Soğuk füzyon, elektrokimyasal bir pil içinde düşük basınç ve düşük sıcaklıkta gerçekleştiği ileri sürülen çekirdek kaynaşması reaksiyonu olarak tanımlanabilir. Soğuk füzyon adı verilen çekirdek kaynaşması reaksiyonunu, ilk defa Mart 1989’da İngiltere Southampton Üniversitesinden Martin Fleischmann ile ABD Utah Üniversitesinden Stanley Pons birlikte gerçekleştirdiklerini iddia
ettiler.
Çekirdek kaynaşması reaksiyonunun milyonlarca derece sıcaklıkta gerçekleştiği, bunun da ancak güneş merkezinde olabileceği biliniyordu. Bu iki bilim adamı ise, oda sıcaklığında basit bir elektroliz kabına lityum, çözünmüş döteryum oksit elektrolit çözeltisi doldurdu. Katot olarak palladyum metali, anot olarak da katot çevresine sarılmış platin tel kullandılar. Elektrotlara akım uygulandığında döteryumun ayrışarak palladyum metali içine sızdığını ve kristal başlıklarını doldurduğunu gördüler. Burada birkaç haftalık birikim sonucunda döteryum-döteryum kaynaşması meydana geldiğini duyurdular.
Benzer reaksiyon başta ABD, İngiltere, Japonya, Türkiye ve daha pekçok ülkede tekrarlandı. Ancak, döteryum-döteryum kaynaşması reaksiyon hızının, yapılan ve hızı belirlenen reaksiyonlardan bir milyar daha büyük olduğu bulunmuştur. Bunun sonucu olarak yapıldığı iddia edilen döteryum-döteryum kaynaşması reaksiyonu bilim çevrelerince şüphe ile karşılanmış, henüz ispatlanmamış bir iddia olarak kalmıştır.
Yöntemin basitliği, dünyanın çeşitli yerlerinde irili ufaklı kuruluşlarda. İlgili ilgisiz kişilerce bu deneyin tekrarlanmasına yol açmış, nötron üretimini saptamak, bir onur meselesi haline getirilmiş ve olayın temeline yönelik bilimsel araştırmalar şimdilik bir kenara itilerek dünya, belki de zamansız ve gereksiz şekilde umutlandırılmıştır. Fleischmann ve Pons’un deneyindeki en büyük çelişki, çıkan nötron sayısıyla, yani füzyon reaksiyonu sayısıyla elde edilen enerjinin hiçbir şekilde bağdaşmamasıdır. Ölçülen enerjiye karşılık gözlenmesi gereken nötron sayısı, belirtilen sayının 100 milyon katıdır. Öte yandan ölçülen enerji, bilinen her kimyasal reaksiyonun 100 katıdır. Bu durum, deneydeki ölçümlerin doğruluğu hakkında ciddi şüpheler uyandırmakladır. Nitekim, bir ay sonra İtalya’da Frascatti Laboratuvarları’nda yapılan daha yalın, kimyasal işlemler içermeyen bir deneyde gözlenen nötron sayısı ilk deneydekinden 200 kat fazla olmasına karşılık, ölçülen enerji üretimi ileri sürülenin milyarda biri mertebesinde olmuştur. 1960 yıllarında yine çok basit yöntemler olan “patlayan teller” ile bu deneylerde çıkan nötron sayısından 1000 ya da 10000 kat fazla nötron elde edilmesine rağmen, bu şekilde pek bir yere varılamayacağı saptanarak bu araştırmalar terk edilmiştir.
Sonuç olarak, soğuk füzyon deneylerinde füzyon reaksiyonu oluşturulduğunun kesin olduğunu, sayısının ise henüz sağlıklı bir şekilde saptanamadığını söyleyebiliriz. bu reaksiyonlarda tritiyum ve helyum gazları da oluşmakta, kesin reaksiyon sayısını saplayabilmek için, nötronların yanı sıra bu gazların miktarının da ölçülmesi gerekmektedir. Bu ölçümlerden sonra reaksiyonları gerçekleştiren fiziksel mekanizmanın kesinlikle saptanabilmesi için, bir dizi deneyin daha yapılması, sonuçların olumlu çıkması halinde yöntemin geliştirilmesi ve verimin artırılması yönünde çalışmalara hız verilmesi gerekir. Son olarak, sıcak ya da soğuk yöntemlerle füzyon enerjisinin hizmete sunulmasını bekleyebiliriz.
ettiler.
