bubirözlemmektubu-
Ben sana ağlarken, ve sen onun yanındayken, kolunu beline dolamış, gözlerinin içi hafif kırmızıyken.. ve saçları âhımın uzunluğuna tezat bir şekilde kısa o kız.. yanında huzurla gülümserken, yaşlarımın şiddeti git gide artarken.. gülümsüyor sanki suratın. İnadına, benim huzursuzluğumun inadına gülümsüyor suratın. Gülümsemene öyle hasretim ki. Ne yapacağımı bilemiyorum. İnan onun olduğu kısmı kapatıp sarılmak çok zor fotoğrafına. Fotoğrafına sarılarak avunmak, yanında hayal etmek benliğimi, o son anıları canlandırmak tavanın o buz mavisi sessizliğinde.. krem rengi duvarlarla cebelleşmek sırf uyuyabilmek için ve seninle rüyalarda buluşma dileğiyle.. Öyle özledim ki seni. Öyle özledim ki verdiğin değeri. Öyle çok özledim ki ben seni, sensizliğine katlanamıyorum. Düşe kalka sevmiştim oysa seni. İlktin, iliklerime kadar işlemiştin, seni, sana duyduğum bu devasa boyuttaki can yakan aşkı unutmak istemiyorum. Sana bağırmak çok zor bu yüzden, hele de duymayacağını bile bile. Ama duymayacağından emin olduğum hâlde, ardından çığlık atmak nasıl bir his biliyor musun? Sonunu bilmediğim bir yolda, sonunun olup olmadığını bilmediğim bir yolda, arkandan koşmak, arkandan koştuğumu sanmak ve sana yetişebilme ümidiyle yaşamak nasıl bir his biliyorum. Biliyorum ve bu yüzden acıyor canım. Bu yüzden yüreğimde en hafif hâlini bile kaldıramayacağın bir acıyla geziyorum. Ve bu acıyla, her sabah güneşine 'merhaba' demek, diyebilmek inan çok mucizevi bir iş.. Hâlâ umut bağlamak giden bir gemiye, el sallamak ardından İsmail Abi'nin saflığı, temizliği gibi, inan çok acı bir iş. Sevmek seni, gözlerimi dolduran, canımı yakan ama bir türlü bırakamadığım, bağımlılık yaratan, karanlık mı aydınlık mı bilemediğim.. çok zor ama çokta yapılası bir iş. Bu yüzden seviyorum seni, beni benden aldın diye.. Tebrikler,
Ama öyle güzel gülümsüyorsun ki.. öyle güzel düşmüş ki güneş yüzüne. Ne sana kızmaya gücüm kalıyor bundan sonra, ne de ağlamaklı gözlerime direnebilmeye takatim. O zaman salıyorum yaşları, hep aklımda olduğunu anladığımda. Her sabah, her gece.. her anımda.,
İnan ne yapacağımı, hangi hâline aşık olacağımı şaşırdım,
ne dili lâl olamayan sevdaymış bu, çığlık çığlığa şaşırdım.
Eda K.
-başka yerlerde paylaşırken sonuna şu ismi de ekleyin bir zahmet-
Ben sana ağlarken, ve sen onun yanındayken, kolunu beline dolamış, gözlerinin içi hafif kırmızıyken.. ve saçları âhımın uzunluğuna tezat bir şekilde kısa o kız.. yanında huzurla gülümserken, yaşlarımın şiddeti git gide artarken.. gülümsüyor sanki suratın. İnadına, benim huzursuzluğumun inadına gülümsüyor suratın. Gülümsemene öyle hasretim ki. Ne yapacağımı bilemiyorum. İnan onun olduğu kısmı kapatıp sarılmak çok zor fotoğrafına. Fotoğrafına sarılarak avunmak, yanında hayal etmek benliğimi, o son anıları canlandırmak tavanın o buz mavisi sessizliğinde.. krem rengi duvarlarla cebelleşmek sırf uyuyabilmek için ve seninle rüyalarda buluşma dileğiyle.. Öyle özledim ki seni. Öyle özledim ki verdiğin değeri. Öyle çok özledim ki ben seni, sensizliğine katlanamıyorum. Düşe kalka sevmiştim oysa seni. İlktin, iliklerime kadar işlemiştin, seni, sana duyduğum bu devasa boyuttaki can yakan aşkı unutmak istemiyorum. Sana bağırmak çok zor bu yüzden, hele de duymayacağını bile bile. Ama duymayacağından emin olduğum hâlde, ardından çığlık atmak nasıl bir his biliyor musun? Sonunu bilmediğim bir yolda, sonunun olup olmadığını bilmediğim bir yolda, arkandan koşmak, arkandan koştuğumu sanmak ve sana yetişebilme ümidiyle yaşamak nasıl bir his biliyorum. Biliyorum ve bu yüzden acıyor canım. Bu yüzden yüreğimde en hafif hâlini bile kaldıramayacağın bir acıyla geziyorum. Ve bu acıyla, her sabah güneşine 'merhaba' demek, diyebilmek inan çok mucizevi bir iş.. Hâlâ umut bağlamak giden bir gemiye, el sallamak ardından İsmail Abi'nin saflığı, temizliği gibi, inan çok acı bir iş. Sevmek seni, gözlerimi dolduran, canımı yakan ama bir türlü bırakamadığım, bağımlılık yaratan, karanlık mı aydınlık mı bilemediğim.. çok zor ama çokta yapılası bir iş. Bu yüzden seviyorum seni, beni benden aldın diye.. Tebrikler,
Ama öyle güzel gülümsüyorsun ki.. öyle güzel düşmüş ki güneş yüzüne. Ne sana kızmaya gücüm kalıyor bundan sonra, ne de ağlamaklı gözlerime direnebilmeye takatim. O zaman salıyorum yaşları, hep aklımda olduğunu anladığımda. Her sabah, her gece.. her anımda.,
İnan ne yapacağımı, hangi hâline aşık olacağımı şaşırdım,
ne dili lâl olamayan sevdaymış bu, çığlık çığlığa şaşırdım.
Eda K.
-başka yerlerde paylaşırken sonuna şu ismi de ekleyin bir zahmet-
Son düzenleme:
