Hayatın boşluklarını doldurmak yahut dolu bir hayatı boşaltmak insanın elinde olmalı.
Hayatı dolu dolu yaşayanlar da başıboş gezinenler de bir tercih yapıyorlar aslında.
Bereketle dolmak ya da bereketten kaçmak.
Elinde olmalı insanın.
Dua bereketi çağırır günlere..
Bereket duayı bollaştırır.
Her ikisinin yokluğu başka yoklukları ve başka boşlukları davet eder.
Neden boş olmasın ki günler bir gaye olmayınca?..
Bugün okuduğum kitapta çok beğendiğim bir cümle vardı:
"Siz kendi güneşini perdeleyen bulutsunuz" diyordu..
Ne kadar da doğru.
Güneş sızamıyorsa ördüğümüz bulutların arasından suçu güneşte değil dönüp bir de kendimizde aramalıyız..
Güneşsiz günlere ah-u vah etmek sisleri dağıtmıyor.
Esefler hiçbir kalbi mutlu etmiyor mutmain etmiyor.
Eseften uzaklaşmak diliyorum tüm kalplere..
Ümit ediyorum
Ümitle güzellikleri istiyor
ve bekliyorum...