Sanmayın sadece küfürden oluşan cümleler kurduğumu..
Yeri ve zamanı gelince bilirim dut yemiş şair olduğumu..
Kaybolan günlerin adına yazdığım sözlerden oluşan bir kitap var hayalimde..
Hayalimde var işte küçükken sokakta düşüp dizlerini yaralayan bir çocuk olduğumu..
Kader denen Tanrının yazgısı.. Keder denen yüreğin yanması..
Dillerden düşmedikçe aşkın nam'ı.. Seveceğim hayallerimin esmerini..
Kayıp bir dünya var içimde.. Ve onun içinde hüzünlü bir adam..
Yırtık sayfaların uçuştuğu bir ortam.. ve ortada yalpalayıp yanan bir şamdan..
Mekan ne kadar kasvetli oldukça, işte bir o kadar hasretle içim yanar..
Bilemedimki zamanın getireceği badireleri.. Anlamalıydım hayatın gerçeklerini..
Belletilen şeyler saçma geliyordu... ciddiye almazdım hayatbilgisindeki dersleri..
Mısra diyorum gene.. mısralarım.. Benim bütün hayallerimin çöp kovası..
Belleğimdeki eski günlerim vasat düzeyde bir lise talebesi..
Yaptıklarından pişmanda olsa çekiyor işte ceremesini..
Tek istediğim iyi bi kişi olmak.. ve kararlıyım bu kararımda..
Ne kadar üzerime gelselerde.. Kaçıracak vaktim yok bu ipi kör kuyuda..
Kurtarıcım diyorum kendi kendime.. Kim? Neden herşeye bir cevap ararım?
Saçmalıklarla dolu hayatımda şu an gibi defterler karaladım..
Ben defteri karaladıkça hayatım kararır..
Ben dayanırım....
Yalpalarım..
Tam düşecekken birisi gelir ve bir tebessüm eder..
İşte o an yeniden doğarım.. İnsanların arasında karınca gibiyim..
Kimisi üstüme basar beni görmez bile.. Kimi ise küçücük biri için yol açar..
Yanaklarında güller açar o zaman onun.. etrafına gülücükler saçar..
Simsiyah gözlerini çevirir üstüme.. Öyle bakar.. Sadece bakar..
Neler düşünür acaba? Tahmin edebilecek kadar zihnim aydın degil..
Ve ben tahmin edilen kadar duygusuz biri.. Evet.. Duygusuz biri......
Addicct.... İsyanım var :147: ( çok isyanlardayım bu aralar xD )
Yeri ve zamanı gelince bilirim dut yemiş şair olduğumu..
Kaybolan günlerin adına yazdığım sözlerden oluşan bir kitap var hayalimde..
Hayalimde var işte küçükken sokakta düşüp dizlerini yaralayan bir çocuk olduğumu..
Kader denen Tanrının yazgısı.. Keder denen yüreğin yanması..
Dillerden düşmedikçe aşkın nam'ı.. Seveceğim hayallerimin esmerini..
Kayıp bir dünya var içimde.. Ve onun içinde hüzünlü bir adam..
Yırtık sayfaların uçuştuğu bir ortam.. ve ortada yalpalayıp yanan bir şamdan..
Mekan ne kadar kasvetli oldukça, işte bir o kadar hasretle içim yanar..
Bilemedimki zamanın getireceği badireleri.. Anlamalıydım hayatın gerçeklerini..
Belletilen şeyler saçma geliyordu... ciddiye almazdım hayatbilgisindeki dersleri..
Mısra diyorum gene.. mısralarım.. Benim bütün hayallerimin çöp kovası..
Belleğimdeki eski günlerim vasat düzeyde bir lise talebesi..
Yaptıklarından pişmanda olsa çekiyor işte ceremesini..
Tek istediğim iyi bi kişi olmak.. ve kararlıyım bu kararımda..
Ne kadar üzerime gelselerde.. Kaçıracak vaktim yok bu ipi kör kuyuda..
Kurtarıcım diyorum kendi kendime.. Kim? Neden herşeye bir cevap ararım?
Saçmalıklarla dolu hayatımda şu an gibi defterler karaladım..
Ben defteri karaladıkça hayatım kararır..
Ben dayanırım....
Yalpalarım..
Tam düşecekken birisi gelir ve bir tebessüm eder..
İşte o an yeniden doğarım.. İnsanların arasında karınca gibiyim..
Kimisi üstüme basar beni görmez bile.. Kimi ise küçücük biri için yol açar..
Yanaklarında güller açar o zaman onun.. etrafına gülücükler saçar..
Simsiyah gözlerini çevirir üstüme.. Öyle bakar.. Sadece bakar..
Neler düşünür acaba? Tahmin edebilecek kadar zihnim aydın degil..
Ve ben tahmin edilen kadar duygusuz biri.. Evet.. Duygusuz biri......
Addicct.... İsyanım var :147: ( çok isyanlardayım bu aralar xD )
