tunc_1988
Kayıtlı Üye
Hangi kurdun ensesin daha kalın olduğunu gördük.
Geçen yılda aynı felsefe üstüne yazmıştım son haftalarda. Fenerbahçe, Denizli ile berabere kalıp, iki puan kaybettikten sonra da görüşüm değişmedi. Meşhur sözdür; “Kurda sormuşlar; “Ensen neden kalın?” diye. “Kendi işimi kendim yaparım da ondan” demiş.
İnönü’deki hesaplaşmanın ana fikri de buydu. Fenerbahçe önde giderken, sezon başında Adnan Polat’a ilahi sesler geliyordu. Devam eden süreçte, Polat‘ın laf söyleyecek hali kalmadı. Beşiktaş ise takip ettiği rakibinin ligde diğer takımlar karşısında puan kaybetmesini bekledi. Fark ikiye indiğinde sıra kendisine gelmişti.
Üç yıl sonra lider olma fırsatıydı bu. Hem de Fenerbahçe’yi 100. yılında şampiyonluktan etme şansı da ellerine gelmişti. Kupada eledikleri ezeli rakipleri karşısında sadece saha avantajları da yoktu, aynı zamanda moral olarak da üstünlerdi. Bir kurt gibi kendi işlerini görmeliydiler.
Ama eski kurt daha becerikli çıktı ve puan farkı şimdilik beşe dayandı.
Bu maç Fenerbahçe’nin 100. yılında, 17. şampiyonluğuna uzanışıdır aslında. Tarafsız sahada Trabzon ile karşılaşacaklar. Herkes matematik hesaplarını Fenerbahçe’nin kaybetmesi muhtemel puan hesaplarına göre yapıyor ama Beşiktaş Bursaspor’u deplasmanda yenecek mi?
Ya da bu yazının yazıldığı saatlerde halen oynanmamış olan Galatasaray – Antalyaspor maçında Sarı – Kırmızılılar’ın kazanma garantisi var mı?
Fenerbahçe’ye rakipleri kazandığı taktirde dört puan şampiyonluk için yetiyor. Önümüzdeki hafta Trabzon maçını kazanır, Beşiktaş da berabere kalırsa ne olacak?
Artık bu senin büyüğü belli oldu.
Çünkü…
O’nu engelleyecek çelmecileri bile yenen bir takım var artık.
Sezon başından bu yana penaltı fukarası yapılan Fenerbahçe, Beşiktaş’ı İnönü’de devirerek, muhtemel tüm senaryoları bitirmiştir. Bundan sonra yazılacak her şeyin içinde sarı – lacivertli sevinçler olacaktır.
Kartlarını göstermekten sakınmayan, ikili pozisyonları nispeten doğru süzmeyi başaran bir hakem olunca, Fenerbahçe’nin yenemeyeceği takım olduğu ortaya çıktı.
En önemli rakibi olan kulübedeki zayıf halka bile son maçı neredeyse hatasız tamamladı. Bütün değişikliklerin sahadakiler sakatlandığı için yapıldığına dikkat çekelim. Fenerbahçeliler hiç olmazsa Deivid sevdasına kapılmadan doğru isimlerle oyuna müdahale ettiği için şaşkınlık içindeler aslında.
Sonuçta 14 Mayıs’ı unutmadan, ligin devamını beklenmeli.
Dili yananların, yoğurdu üfleyerek yemeleri gerekir.
İslam Baba’nın, 2001 şampiyonluğundan önce yazdığı gibi; “Sabredin Sarı – Lacivertli askerler, teskereye az kaldı”
Geçen yılda aynı felsefe üstüne yazmıştım son haftalarda. Fenerbahçe, Denizli ile berabere kalıp, iki puan kaybettikten sonra da görüşüm değişmedi. Meşhur sözdür; “Kurda sormuşlar; “Ensen neden kalın?” diye. “Kendi işimi kendim yaparım da ondan” demiş.
İnönü’deki hesaplaşmanın ana fikri de buydu. Fenerbahçe önde giderken, sezon başında Adnan Polat’a ilahi sesler geliyordu. Devam eden süreçte, Polat‘ın laf söyleyecek hali kalmadı. Beşiktaş ise takip ettiği rakibinin ligde diğer takımlar karşısında puan kaybetmesini bekledi. Fark ikiye indiğinde sıra kendisine gelmişti.
Üç yıl sonra lider olma fırsatıydı bu. Hem de Fenerbahçe’yi 100. yılında şampiyonluktan etme şansı da ellerine gelmişti. Kupada eledikleri ezeli rakipleri karşısında sadece saha avantajları da yoktu, aynı zamanda moral olarak da üstünlerdi. Bir kurt gibi kendi işlerini görmeliydiler.
Ama eski kurt daha becerikli çıktı ve puan farkı şimdilik beşe dayandı.
Bu maç Fenerbahçe’nin 100. yılında, 17. şampiyonluğuna uzanışıdır aslında. Tarafsız sahada Trabzon ile karşılaşacaklar. Herkes matematik hesaplarını Fenerbahçe’nin kaybetmesi muhtemel puan hesaplarına göre yapıyor ama Beşiktaş Bursaspor’u deplasmanda yenecek mi?
Ya da bu yazının yazıldığı saatlerde halen oynanmamış olan Galatasaray – Antalyaspor maçında Sarı – Kırmızılılar’ın kazanma garantisi var mı?
Fenerbahçe’ye rakipleri kazandığı taktirde dört puan şampiyonluk için yetiyor. Önümüzdeki hafta Trabzon maçını kazanır, Beşiktaş da berabere kalırsa ne olacak?
Artık bu senin büyüğü belli oldu.
Çünkü…
O’nu engelleyecek çelmecileri bile yenen bir takım var artık.
Sezon başından bu yana penaltı fukarası yapılan Fenerbahçe, Beşiktaş’ı İnönü’de devirerek, muhtemel tüm senaryoları bitirmiştir. Bundan sonra yazılacak her şeyin içinde sarı – lacivertli sevinçler olacaktır.
Kartlarını göstermekten sakınmayan, ikili pozisyonları nispeten doğru süzmeyi başaran bir hakem olunca, Fenerbahçe’nin yenemeyeceği takım olduğu ortaya çıktı.
En önemli rakibi olan kulübedeki zayıf halka bile son maçı neredeyse hatasız tamamladı. Bütün değişikliklerin sahadakiler sakatlandığı için yapıldığına dikkat çekelim. Fenerbahçeliler hiç olmazsa Deivid sevdasına kapılmadan doğru isimlerle oyuna müdahale ettiği için şaşkınlık içindeler aslında.
Sonuçta 14 Mayıs’ı unutmadan, ligin devamını beklenmeli.
Dili yananların, yoğurdu üfleyerek yemeleri gerekir.
İslam Baba’nın, 2001 şampiyonluğundan önce yazdığı gibi; “Sabredin Sarı – Lacivertli askerler, teskereye az kaldı”
efet Artık Fenerbahceye Sampiyon Diyebiliriz 