LityuM
Bayan Üye
Kele Peter, 7 Mayıs 1900’de, Macaristan’ın güneybatısında bir şehir olan Pecs’de doğdu. Kele Peter psişik kabiliyetlerini daha çocukluğunda sergilemeye başladı; fakir bir işçi olan babası ve kardeşleri de benzer yeteneklere sahiptiler. Bir gün, o sıralarda sapasağlam olan babası küçük Kele’e uzun uzun baktı ve sonra “Çok yakında öleceğim,” dedi. Ve bu kehanet birkaç gün içinde gerçekleşti.
Aslında zeki bir öğrenci olan Kele eğitimine ara vermek zorunda kaldı çünkü annesinin, onun okul masraflarına ayıracak parası yoktu. Budapeşte’deki bir basımevinde çırak oldu. Basımevindeki arkadaşları Kele’in fiziksel görme sınırlarının ötesinde bir görüş yeteneğine sahip olduğunu öğrendiklerinde şoke olmuşlardı. Genç çırak, basılması için gönderilen yazıların yazarlarını bilmemesine rağmen, onların yüzlerini kesin olarak tarif edebiliyordu.
Birinci Dünya Savaşından sonra işsiz kaldı ve şansını denemek için 1923’de Almanya’ya gitti. 1925’den sonra, Leipzig’te bir psişik danışman olarak ün kazanmaya başladı. 1929’da, ismi Leipzig gazetelerinin ilk sayfalarında göründü: Genç Alman boks şampiyonu Max Schmelling, Dünya Şampiyonluğu unvan maçı için Amerikalı boksör Jack Sharkey’e karşı dövüşecekti. Kele, maçtan önceki gün “Özellikle ilk beş raunt Schmelling için çok zor olacak. Fakat maçı kazanacak,” diye kehanette bulunmuştu. Bu kehanet, Sharkey yaptığı faulden dolayı diskalifiye edildiğinde, gerçekleşti.
Kele Peter geçmişe de göz atabiliyordu. Sovyet hükümeti, 1929’da meşhur bir antika goblenin Leningrad’da (günümüzde St. Petersburg) açık artırmayla satılmasına izin verdi. Goblen, 1777’de Paris’te yapılmıştı ve XVI. Louis ve Marie Antoinette onu Rusya çariçesi II. Katerina’ya vermişti. Bazı tarihçiler bu goblenin, 1801 yılının ilkbaharında Kont Zubov’un Çar I. Paul’u öldürdüğü Kış Sarayı’ndaki bir odada asılı olduğunu düşünmekteydiler. Leipzig’deki Kunstgebiede Müzesi gobleni satın aldı. Kele Peter, birçok görgü tanığının önünde goblene bakarak şunları söyledi: “Birkaç kişi odasına girdiğinde, bir adam yalnız başına kartlarla oynuyor. Gizli bir kapıdan kaçmaya çalışıyor ama o, sırtından bıçaklanıyor. Elleri kanlı. Goblene sıkıca sarılıyor. Goblenin arka kısmında onun parmak izlerini ve kan lekesini görüyorum.”
Kele Peter, bu goblenin arka kısmını görmemişti ve onun önceki sahibi hakkında da hiçbir şey bilmiyordu. Daha sonraları, onun dediği gibi, goblenin tersinde belirsiz kan lekeleri keşfedildi.
HİTLER'İN SONUNU BİLDİ
Hitler 1933’te başa geçtiğinde, Kele Peter, Alman eşiyle birlikte Macaristan’a geri döndü. 1936’da Hitler ve Mussolini’nin sonlarının nasıl olacağına ilişkin kehanette bulundu. O sıralarda Budapeşte’de bir polis merkez bürosunda çalışıyor ve kayıp insanların yerini belirlemede polise yardımcı oluyordu.
Yetmiş iki yaşındaki emekli işçi Zsarnovski Janos, bir kış günü evinden çıkmış ve geri dönmemişti. Sonraki gün bir akrabası onun şapkasını nehir kıyısında bulmuş ama yaşlı adamın cesedi tüm aramalara rağmen bulunamamıştı. Kele Peter, ellerini şapkanın üzerinde gezdirerek “Onun cesedini nehir kıyısında, bir kum ocağında görüyorum,” dedikten sonra yapılan araştırmayla yaşlı adamın cesedi birkaç gün sonra bulunmuştu.
KURTARILAN HAYATLAR
Kele Peter’in psişik yoldan aldığı bilgiler kullanılarak Budapeşte’de birçok insanın hayatı kurtarılmıştır. 1935 yılının Aralık ayında bir kadın, kız kardeşi Reinhardt Etel’in kaybolduğunu polise bildirmiştir. Kızın masasının üzerinde bulunan intihar mektubuna bakan Kele Peter “Bu kız, şu anda Budapeşte’deki Elisabeth Köprüsüne doğru yürüyor. Kendini Tuna Nehrine atmak istiyordu ama şimdi Podmaniczsky Sokağındaki tren istasyonuna doğru yürüyor. Onu derhal durdurun!” demiştir. İki polis, yapılan tarife göre hayattan bezdiği aşikar olan bir kızı, bu cadde üzerinde yürürken bulurlar. Kız gerçekten de kendini bir lokomotifin altına atmayı planlamaktadır.