Çekirdek kaynaşması reaksiyonunun milyonlarca derece sıcaklıkta gerçekleştiği, bunun da ancak güneş merkezinde olabileceği biliniyordu. Bu iki bilim adamı ise, oda sıcaklığında basit bir elektroliz kabına lityum, çözünmüş döteryum oksit elektrolit çözeltisi doldurdu. Katot olarak palladyum metali, anot olarak da katot çevresine sarılmış platin tel kullandılar. Elektrotlara akım uygulandığında döteryumun ayrışarak palladyum metali içine sızdığını ve kristal başlıklarını doldurduğunu gördüler. Burada birkaç haftalık birikim sonucunda döteryum-döteryum kaynaşması meydana geldiğini duyurdular.
Benzer reaksiyon başta ABD, İngiltere, Japonya, Türkiye ve daha pekçok ülkede tekrarlandı. Ancak, döteryum-döteryum kaynaşması reaksiyon hızının, yapılan ve hızı belirlenen reaksiyonlardan bir milyar daha büyük olduğu bulunmuştur. Bunun sonucu olarak yapıldığı iddia edilen döteryum-döteryum kaynaşması reaksiyonu bilim çevrelerince şüphe ile karşılanmış, henüz ispatlanmamış bir iddia olarak kalmıştır.
Yöntemin basitliği, dünyanın çeşitli yerlerinde irili ufaklı kuruluşlarda. İlgili ilgisiz kişilerce bu deneyin tekrarlanmasına yol açmış, nötron üretimini saptamak, bir onur meselesi haline getirilmiş ve olayın temeline yönelik bilimsel araştırmalar şimdilik bir kenara itilerek dünya, belki de zamansız ve gereksiz şekilde umutlandırılmıştır. Fleischmann ve Pons’un deneyindeki en büyük çelişki, çıkan nötron sayısıyla, yani füzyon reaksiyonu sayısıyla elde edilen enerjinin hiçbir şekilde bağdaşmamasıdır. Ölçülen enerjiye karşılık gözlenmesi gereken nötron sayısı, belirtilen sayının 100 milyon katıdır. Öte yandan ölçülen enerji, bilinen her kimyasal reaksiyonun 100 katıdır. Bu durum, deneydeki ölçümlerin doğruluğu hakkında ciddi şüpheler uyandırmakladır. Nitekim, bir ay sonra İtalya’da Frascatti Laboratuvarları’nda yapılan daha yalın, kimyasal işlemler içermeyen bir deneyde gözlenen nötron sayısı ilk deneydekinden 200 kat fazla olmasına karşılık, ölçülen enerji üretimi ileri sürülenin milyarda biri mertebesinde olmuştur. 1960 yıllarında yine çok basit yöntemler olan “patlayan teller” ile bu deneylerde çıkan nötron sayısından 1000 ya da 10000 kat fazla nötron elde edilmesine rağmen, bu şekilde pek bir yere varılamayacağı saptanarak bu araştırmalar terk edilmiştir.
Sonuç olarak, soğuk füzyon deneylerinde füzyon reaksiyonu oluşturulduğunun kesin olduğunu, sayısının ise henüz sağlıklı bir şekilde saptanamadığını söyleyebiliriz. bu reaksiyonlarda tritiyum ve helyum gazları da oluşmakta, kesin reaksiyon sayısını saplayabilmek için, nötronların yanı sıra bu gazların miktarının da ölçülmesi gerekmektedir. Bu ölçümlerden sonra reaksiyonları gerçekleştiren fiziksel mekanizmanın kesinlikle saptanabilmesi için, bir dizi deneyin daha yapılması, sonuçların olumlu çıkması halinde yöntemin geliştirilmesi ve verimin artırılması yönünde çalışmalara hız verilmesi gerekir. Son olarak, sıcak ya da soğuk yöntemlerle füzyon enerjisinin hizmete sunulmasını bekleyebiliriz.