne garip,hep en sevdiklerimize en çok şeyleri söylemiyoruz yada söylüyoruz ama o zamanda onlar bizi duymuyor.
Unutamasak ta kabulleniyoruz.Her şey olacağına varıyor sonu kötü son oldu bizim için.Her şeyin başlangıcı olduğu gibi sonu da var doğru değil mi rüyadan uyandık.Güzel bir rüya ile başladı karabasan olarak bitti..
Bunların hepsini yalan, uydurmaca demek isterdim ama artık taşıyamayacak kadar yoruldum.Bu yazıyı ilk yazmaya başladığım da bir ağrı vardı ama şimdi yok; biliyordum sebebini yazdıkça azaldı.Yazdıkça kurtuldum…
Kabullenmek; bir olayın veya bir durumun iyi veya kötü sonuçlarını ihtiyatla karşılamak yada alışmak.Ben buna alıştım artık umurumda değil diye düşünüyorum. Sadece beni bir zamanlar içimi acıtan bir anı olarak görmek istiyorum…..