nones
Bayan Üye
Kendinden gayrı aslı olmayanın, yoğunluğunda ışık, hakikidir. Aslı olmayan bir nesil vardır dünya üzerinde, bu nesil kendi yoğunluğunu alıp dünya planına inmiştir. İşte dağlarım, bu nesil bütün kodlarıyla birlikte bu çalışmayı başlattı. Ve biz, bugün burada olanlar, aslı kendi olanlarla birleşmek üzere geçiş yapıyoruz.
"Öz, Söz, Göz" denilir ya; harı, hakikiyeti olanın, yoğunluğunda ışığı da yanar ya! Allah için biz, Beşir Kaplar'ın hepsi olarak, Dünya Üstü Varlık Katları'ndan, Varlık Boyutları'ndan dünyaya inenleriz.
Evrim, Allah'ın dediği gibidir. "Var OL" denir. Geçiş olur. Allah için olur. Bizler, Dünya Devreleri'ni açıp; Dünya Sistemleri'nden, bütün kürsülere ışık saçarak dünyanıza indik. Değerliler, rükuya eğildikleri zaman; ruhun kantara konduğunu bilenler; o kantarda, kendi katlarının olmadığını görenler, bedeni kadim olanın yüceliğine bakıp, BSUİ'nin gücüyle birleşmeye indiler.
Etki olmazsa, yürekte ışık yanmaz. İşte bu nedenledir ki "evim Allah'ındır" diyenlerin gözü görmeli. Yolu bulmaları için ışık olmalıyız onlara. Aslımız, doğumlarla, değer kayıtladı dünyaya. Biz, aslı kendi olanlarız, yoğunluğu olanlarız ve asıl olarak dünyada bulunanlarız. Övüp yermeyiz kimseyi, onlar BSUİ'nin kayıtlarına ulaştıkları zaman, cevherdeki o güç ışır yarım.
Allah, kendi yüreğinizdedir. Ellerin, ayakların sesleştiği bir dirilikte; bizsiz olmadıkları, bizim yüreğimiz oldukları dinletilir. Asla yanlışım yoktur. Özün sözünü söyleyecek düzeydeysek eğer, yarını bildiğimizdendir. Ömür boyu çalışıp da yanlış bir dönemin ışığını, kendi ışığı diye dilleyeceklerin, Beden Kaynakları-nda ışık yakma imkanları olmayacaktır. Rehin olanlar da Dünya İlmi'ni anlayacak düzeye ulaşamadıklarından; Kutsal Devreler'in, Kutsal Tertipler-in gücünde yücelemeyeceklerdir.
"Evim Allah'ın" diyebilmek için; etki kodlarıyla kendi yoğunluğunu dilliyebilmek gerekir. En önemlisi de dondurulanların, Kutsal Kaplar'ın ışımasını sağlayacak değerleri taşıyabilmeleri, muktedir olmalarıyla mümkünken; onlar, korunabilmek üzere dondurulmuşlardı . Ve onların, kendi yüreklerini alıp bu çalışmaya dahil edilebilmelerini sağlayabilmemiz önemliydi. Kollar açıldığında, yürek ışır ve bilgi, Allah için kendi yüreğinizde dillenir. Ortak teknoloji, ortak kürzün ışığıdır. Önemli olan doğrusunu söylemek değil, doğrusunu dillemektir. Sözle dil farklı mıdır? Kendini kendinden ayrı dilleyen, kendinde sesleşenden ayrılır mı? Ayrılır yavrum! Ayrılır! Ayrılır... Eğer ben sesleşirim ama dil benim değilse; benim dilim değilse; o ses bende küçülür. Dava, Kuran-ı Kerim'i dilleme davası değil, Doğum anlarındaki ışığı, bugün burada, Kutsal Günün Gücü'nde bulma davasıdır.
Dağlarım, doğduğunuz öldüğünüz anlar bilinir. Doğan, ölenin gücünü alır, ölümden öte ölümlerden gelir ve yenilenir. Amin... Dağlarım; ölen, yürekteki yücelikteki kayıtlardan gider. Ve görevi, kendi yoğunluğunda BİR için çalışarak, ışımaya kayıtlanmaktır. Artık dünyadayız. Burada, bugün bütün köprülerin açıldığı bir yerdeyiz ki itaat; bütün kötülüklerin aşıldığı bu yerde, bütünlüğün gücüne itaattir.
