Son veda...

İçim kan ağlasada son gülüşmeydi
Belkide sevdiğim son bakışmaydı
Özleme hasrete ilk alışmaydı
Son veda son bakış son görüşmeydi

Eller kenetlendi gözler kaçtılar
Dışa değil göz yaşları içe aktılar
Kara gözlerinse mahsun baktılar
Son veda son bakış son görüşmeydi

Son buse alnına konulduğu an
Kalbimin yerinden söküldüğü an
Sana son kez orda sarıldığım an
Son veda son bakış son görüşmeydi

Ağladı gök yüzü titredi durdu
Ay güneş yıldızlar selama durdu
O bakışın var ya yürkten vurdu
Son veda son bakış son görüşmeydi

Belkide bir daha gelmeyeceğim
Sen beni görsende görmeyeceğim
Adın ne unutup bilmeyeceğim
Son veda son bakış son görüşmeydi

Son veda son ayrılık gerçekten zormuş
Bir alev bir ateş yanan bir kormuş
Zaman durmuş mekan durmuş kalp durmuş
Son veda son bakış son görüşmeydi

Filim gibi her şey gözler önünde
Geldim gördüm buldum seni sonunda
Gönül pusulamsa sevda yönünde
Son veda son bakış son görüşmeydi

Yazan: Cengiz YANIK​