Morfin
Bayan Üye
En ölümcül düş’üşler yer çekimiyle değil
Başını yasladığın bir omuz çekilince gerçekleşir.
Dizlerin yerine düşlerin kanar.
Saramazsın…
Unutmak istersin bazen.
Geçmişte kalmasını istediğin ne varsa sıyrılıp geçmek istersin içinden.
Yeni uğraşlar yeni bir saç rengi yeni kıyafetler yeni bir sevgili…
Ve yeni yeni yeni…
Yepyeni bir yalnızlığın kucağında geçmişini uyutmak için yeni şarkılar fısıldarsın kulağına.
Radyoda kendine gelmesini istediğin sıradaki bütün şarkılar geçmişte başkasının sana armağan ettikleri olur hep anımsarsın.
Yeni diziler seyretmeye başlarsın sonra
Başkalarının acılarıyla kendi sancını avutmaya çalışırcasına.
RTÜK’ün 20 dakikada bir koyduğu reklamla uyanırsın yine kendi acına kaldığın yerden devam edersin…
Batıl inançlarım olmadı benim.
Hep inandığım sözler battı yüreğime.
Sürekli önümde dolanan siyah bir kedim olsun isterdim mesela.
En az içimi yansıtacak kadar siyah olmalı üstelik.
O’na kırıldığımdan beri 7 yıl uğursuzluk getiren ayna kırılmalarına da inanmıyorum artık.
Ne zaman baksam ve yüzümün yanında olmasa yüzü yumruklayasım gelir bütün aynaları.
Suya düşen bir damla ışık gibi kırılırım çünkü.
7 renge bölünür beyazım çoğalır yalnızlığım…
Çoğu zaman da çekip gitmek istersin yaşadığın kentten.
O’na dair ne varsa orada bırakacağını düşünürsün.
Yan yana olduğun bütün fotoğraf karelerini için yana yana yakarak gitmek... Hep onu beklediğin köşe başından bir daha geçmemek için gitmek istersin.
Aslında onsuz da yaşayabileceğini ona göstermek istersin içten içte.
Bu yüzden ilk ziyaretini bir tenden bir iç tene yapmak istersin.
Dudaklarını ısırırsın yabancı bir dudağı dudaklarınla tanımaya çalışırken. Yabancı bir parmak ucu tenini kare kare işgal ederken kapanan gözlerinin perde arkasında onun yüzü gösterime girer.
O kapalı gişe oynarken göz kapakların arkasında o’na giden tüm gişelerin sana kapandığını hissedersin.
Unutmak istersin yine de her şeye rağmen gitmek istersin işte.
Ben çok gittim mesela bu son ölümümden birkaç yaşam önce.
Ama ne geride kalsın istediklerin arkada kalıyor ne de unutabiliyorsun.
Giderken ilk o’nun hayalini götürüyorsun gittiğin yere.
Kurtulamıyorsun…
Ezgin KILIÇ
Başını yasladığın bir omuz çekilince gerçekleşir.
Dizlerin yerine düşlerin kanar.
Saramazsın…
Unutmak istersin bazen.
Geçmişte kalmasını istediğin ne varsa sıyrılıp geçmek istersin içinden.
Yeni uğraşlar yeni bir saç rengi yeni kıyafetler yeni bir sevgili…
Ve yeni yeni yeni…
Yepyeni bir yalnızlığın kucağında geçmişini uyutmak için yeni şarkılar fısıldarsın kulağına.
Radyoda kendine gelmesini istediğin sıradaki bütün şarkılar geçmişte başkasının sana armağan ettikleri olur hep anımsarsın.
Yeni diziler seyretmeye başlarsın sonra
Başkalarının acılarıyla kendi sancını avutmaya çalışırcasına.
RTÜK’ün 20 dakikada bir koyduğu reklamla uyanırsın yine kendi acına kaldığın yerden devam edersin…
Batıl inançlarım olmadı benim.
Hep inandığım sözler battı yüreğime.
Sürekli önümde dolanan siyah bir kedim olsun isterdim mesela.
En az içimi yansıtacak kadar siyah olmalı üstelik.
O’na kırıldığımdan beri 7 yıl uğursuzluk getiren ayna kırılmalarına da inanmıyorum artık.
Ne zaman baksam ve yüzümün yanında olmasa yüzü yumruklayasım gelir bütün aynaları.
Suya düşen bir damla ışık gibi kırılırım çünkü.
7 renge bölünür beyazım çoğalır yalnızlığım…
Çoğu zaman da çekip gitmek istersin yaşadığın kentten.
O’na dair ne varsa orada bırakacağını düşünürsün.
Yan yana olduğun bütün fotoğraf karelerini için yana yana yakarak gitmek... Hep onu beklediğin köşe başından bir daha geçmemek için gitmek istersin.
Aslında onsuz da yaşayabileceğini ona göstermek istersin içten içte.
Bu yüzden ilk ziyaretini bir tenden bir iç tene yapmak istersin.
Dudaklarını ısırırsın yabancı bir dudağı dudaklarınla tanımaya çalışırken. Yabancı bir parmak ucu tenini kare kare işgal ederken kapanan gözlerinin perde arkasında onun yüzü gösterime girer.
O kapalı gişe oynarken göz kapakların arkasında o’na giden tüm gişelerin sana kapandığını hissedersin.
Unutmak istersin yine de her şeye rağmen gitmek istersin işte.
Ben çok gittim mesela bu son ölümümden birkaç yaşam önce.
Ama ne geride kalsın istediklerin arkada kalıyor ne de unutabiliyorsun.
Giderken ilk o’nun hayalini götürüyorsun gittiğin yere.
Kurtulamıyorsun…
Ezgin KILIÇ