Unutamayışımın suçlusu sen değilsin,
Boşuna uğraşıp durma vazgeçmem için.
Hem sana ne ki ? Ben kendimi yiyip bitirirken,
Bir kez olsun "dön" demedim sana,
Ve halimin ne olduğunu bilmene rağmen,
Bir kez olsun gelip teselli etmedin beni,
Yaptıkların için asla seni suçlamadım,
Sen yapmadıklarım için beni suçlarken,
Daha yeni yeni anlıyorum,
Ne üzülmeye değersin ne ağlamaya,
Çünkü sen kendi mutluluğunu düşünecek,
Başkalarını önemsemeyecek kadar bencil,
Kalabalık gibi görünsen de,
Aslında kimsenin bilmediği kadar yalnız,
Ve benden bile daha zavallısın.
"Unut"mamı isteyip duruyorsun ya,
"Unut" demekle unutuluyorsa,
"Sev" o zaman !
Boşuna uğraşıp durma vazgeçmem için.
Hem sana ne ki ? Ben kendimi yiyip bitirirken,
Bir kez olsun "dön" demedim sana,
Ve halimin ne olduğunu bilmene rağmen,
Bir kez olsun gelip teselli etmedin beni,
Yaptıkların için asla seni suçlamadım,
Sen yapmadıklarım için beni suçlarken,
Daha yeni yeni anlıyorum,
Ne üzülmeye değersin ne ağlamaya,
Çünkü sen kendi mutluluğunu düşünecek,
Başkalarını önemsemeyecek kadar bencil,
Kalabalık gibi görünsen de,
Aslında kimsenin bilmediği kadar yalnız,
Ve benden bile daha zavallısın.
"Unut"mamı isteyip duruyorsun ya,
"Unut" demekle unutuluyorsa,
"Sev" o zaman !