umarım

Dün gece üzerimde tuhaf bir yorgunluk,burnumda paslı demir kokusu,
Serdim öneme senden kalan ne varsa içimi acıtan…
Sana yazdığım şiirleri bir kenara ayırdım,
Ne özlemdendi bu ne de yalnızlığımdan…
Tuhaftır merak ettim o eski duygularımı…
Şimdi içi su dolu,çiçeksiz bir vazodan farkım yok.
Sen bütün çiçekleri ve renkleri alıp gittin..
Sahi,gittiğinde ağladım mı ben,ya senin için acıdı mı?
Uzun zamandır şiir bile yazmadım,bu beynimi uyuşturan yanlzlıktan…
Sevda şiirleri hep aşk kokarmış,hasret kokarmış,
Okuduğunda aşık olsam diye iç çekermiş insan…
Ben sana sevda demiştim…
Her satırında acıdan başka bir şey yok seni yazdığım şiirlerin..
Okudukça elimdeki o sözde sevda şiirlerini,
Gözyaşlarım belli belirsiz süzüldü göz pınarlarımdan…
Düşündüm de aslında ben sevdayı hiç yaşamamışım…
Ve sen adına aşk dediğim adam,bana aşkı yanlış tanıtmışsın…
Ne acıdır insanın bazı güzellikleri,yanlış bilmesi..
Ne acıdır giden sevgiliyi hiç özleyememesi…
Şimdi ne zaman seni düşünsem,sol yanımdaki boşluk büyüyor…
Sonra göz bebeklerim büyüyor,sonra karanlık büyüyor…
Ben verdiğin acıların yanında görünmeyecek kadar küçülüyorum.,
Yinede mutlu olmanı dilerim,yabancı…
Bu sevdanın vebali senin boynuna…
Umarım ömrünce mutsuz olarak ödemessin…!