Aslında zeki bir öğrenci olan Kele eğitimine ara vermek zorunda kaldı çünkü annesinin, onun okul masraflarına ayıracak parası yoktu. Budapeşte’deki bir basımevinde çırak oldu. Basımevindeki arkadaşları Kele’in fiziksel görme sınırlarının ötesinde bir görüş yeteneğine sahip olduğunu öğrendiklerinde şoke olmuşlardı. Genç çırak, basılması için gönderilen yazıların yazarlarını bilmemesine rağmen, onların yüzlerini kesin olarak tarif edebiliyordu.
Birinci Dünya Savaşından sonra işsiz kaldı ve şansını denemek için 1923’de Almanya’ya gitti. 1925’den sonra, Leipzig’te bir psişik danışman olarak ün kazanmaya başladı. 1929’da, ismi Leipzig gazetelerinin ilk sayfalarında göründü: Genç Alman boks şampiyonu Max Schmelling, Dünya Şampiyonluğu unvan maçı için Amerikalı boksör Jack Sharkey’e karşı dövüşecekti. Kele, maçtan önceki gün “Özellikle ilk beş raunt Schmelling için çok zor olacak. Fakat maçı kazanacak,” diye kehanette bulunmuştu. Bu kehanet, Sharkey yaptığı faulden dolayı diskalifiye edildiğinde, gerçekleşti.
Kele Peter geçmişe de göz atabiliyordu. Sovyet hükümeti, 1929’da meşhur bir antika goblenin Leningrad’da (günümüzde St. Petersburg) açık artırmayla satılmasına izin verdi. Goblen, 1777’de Paris’te yapılmıştı ve XVI. Louis ve Marie Antoinette onu Rusya çariçesi II. Katerina’ya vermişti. Bazı tarihçiler bu goblenin, 1801 yılının ilkbaharında Kont Zubov’un Çar I. Paul’u öldürdüğü Kış Sarayı’ndaki bir odada asılı olduğunu düşünmekteydiler. Leipzig’deki Kunstgebiede Müzesi gobleni satın aldı. Kele Peter, birçok görgü tanığının önünde goblene bakarak şunları söyledi: “Birkaç kişi odasına girdiğinde, bir adam yalnız başına kartlarla oynuyor. Gizli bir kapıdan kaçmaya çalışıyor ama o, sırtından bıçaklanıyor. Elleri kanlı. Goblene sıkıca sarılıyor. Goblenin arka kısmında onun parmak izlerini ve kan lekesini görüyorum.”
Kele Peter, bu goblenin arka kısmını görmemişti ve onun önceki sahibi hakkında da hiçbir şey bilmiyordu. Daha sonraları, onun dediği gibi, goblenin tersinde belirsiz kan lekeleri keşfedildi.
HİTLER'İN SONUNU BİLDİ
Hitler 1933’te başa geçtiğinde, Kele Peter, Alman eşiyle birlikte Macaristan’a geri döndü. 1936’da Hitler ve Mussolini’nin sonlarının nasıl olacağına ilişkin kehanette bulundu. O sıralarda Budapeşte’de bir polis merkez bürosunda çalışıyor ve kayıp insanların yerini belirlemede polise yardımcı oluyordu.
Yetmiş iki yaşındaki emekli işçi Zsarnovski Janos, bir kış günü evinden çıkmış ve geri dönmemişti. Sonraki gün bir akrabası onun şapkasını nehir kıyısında bulmuş ama yaşlı adamın cesedi tüm aramalara rağmen bulunamamıştı. Kele Peter, ellerini şapkanın üzerinde gezdirerek “Onun cesedini nehir kıyısında, bir kum ocağında görüyorum,” dedikten sonra yapılan araştırmayla yaşlı adamın cesedi birkaç gün sonra bulunmuştu.
KURTARILAN HAYATLAR
Kele Peter’in psişik yoldan aldığı bilgiler kullanılarak Budapeşte’de birçok insanın hayatı kurtarılmıştır. 1935 yılının Aralık ayında bir kadın, kız kardeşi Reinhardt Etel’in kaybolduğunu polise bildirmiştir. Kızın masasının üzerinde bulunan intihar mektubuna bakan Kele Peter “Bu kız, şu anda Budapeşte’deki Elisabeth Köprüsüne doğru yürüyor. Kendini Tuna Nehrine atmak istiyordu ama şimdi Podmaniczsky Sokağındaki tren istasyonuna doğru yürüyor. Onu derhal durdurun!” demiştir. İki polis, yapılan tarife göre hayattan bezdiği aşikar olan bir kızı, bu cadde üzerinde yürürken bulurlar. Kız gerçekten de kendini bir lokomotifin altına atmayı planlamaktadır.