ashli
Bayan Üye
Titreyen Deniz...
Bir tespihin taneleri gibi diziliydik, yan yana... Ve ardarda gezinir, peş peşe dolaşırdık semtimizin sokaklarında. Rüzgâr, her birimizin kokusunu karıştırırdı biri birine...
Cumaları aynı camiye toplanır, pazar günleri aynı stada doluşurduk...
İmam; “Allahü ekber” derken âhıretimizi hatırlar; karşı tribünlere “sarıııı” diye haykırarak dünya eğlencesi için tepişirdik...
Bir inci kolye gibiydik şehrimizin boynunda ve ana koynunda uyur gibi huzurluyduk...
Dağıldık! İpi kopmuş bir gerdanlığın boncukları gibi dağıldık...
Dostlar saçılıp, kıt’a kıt’a uzaklara gittiler; Amerika, Avrupa, Afrika; Washington, Roma, Fildişi, Cezayir...
Ne işiniz vardı o kadar uzaklarda?
İnanın ki Üsküdar mahzun, Cağaloğlu ıssız... İstiklal Caddesi’nin taşları ne soğuk şimdi ve vapurda, yanımda hep bir kişilik boşluk var, içimdeki gibi!
Babıali yokuşundaki mevsim fıstıkçıları, Sultanahmet’teki köfteciler... Büfeci Kazım abinin turşulu dönerleri... Tuzlu hıyarcılar... Rumeli tulumbacısı... Bozacı Mustafa amca...
Ne yiyip içiyorsunuz oralarda; karnınız doyuyor mu?
En son ne zaman bir karpuzu göbeği için patlattınız, veya kirazı dalından kopardınız?.. Marul içinde çiğ köfte nasıl olurdu hatırlıyor musunuz veya yufka ekmeğine cağ kebap çekmek?..
İçimin böyle sızım sızım olması dışımın da sızladığı güne denk geldi; yorganım, yastığım yaş içinde! Mesafeler, acıtıyor her yanımı...
Sizler artık her biriniz birer ah’sınız bende.
Biliyorum ki bana gelmeyeceksiniz ve benim de her birinize gidemeyeceğim gibi!
Elimi denize vurdum biliyor musun, dizini dövenler gibi...
İn sahile, hadi; biraz sonra ulaşır sana, denizin titremesi!
Bir tespihin taneleri gibi diziliydik, yan yana... Ve ardarda gezinir, peş peşe dolaşırdık semtimizin sokaklarında. Rüzgâr, her birimizin kokusunu karıştırırdı biri birine...
Cumaları aynı camiye toplanır, pazar günleri aynı stada doluşurduk...
İmam; “Allahü ekber” derken âhıretimizi hatırlar; karşı tribünlere “sarıııı” diye haykırarak dünya eğlencesi için tepişirdik...
Bir inci kolye gibiydik şehrimizin boynunda ve ana koynunda uyur gibi huzurluyduk...
Dağıldık! İpi kopmuş bir gerdanlığın boncukları gibi dağıldık...
Dostlar saçılıp, kıt’a kıt’a uzaklara gittiler; Amerika, Avrupa, Afrika; Washington, Roma, Fildişi, Cezayir...
Ne işiniz vardı o kadar uzaklarda?
İnanın ki Üsküdar mahzun, Cağaloğlu ıssız... İstiklal Caddesi’nin taşları ne soğuk şimdi ve vapurda, yanımda hep bir kişilik boşluk var, içimdeki gibi!
Babıali yokuşundaki mevsim fıstıkçıları, Sultanahmet’teki köfteciler... Büfeci Kazım abinin turşulu dönerleri... Tuzlu hıyarcılar... Rumeli tulumbacısı... Bozacı Mustafa amca...
Ne yiyip içiyorsunuz oralarda; karnınız doyuyor mu?
En son ne zaman bir karpuzu göbeği için patlattınız, veya kirazı dalından kopardınız?.. Marul içinde çiğ köfte nasıl olurdu hatırlıyor musunuz veya yufka ekmeğine cağ kebap çekmek?..
İçimin böyle sızım sızım olması dışımın da sızladığı güne denk geldi; yorganım, yastığım yaş içinde! Mesafeler, acıtıyor her yanımı...
Sizler artık her biriniz birer ah’sınız bende.
Biliyorum ki bana gelmeyeceksiniz ve benim de her birinize gidemeyeceğim gibi!
Elimi denize vurdum biliyor musun, dizini dövenler gibi...
İn sahile, hadi; biraz sonra ulaşır sana, denizin titremesi!
Muammer Erkul