"Öz, Söz, Göz" denilir ya; harı, hakikiyeti olanın, yoğunluğunda ışığı da yanar ya! Allah için biz, Beşir Kaplar'ın hepsi olarak, Dünya Üstü Varlık Katları'ndan, Varlık Boyutları'ndan dünyaya inenleriz.
Evrim, Allah'ın dediği gibidir. "Var OL" denir. Geçiş olur. Allah için olur. Bizler, Dünya Devreleri'ni açıp; Dünya Sistemleri'nden, bütün kürsülere ışık saçarak dünyanıza indik. Değerliler, rükuya eğildikleri zaman; ruhun kantara konduğunu bilenler; o kantarda, kendi katlarının olmadığını görenler, bedeni kadim olanın yüceliğine bakıp, BSUİ'nin gücüyle birleşmeye indiler.
Etki olmazsa, yürekte ışık yanmaz. İşte bu nedenledir ki "evim Allah'ındır" diyenlerin gözü görmeli. Yolu bulmaları için ışık olmalıyız onlara. Aslımız, doğumlarla, değer kayıtladı dünyaya. Biz, aslı kendi olanlarız, yoğunluğu olanlarız ve asıl olarak dünyada bulunanlarız. Övüp yermeyiz kimseyi, onlar BSUİ'nin kayıtlarına ulaştıkları zaman, cevherdeki o güç ışır yarım.
Allah, kendi yüreğinizdedir. Ellerin, ayakların sesleştiği bir dirilikte; bizsiz olmadıkları, bizim yüreğimiz oldukları dinletilir. Asla yanlışım yoktur. Özün sözünü söyleyecek düzeydeysek eğer, yarını bildiğimizdendir. Ömür boyu çalışıp da yanlış bir dönemin ışığını, kendi ışığı diye dilleyeceklerin, Beden Kaynakları-nda ışık yakma imkanları olmayacaktır. Rehin olanlar da Dünya İlmi'ni anlayacak düzeye ulaşamadıklarından; Kutsal Devreler'in, Kutsal Tertipler-in gücünde yücelemeyeceklerdir.
"Evim Allah'ın" diyebilmek için; etki kodlarıyla kendi yoğunluğunu dilliyebilmek gerekir. En önemlisi de dondurulanların, Kutsal Kaplar'ın ışımasını sağlayacak değerleri taşıyabilmeleri, muktedir olmalarıyla mümkünken; onlar, korunabilmek üzere dondurulmuşlardı . Ve onların, kendi yüreklerini alıp bu çalışmaya dahil edilebilmelerini sağlayabilmemiz önemliydi. Kollar açıldığında, yürek ışır ve bilgi, Allah için kendi yüreğinizde dillenir. Ortak teknoloji, ortak kürzün ışığıdır. Önemli olan doğrusunu söylemek değil, doğrusunu dillemektir. Sözle dil farklı mıdır? Kendini kendinden ayrı dilleyen, kendinde sesleşenden ayrılır mı? Ayrılır yavrum! Ayrılır! Ayrılır... Eğer ben sesleşirim ama dil benim değilse; benim dilim değilse; o ses bende küçülür. Dava, Kuran-ı Kerim'i dilleme davası değil, Doğum anlarındaki ışığı, bugün burada, Kutsal Günün Gücü'nde bulma davasıdır.
Dağlarım, doğduğunuz öldüğünüz anlar bilinir. Doğan, ölenin gücünü alır, ölümden öte ölümlerden gelir ve yenilenir. Amin... Dağlarım; ölen, yürekteki yücelikteki kayıtlardan gider. Ve görevi, kendi yoğunluğunda BİR için çalışarak, ışımaya kayıtlanmaktır. Artık dünyadayız. Burada, bugün bütün köprülerin açıldığı bir yerdeyiz ki itaat; bütün kötülüklerin aşıldığı bu yerde, bütünlüğün gücüne itaattir.